Stjörnur - 01.02.1950, Síða 2

★
Vandamál
daglegs lffs
★
ERLEND BLÖÐ, cr líku hhitverki
gegna og Stjörnur, birta að staðaldri fasta
dálka um varidamál daglegs lífs, spurn-
ingar og svör um einkamál, sem hlutað-
eigendur óska eftir að fá umsögn óvil-
hallra um, eða leita ráða hjá lífsreyndara
fólki. Oftast er jrað form á þessu haft, að
bréfritarar beina orðum sínum til ákveð-
ins starfsmanns blaðsins, sem að sér tek-
ur að svara, etr stundum eru bréfin eða
kaflar tir beim birt athuga-semdalaust,
cn lesendum blaðsins síðan gefið tæki-
færi til að svara með stuttorðum pistli.
Hugleiðingtr uin áhugaefni ungs fólks,
er Stirnir og Áróra hafa ritað í Stjörnur
að undanförnu, sent svar við bréfum,
hafa verið mjög. vinsælar Nú ætlum við
að birta hér á [icssari síðu að staðaldri
slík bréf — annaðhvort innlend eða þýdd
eftir því sem efni fellur til, og verður
sú lilhögun á höfð, að öðru jöfnu. að
birta í næsta hefti svör við bréfum þeirn,
er prentuð eru í blaðinu á undan. Það
skal tekið fvam. að við munum ganga
svo frá innlendum bréfum, sem kaflar
birtast úr, að engin hætta sé á að kunn-
ug'ir geti áttað sig á því um hvaða fólk
sé að ræða.
Vonum við að þessir dálkar verði
vinsælir og mörguin til íhugunar og
gagns — ekki aðeins þeim sem hlut eiga
að rnáli hverju sinni, heldur öllum sem
reyna að setja sig í annarra spor og gera
sér far um að skilja þeirra viðfangsefni
og vandamál. \róra annast ritstjórn þess-
arra dálka, og mun hún og Stirnir segja
sitt álit, þegar beim þykir sérstök ástæða
til.
★
„Ég ER SJÓMAÐUR, 33 ára að aklri.
Ég hef ör í andliti eftir slys er ég varð
fyrir á hafi úti fyrir nokkrttm árum.
Ekki er það þó svo áberandi eða ógeðs-
legt, að það geti óprýtt mig svo að telj-
andi sé. Ég held ég sé hvorki Ijótur né
Iaglegur, en kannski hefur harðneskju-
Uf í misjöfnum veðrum gert mig hold-
skarpari og Itörundsdekkri en jrá pilta,
sem í landi vinna. Ég er nokkuð hár
vexti, dansa og hef dálitla söngrödd, ég
reyki og smakt.a áfengi, en ntjög í hófi.
Félagar rnínir segja að ég sé bezti strák-
ur, ég er full.komlega hlutgengur háseti.
Nú vildi ég gjarna hætta á sjónum og
fá mér vinnu i landi. En einu kvíði ég
fyrir: að ég V'.rði einntana. Mig langar
til að kynnast srúlku, sem skilttr ntig og
getur gert mig hamingjusaman. Ég hcf
sparað samn fí til jiess að geta stofnað
heimili, en enu hef ég ekki fundið neina
stúlku, sem mér hefur bæði litist á og
getað talið mér trú ttm að mér þýddi
nokkttð að reyna að vinna. Ég sé að öðru
hvoru birtast auglýsingar í blöounum,
þar sem metitt óska eftir jrví að kvnnast
stúlkum. Getur einmana maður eins og
ég — cn sem ekki vill vamm sitt. vita í
neinu — farið J>á leið? — Og væru ltkindi
til [tess að góð og myndarlcg stúlka
svaraði slikri ttuglýsingu? — Einmana
sæfari.
VONUM að lesendur blaðsins segi sitt
álit og geti eefið sjómanninum góð táð.
í næsta hefti birtttm við svör. Þá tnun og
ung stúlka, sem er of „umsvermuð“ segja
raunir sínar. Mörg eru vandamálin.
☆☆☆*☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Óskamyndin: Janet Blair.
2 STJÖKNUU