Jólablaðið - 01.12.1947, Page 53

Gátur
Fjónr menn fóru upp í loftbelg, læknir, lögfræðingur, náttúrufræð-
íngur og prestur. Þegar þeir voru komnir allhátt í loftið, kom leki að
belgnum, og hann fór að hrapa. Þcir urðu sammála um iþað, að einn
þeirra yrði að steypa sér útbyrðis, til þess að bjarga hinum. Hverjum bar
að fleygja sér útbyrðis?
Tveir menn gengu á fjall og báru á fótunum það senr báðir hétu.
Hvernig flutt var yfir á
úlfur, lamb og heypokinn?
Ekkert granda öðru má,
eitt og mann tók báturi-nn.
Sá ég sitja segg
sunnan undir vegg,
hefir augu 02 nef,
aldrei fær hann kvef,
hefir bústinn bol,
býsna nnkið þol,
syngur örvaþór,
aldrei kemur í kór.
Gettu gátu mín,
ef glögg er vizka þín.
Hvað er það sem hoppar og skoppar
yfir heljar brú,
með manna'bein í maganum?
O2 eettu nú.
o o
Liegur í 2ÖU2U1U
00 o o
með löngum spöngum,
gullinu fegra,
en grípa má það enginn.