Jólablaðið - 01.12.1947, Síða 18

Neyðarmerki
eftir
Viggo E. Jacobsen.
Helgi Kromer átti heima í smábæ á Vestur-Jótlandi. Hann var nú
orðinn fjórtán ára gamall og gekk í skóla. Það stóð víst til, að hann ætti
að feta í spor pabba síns og læra til að verða verkfræðingur. Pabbi hans
var byggingaverkfræðingur. Ekki langaði Helga til að verða nákvæmlega
það. En ems langt aftur eins og hann mundi, hafði hann langað til að
verða útvarpsfræðingur. Hann hafði nú verið mðursokkinn í þetta árum
saman, vakinn og sofinn, og hans stón draumur var að verða, þegar fram
liðu stundir, samverkamaður í stórri viðtækjasnuðju, þar sem nýjar upp-
finmngar og endurbætur væru stöðugt að koma fram í dagsljósið.
Já, strax þegar hann var smásnáði var hann fannn að sitja við út-
varpstækið hans pabba síns og hlusta af áhuga og snúa nreð gætni hnapp-
inum til þess að aðgreina hinar ýmsu útlendu útvarpsstöðvar, og hann var
varla meira en tíu ára þegar hann var búinn að byggja fyrsta krystaltækið
sitt. Því n.æst kom röðin að lampatækinu, og árangurinn af fjölda tdrauna
var tæki, sem í engu stóð að baki þeim, sem verksmiðjurnar höfðu á boð-
stólum. Þó áleit Helgi, að lampatæki fullnægði sér ekki, heldur væn
stuttbylgjutæki það, sem koma skyldi og gaf sig nú allan af brennandi
áhuga að þessu verkefni. Mikið lifandis undur yrði nú það, ef hann gæti
búið til tæki með bylgjusvæði, sem næði um alla jörðina! Það mundi
verða makalaust ævintýr! Hann mátti til að reyna það.
Til þess að búa sig undir þessa miklu tilraun las hann allt, sem hann
gat náð í, um stuttbylgjutæki. Og þegar hann var búinn að lesa allt, sem
hann gat fengið á móðurmáli sítiu, fór hann að afla sér bóka um efmð á
öðrum tunnumálum. Hann leitaði í bæiatfbókasafmð, og bókavörðurinn
var honum hmn hjálplegasti, því að hann hafði veitt athygli áhuga Helga
við námið og fékk honum nú litla bók. ,,Hérna hef ég haft upp á einnntt