Skógræktarritið - 15.10.2014, Blaðsíða 37

SKÓGRÆKTARRITIÐ 2014 35
Bautasteinninn við lendinguna í Hrífudal.
í nokkrar kynslóðir áður en þær voru skráðar. Ekki var
laust við að neistaði á milli hennar og heimamanna
sem lifðu sig inn í söguna eins og við þekkjum svo
vel í eigin ranni.
Við kvöddum þetta góða og velviljaða frændfólk
okkar og héldum til Dale, sem er lítill bær í Fjalarsveit.
Á Klokkargarden (Hringjarabæ) fékk hópurinn hress-
ingu og fræddist m.a. um Jakob Sande (f. 1. desember
1906, d. 16. mars 1967), rithöfund og vísnamann.
Vísur hans hafa notið vinsælda sem söngtextar og
halda minningu hans við, sérstaklega á heimaslóð. Í
Dale var lengi starfrækt tunnuverksmiðja Hovland &
Rakneberg. Roald Hovland fræddi okkur um sögu
verksmiðjunnar, sem seldi síldartunnur m.a. til
Íslands. Sagðist hann aldrei hafa tapað á viðskiptum
við Íslendinga og bar þeim samskiptum vel söguna.
Fengum við að sjá stutta heimildarmynd um starf-
semina en verksmiðjan brann til kaldra kola og hefur
ekki verið endurreist.
Frá Klokkargarden var haldið á slóðir Gaulverja og
hins forna höfuðbýlis Osen við botn Dalsfjarðar og
ósa Gaulaárinnar, sem er þekkt sem góð laxveiðiá,
enda vatnasviðið skógi vaxið fram á bakka árinnar.
Osen, eða Ós, hefur verið í eigu Mo-ættarinnar síðan
1880. Þar tóku á móti okkur hjónin Olav Johan Mo
og Unn Karin Kleppe og fræddu okkur um búskap-
inn en þarna er meðal annars eitt elsta fjós sem enn
er í notkun í gervöllum Noregi. Við vorum leidd að
víkingagröf sem hafði verið skemmd og líklega rænd.
Þar höfðu þó fundist við uppgröft hlutir úr sverði,
silfurpeningar og perlur. Fleiri slíkir grafhaugar munu
vera á landareigninni. Milli bæjar og ósasvæðisins
hafði við fornleifagröft verið komið niður á skála einn
mikinn, um 80 metra á lengd og eftir því breiðan, svo
ljóst er að þar hefur verið aðsetur höfðingja. Ýmsar
tilgátur eru um þarna hafi verið höfuðaðsetur Atla
jarls, sem áður er getið, en einnig er talið að þarna
hafi verið þingstaður og að Gulaþing hafi jafnvel
verið Gaulaþing. Skipalægi var þarna afar gott og
hægt um vik að vakta skipaferðir, sem var mikilvægt
því óvinirnir komu jafnan af sjó. Á hinn bóginn voru
siglingar auðveldasti ferðamátinn milli byggðarlaga
og landa. Per Kjelstad fræddi okkur um Gaularspelet
sem byggir m.a. á þeim atburðum Íslendingasagna
sem áður voru raktir og er sett upp á Ósi annað hvert
sumar.
Frá Ósi var ekið stuttan spöl til vesturs en undir
hlíðum Kvamshesten, sem einnig heitir Storehesten,
búa skógfræðingarnir Merete Larsmon, sem er
„fylkesskogmeister“ og Helge Kårstad á bænum
Rytnetunet. Þar stunda þau auk embættisstarfa
jólatrjáarækt og ferðaþjónustu. Boðið var upp á
ljúffenga víkingasúpu í uppgerðri hlöðu. Merete
fræddi okkur um þeirra hagi og um jólatrjáa- og
greinarækt, en greinar eru ekki síður mikilvæg tekju-
lind og leggja þau mest upp úr ræktun á eðalþin
(Abies procera). Helge fjallaði um samstarfsnefnd
skógarmanna á strandsvæðum í Noregi og mikilvægi
þess að byggja upp innviði, s.s. veganet, hafnar-
aðstöðu og úrvinnsluiðnað. Eftir þessa ánægjulegu
og mettandi stund gafst tóm til að skoða gisti-
aðstöðu sem hafði verið haganlega komið fyrir í
gömlum bjálkahúsum, sem sum hver voru gömul
útihús. Að lokum var litið við í reit með jólatrjám sem
átti að fara að fella og endurnýja. Frá Rytne var stefna
tekin til norðvesturs til Florø um Førde, og Eikarfjörð
og gist á Quality Hotel Florø næstu tvær nætur.
Þriðjudagur 02.09
Þegar komið var til Florø vakti nokkra undrun hvað
skógurinn er vöxtulegur svona alveg út í skerjagarð-
inum. Á það jafnt við um sjálfsprottna skóginn og
þann ræktaða sem setur talsverðan svip á umhverfið.
Þar ræður þó nokkru nálægðin við gróðrarstöð gest-
gjafa okkar (Skógræktarfélags Sogns og Fjarða) sem
vafalítið hefur haft talsverð áhrif á nærsamfélagið auk
þess sem hún sá öllu fylkinu fyrir plöntum. Dagskráin
hófst á göngu frá hótelinu sem var niður við höfnina