Skógræktarritið - 15.10.2014, Blaðsíða 48

SKÓGRÆKTARRITIÐ 201446
Við syðri bakka Skorradalsvatns hefur Ágúst Árnason,
fyrrverandi skógarvörður, hreiðrað um sig ásamt
konu sinni, Svövu Halldórsdóttur. Þaðan sést vel til
vöxtulegs skógarins á Stálpastöðum norðan megin
vatnsins og má því segja að þar blasi ævistarfið við en
Ágúst vann lungann úr ævi sinni sem skógarvörður
í Skorradal. Áður en hann kom í Skorradalinn hafði
hann unnið tvö ár á Hallormsstað og verið eitt ár í
Bandaríkjunum við nám og störf í skógrækt. Meðal
annars stundaði hann nám í skógfræði við Humboldt
State College (nú Humboldt State University) og naut
til þess styrks frá Eureka Rotary Club. Þá vann hann
fyrir National Forest Genetics Laboratory í Placerville
í Kaliforníu og Manning Seed Company í Seattle.
„Hákon Bjarnason var búinn að skrifa mér til Ameríku
að hann ætlaði að planta mér niður í Borgarfirðinum.
Ég kom til landsins rétt fyrir jólin 1958 og byrja hér
1959. Fyrsta árið var ég verkstjóri hjá Daníel (Kristjáns-
syni, skógarverði innsk. blm.) og vasaðist í öllu með
honum. Ég fór oft í bæinn um helgar og þá var Hákon
gjarn á að senda mig með skilaboð til Daníels. Það
var náttúrulega mjög óæskileg boðleið og ég ætlaði
ekkert að fara að stýra Daníel. Hann undi þessu illa
og því fór svo að þessu var skipt þannig að ég fékk
Skorradalinn en hann fékk allt hitt.“
Þegar Ágúst tók til starfa í Skorradal voru fáein ár
frá því að Skógrækt ríkisins hóf gróðursetningar þar.
Skógrækt í dalnum má þó rekja allt aftur til gróður-
setningar í Háafellsreit 1938. „Ég held að árangurinn
í Háafellsreit hafi orðið til þess að Haukur Thors og
Soffía ákváðu að gefa Stálpastaðina til skógræktar.
Þau fengu hnausplöntur úr Háafellsreitnum til að
gróðursetja við húsið hjá sér í Hvammi. Þau vissu
hvernig þær uxu þarna og hafa sennilega spekúlerað í
að hefja skógrækt sjálf en hafa svo ekki treyst sér til
þess og tekið þann kostinn að gefa Skógræktinni
jörðina.“
Lærdómar af hretinu 1963
Skógrækt ríkisins eignaðist jörðina árið 1951 og hóf
fljótlega að gróðursetja í hana. Það var því búið að
gróðursetja töluvert þegar Ágúst kom til starfa. „Það
var greinilega ágætis útkoma af þessu, svo kom nátt-
úrulega svolítill afturkippur í þetta með hretinu 1963.
Skorradalur er á jaðri þess svæðis sem fór illa út úr
hretinu og það voru um 12-15% trjáa sem skemmd-
ust hér meðan það voru yfir 90% sem drápust austur
á Skógum,“ segir Ágúst og bendir á að rauðgreni og
stafafura hafi staðist þessa prófraun nokkuð vel. „Það
sá ekki á rauðgreninu og stafafuran var í mesta lagi
með skemmda toppa.“
Aprílhretið var þó ekki með öllu illt og tekur Ágúst
undir að það hafi verið viss prófraun fyrir trjátegundir
og kvæmi. „Við spekúleruðum alltaf mikið í því að
„Menn héldu að þetta væri
algerlega tilgangslaust“
Ágúst Árnason - viðtal
Viðhorf almennings til skógræktar hafa breyst mikið til hins betra
frá því Ágúst Árnason hóf störf í Skorradal fyrir meira en hálfri öld.
Vöxtulegir skógar eins og Stálpastaðaskógur eiga án efa sinn þátt í
þeirri viðhorfsbreytingu.