Stjörnur - 01.02.1950, Blaðsíða 19

heim til sín, hann flýtti sér ekki.
Húsið hans stóð í úthverfi borg-
arinnar. Hann hugleiddi það ekki
hversvegna stúlkan hafði farið
úr strætisvagninum svo langt frá
heimili sínu. Það var ekki fyrr en
kvöldið eftir, sem hann fór að
brjóta heilann um það.
Þegar hann kom heim var úti-
hurðin brotin upp. Þjófar höfðu
látið greipar sópa um allt húsic.
Ættargripir úr gulli og silfri voru
horfnir, dýrmæt málverk höfðu
verið skorinn úr römmunum.
Með hálfum huga gekk Harald-
ur til fundar við hina nýju vin-
konu sína á vegamótin kvöldið
eftir. Hann beið hennar í tvo
stundarfjórðunga, en hún kom
ekki. Hann sá hana aldrei íramar.
☆
Um fram allt kvænist. Ef þér
eignizt góða konu, verðið þér
hamningjusamur; ef þér eignizt
slæma konu, verðið þér heim-
spekingur — og það er gott fyrir
sérhvern mann.
Sókrates.
STJÖRNUR 19