Skógræktarritið - 15.10.2000, Side 121

Yngsti íslenski þátttakandinn gróðursetur vinatré í Bodo. Mynd: Þ.Þ.
norska mold. Höfðum við fyrir
satt að þær gætu eftir 80 til 100
ár verið orðnar að efni í 20
myndarleg timburhús!
Síðustu tveimur dögum heim-
sóknarinnar eyddum við í Bodo.
Það er vindasamt í Bodo.
Logndagar í Bodo eru aðeins 6 á
ári samkvæmt meðaltalstölum.
Það blæs úr öllum áttum. Haf-
vinduraf vestri, austanvindur; oft
kallaður „síberíuhraðlestin", og
nöpur norðanátt. Þetta eru dálít-
ið íslenskar aðstæður eða hvað.
Jú, þegar betur var að gáð í garða
og upp í krónur trjánna mátti sjá
að þarna vaxa þau tré og þær
jurtir, sem vænta má að sjá í
Reykjavík og fáar aðrar. Á skjól-
sælum stöðum innarlega íbæn-
um mátti þó sjá tegundir sem
hæfðu suðlægari stöðum. Sér-
staklega kom á óvart að sjá eina
og eina hestakastaníu sem var
við ágæta heilsu. (Plantað 1935,
hæð ca 13 metrar). Frá Bodo má
áreiðanlega fá eitthvað af efni
sem hentar hérlendis. Geta má
þess, að úr Saltdal eru fyrstu
viðjurnar og seljurnar ættaðar,
sem hingað bárust á árum áður.
Bodo stendur yst við norðan-
verðan Saltfjörð. lnnan við Salt-
fjörð tekur við Skjerstadsfjörður.
Þessir firðir eru tengdir saman
með tveimur álum með eyju á
nnilli. í álum þessum sem heita
„Saltstraumen" gætir gífurlegra
sjávarfallastrauma. Brú eryfir
saltstrauminn. Er það mikið sjón-
arspil og mikil náttúruupplifun
að sjá þegar 400 milljónir ten-
ingsmetra af sjó flæða um sundin
tvö á hverju falli. Sundin eru um
70 metra breið hvort um sig, og
um 31 metra djúp, en um þau
flæðir jafnmikill massi sjávar og
standandi viðarmassi alls skógar
í Noregi, fjórum sinnum á sólar-
hring.
Sunnudagskvöldið 2. júlí var
boðið til veislu og á borðum
„elgsodd" með flatbrauði, venju-
legur veislukostur þeirra frænda
vorra. Haldnarvoru ræður, sung-
ið og skálað eins og vera ber.
Viðstaddir voru ásamt íslending-
unum þeir Norðmenn flestir sem
höfðu haft með íslensku hópana
þrjá að gera: Otto [ohn Navjord
og Wiggo Pedersen sem sáu um
hópinn í Skjerstad, fylkisskógar-
stjórinn Ornulf Kibsgaard og
nokkrir fleiri, þar á meðal Jon
Strand, sem hér var í skógræktar-
ferð 1986 á Laugarvatni. Þeirsáu
um matseldina félagarnir, sem
áður voru nefndir, Thor Arne
Nesje, Baard Haavard Viken og
Wiggo johansen og tókst vel upp.
Vel heppnaðri ferð var lokið með
flugi frá Bodoflugvelli til Keflavík-
uraðfaranótt mánudagsins 3. júlí
2000.
HELLUSTEYPA
Félag íslenskra
náttúrufræðinga
Lágmúla 7
108 Reykjavík
SKÓGRÆKTARRITIÐ 2000
Guðjón Sveinsson
Ásvegi 19
760 Breiðdalsvík
117