Víðförli - 01.03.1947, Qupperneq 57

Víðförli - 01.03.1947, Qupperneq 57
LÆKNIR UM LEIÐINA TIL HEILBRIGÐI 55 eftir leið hins innra lífs ■— veginum, sem liggur til Guðs, skap- ara lífsins. I kyrrð hljóðra stunda frammi fyrir Guði uppgötvum vér ein- faldar staðreyndir í lífi voru, sem skynsemd vor gat aldrei bent á. Og vér fáum jafnframt inngjöf til athafna. Því allt virkilegt líf er. fólgið í tvennu, sem fyllir hvort annað, hvíld og önn, innbeiting og útrás. Athöfn, sem er undirbúin af íhugun, er allt annars eðlis og allt annars gildis en þetta æsihraða, andlausa erilhringl, sem einkennir vora tíma, fyllir tilveruna skrölti, taugaóstyrk og argaþvargi og er ein höfuðorsök hinnar geig- vænlegu aukningar á tölu taugasjúklinga. Menn segja, að þetta sé járnbrautunum og bílunum að kenna, símanum, útvarpinu og tvísýnu atvinnu- og fjármálalífsins. Já, mikið rétt, en fyrst og fremst er maðurinn sökin sjálfur. Eg lief sjálfur lengi verið eirðarlaus maður, friðlaus af ann- ríki, sá aldrei 'fram úr, mátti aldrei vera að því að sinna mínum innra manni. Síðan ég hóf að helga andlegu lífi mínu klukku- stund á dag til jafnaðar, stundum til muna meira, hef ég orðið að sleppa nokkru af þeirri ívasan, sem ég taldi áður óhjákvæmi- lega, en ég hef hlotið meira gagn og gleði af starfi mínu. Kristur líkir hinni andlegu reynslu við mustarðskornið, sem grær. Það geymir möguleika allra þeirra krafta, sem skulu þroskast í vexti þess, en tréð, sem spretta skal upp af því, er ekki sýnilegt enn. Það er róttæk bylting, sem á sér stað, þegar þurrt sáðkorn breytist í gróandi. Nýtt líf fæðist. En þessi fæðing er hulin. Hið ytra sést enginn munur. Það er eðlisbreyt- ing, verður ekki mæld eða vegin. Allsendis eins er það með mann, sem tekur „lífsbreytingu'h Það er breyting, sem ekki er af þessum heimi, eðlisleg, algjör, atburður, sem hann veit um og getur borið vitni um, en ber sýnilegan ávöxt að sama skapi sem hann kemst til skilnings á óhjákvæmilegum afleiðingum hennar. Eins og ung jurt þarfn- ast hann umönnunar og ræktar, þótt hjarta hans hafi öðlazt hlutdeild í þeim krafti, sem mun hjálpa honum til heilbrigði.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Víðförli

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.