Skógræktarritið - 15.10.2014, Blaðsíða 40

SKÓGRÆKTARRITIÐ 201438
til sektarkenndar vegna frændsemi við þá er landið
byggja. Ljósi punkturinn hefði verið að sjá og upplifa
þessa fáu, smáu en vöxtulegu skóga sem gæddu
landið lífi á ný og þá virðingu, umhyggju og áhuga
fyrir skógunum sem þau höfðu orðið áskynja í ferð
sinni.
Eftir herlega máltíð, mjöð og svolítinn svartadauða,
gerðust gestir söngglaðir enda sönghefti með
íslenskum og norskum söngvum með í för ásamt
dugandi söngstjórum. Ekki vafðist fyrir gestgjöfum
að taka undir íslensku lögin frekar en okkur að syngja
þau norsku, meðal annars Skogsangen sem Hans
Fredrik Lauvstad samdi texta við ásamt Erling Eide og
sönglög Jakobs Sande, sem áður er getið.
Miðvikudagur 03.09
Við kvöddum Florø í fallegu veðri og nú var ferðinni
heitið til Nordfjord. Eftir tæplega klukkustundar
akstur var komið til Innrihúsa (Indrehus) við fjörðinn
Midtgulen. Þar hefur verið rekin sögunarmylla síðan
á 15. öld. Hún var lengi vatnsdrifin. Sú sem við
skoðuðum var hinsvegar alveg ný og enn verið að
standsetja. Hún er í eigu Indrehushjóna, sem tóku á
móti okkur og sonar þeirra, sem vinnur á olíuborpalli
en á löng frí á milli sem hann notar til að smíða og
setja saman vélasamstæður. Allt var þetta einstak-
lega haganlega gert og óvenju fullkomin verksmiðja
fyrir að vera fjölskyldufyrirtæki.
Þarna var fullkomin þurrkklefi og nýr viðlegukantur
og timburmóttaka. Áfram var ferðinni haldið eftir
að hafa þegið kaffi og bakkelsi hjá þeim hjónum frá
Innrihúsum.
Eftir um klukkustundar akstur tókum við ferju frá
Isane til Stårheim og ókum þaðan til Eid, þar sem tók
á móti okkur Roald Drage, skógarbóndi og sögunar-
myllueigandi. Roald sýndi okkur hvernig hann sagar
gilda stokka en sögin hans er sömu gerðar og sú sem
Skógræktarfélag Reykjavíkur hefur keypt og gert
sem nýja. Auk þess var hann með stóra keðjusög á
ramma til að kanta sverustu stokkanna. Í Eid hittum
við einnig Ingebrigt Nes Hjelle, skyldmenni Torgeir
Anderssen-Rysst, fyrrum sendiherra Norðmanna á
Íslandi og mikinn velgjörðarmann íslenskrar skóg-
ræktar, og rakti hann sögu hans, en Eid er fæðingar-
og uppvaxtarstaður Torgeir.
Frá Eid var haldið til Skredestranda, Skriðustrandar,
við suðurströnd Hornindalsvatns, sem er dýpsta vatn
Evrópu (514 m). Þar tóku á móti okkur fulltrúar félags
skógareigenda og buðu upp á smurt brauð, drykki
og ketilkaffi. Jakob Hammer, varaformaður félagsins
og Ingunn Kjelstad, skógfræðingur og framkvæmda-
stjóri samtakanna, fræddi okkur um starfsemina. Eftir
að hafa notið veitinganna fengu allir hjálm á höfuðið
og haldið var upp í bratta hlíðina undir leiðsögn
Torgrim Østgård til að sjá hvernig skógarhögg
gengur fyrir sig í snarbrattri hlíð þar sem stutt er á
harða klöppina. Vegna raflínu var ekki í boði að nota
timburlyftu (slepebane, ekki ósvipað skíðalyftu). Því
var brugðið á það ráð að nota beltagröfu sem lagaði
slóða fyrir skógarhöggsvél og útkeyrsluvél og var til
aðstoðar. Timburverð er lágt nú um stundir en
rekstrarkostnaður er hár við þessar aðstæður og því
ekki mikið sem verður eftir hjá skógareigandanum.
Frá skógarhöggi í Skredestranda var stefnan tekin
á náttstað, Skei Hotel í Jølster sem er við suðvestur-
jaðar Jostedals-jökuls, stærsta jökuls í Noregi. Tekin
var ferja yfir Hundvikfjorden frá Lote til Anda og ekin
hin stórbrotna leið vestan jökla.
Flokkunarlína í nýju sögunarmyllunni í Innrihúsum. Jón Zimsen og Svein Saure sigla yfir Nordfjord undir blaktandi
norskum fána.