Víðförli - 01.03.1947, Blaðsíða 57

Víðförli - 01.03.1947, Blaðsíða 57
LÆKNIR UM LEIÐINA TIL HEILBRIGÐI 55 eftir leið hins innra lífs ■— veginum, sem liggur til Guðs, skap- ara lífsins. I kyrrð hljóðra stunda frammi fyrir Guði uppgötvum vér ein- faldar staðreyndir í lífi voru, sem skynsemd vor gat aldrei bent á. Og vér fáum jafnframt inngjöf til athafna. Því allt virkilegt líf er. fólgið í tvennu, sem fyllir hvort annað, hvíld og önn, innbeiting og útrás. Athöfn, sem er undirbúin af íhugun, er allt annars eðlis og allt annars gildis en þetta æsihraða, andlausa erilhringl, sem einkennir vora tíma, fyllir tilveruna skrölti, taugaóstyrk og argaþvargi og er ein höfuðorsök hinnar geig- vænlegu aukningar á tölu taugasjúklinga. Menn segja, að þetta sé járnbrautunum og bílunum að kenna, símanum, útvarpinu og tvísýnu atvinnu- og fjármálalífsins. Já, mikið rétt, en fyrst og fremst er maðurinn sökin sjálfur. Eg lief sjálfur lengi verið eirðarlaus maður, friðlaus af ann- ríki, sá aldrei 'fram úr, mátti aldrei vera að því að sinna mínum innra manni. Síðan ég hóf að helga andlegu lífi mínu klukku- stund á dag til jafnaðar, stundum til muna meira, hef ég orðið að sleppa nokkru af þeirri ívasan, sem ég taldi áður óhjákvæmi- lega, en ég hef hlotið meira gagn og gleði af starfi mínu. Kristur líkir hinni andlegu reynslu við mustarðskornið, sem grær. Það geymir möguleika allra þeirra krafta, sem skulu þroskast í vexti þess, en tréð, sem spretta skal upp af því, er ekki sýnilegt enn. Það er róttæk bylting, sem á sér stað, þegar þurrt sáðkorn breytist í gróandi. Nýtt líf fæðist. En þessi fæðing er hulin. Hið ytra sést enginn munur. Það er eðlisbreyt- ing, verður ekki mæld eða vegin. Allsendis eins er það með mann, sem tekur „lífsbreytingu'h Það er breyting, sem ekki er af þessum heimi, eðlisleg, algjör, atburður, sem hann veit um og getur borið vitni um, en ber sýnilegan ávöxt að sama skapi sem hann kemst til skilnings á óhjákvæmilegum afleiðingum hennar. Eins og ung jurt þarfn- ast hann umönnunar og ræktar, þótt hjarta hans hafi öðlazt hlutdeild í þeim krafti, sem mun hjálpa honum til heilbrigði.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Víðförli

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.