Goðasteinn - 01.09.2005, Page 178

Látnir 2004
Goðasteinn 2005
heimilinu frá átta ára aldri til unglingsára, svo kært var honum að vera hjá ömmu
sinni og afa og vera með bræðrunum.
Jón og Olafur bjuggu öll árin heima með foreldrum sínum félagsbúi, samhentir
en þó ólrkir. Ætíð gengu þeir að störfum sínum með sama hætti, Ólafur sló, Jón
sneri og rakaði og það þurfti ekki mörg orð þeirra í millum því þeir eins og vissu
hvað hvor um sig hugsaði og voru þannig einhuga í störfunum sínum og hjálp-
semi við nágranna og sveitunga. Faðir þeirra andaðist 1982 og móðir þeirra
andaðist 1989.
Ólafur var þeirrar gerðar að hann vildi ætíð vera sjálfum sér nógur og geta í
öllum efnum treyst á sjálfan sig. Hann var algjörlega sjálfmenntaður og hafði þá
hæfileika að geta unnið nær öll verk betur en aðrir og sem fjallamaður á afréttum
var honum enginn fremri í að geta farið hættulega stíga eða að ná í kindur úr
svelti. Með bróður sínum fór hann margar veiðiferðir upp í fjöllin eftir tófu eða
mink sem komust ekki undan ef urðu í færi. Og með systur sinni og fjölskyldu
hennar voru farnar ferðir um landið sem voru skipulagðar með tilhlökkun og ætíð
famar í gleði með góðum minningum. Hann las sér til skemmtunar ljóð, nær allar
ævisögur og skemmtisögur og lifði sig þá oft inn í sögurnar. Og þeir sem best
þekktu hann, fengu lifandi lýsingar frásagna og oft hnittnar lausavísur með brosi
hans og tvíræðum svip.
Jón bróðir hans fékk heilablóðfall 1994 og var síðan sjúklingur til dánardags
2001. Olafur minnkaði þá við sig smátt og smátt í búskapnum, enda hafði hann
ekki verið heilsuhraustur, verið astmaveikur frá 1970, fór í hjartaaðgerð 1993
þegar uppgötvaðist að hann hafði verið með hjartagalla og svo lærbrotnaði hann
við fall 1998. Þessi áföll vildi hann bera einn og ekki ræða um við aðra. Innra
með sér fagnaði hann áhuga systradætra sinna á að hefja skógrækt í Eyvindarholti
þó orðin hans stundum gæfu annað í skyn. Hann undirbjó landið og keyrði í veg-
inn og keypti fyrir stuttu litla skuðgröfu til að hreinsa upp úr skurðum, bæta
landið og undirbúa nýja ræktun á jörðinni.
Hann hófst handa haustið 2004 við að fjarlægja gamla súrheysturninn í
Eyvindarholti sem hafði lokið sínu hlutverki og skyggði á bæinn og fegurð
staðarins að hans mati. Hann tókst á við verkið einn á sinn hátt eins og öll önnur
viðfangsefni í lífinu, staðráðinn í að sigra það verkfræðilega og framkvæmdarlega
með sínu hugviti og tækjum. Það hefði áreiðanlega getað gengið eftir ef það hefði
ekki gerst sem enginn er til frásagnar um 21. október s.l. þegar komið var að
honum sjálfum brotnum eftir fall úr stiga við turninn sem hann hafði verið að
takast á við.
Ólafur var fluttur á Borgarspítalann í Reykjavík þar sem hann andaðist að
kveldi 10. nóvember 2004. Útför hans fór fram frá Stóra-Dalskirkju 20. 11.2004.
Sr. Halldór Gunnarsson
-176-