Skógræktarritið - 15.10.2014, Blaðsíða 49

SKÓGRÆKTARRITIÐ 2014 47
velja kvæmi sem voru sem næst skógarjaðri og frá
sem norðlægustum slóðum en það var greinilegt að
þau komu verr út þar sem þau þurfa minni hita til
að byrja að vaxa. Eftir þetta var Haukur Ragnarsson
sendur til Alaska til að taka prufur frá fleiri stöðum og
þá líka sunnar.“
Eitt finnst honum að menn hefðu mátt leggja meira
upp úr í kjölfar hretsins. „Það er að rækta fræ og nota
sem fræmæður þessi tré sem lifðu þetta af. Maður á
að leita í það sem hefur staðið sig.“
Fjárvarsla tímafrek og kostnaðarsöm
Ágúst og félagar hans hjá Skógrækt ríkisins þurftu
þó að eiga við fleira en óútreiknanlegt veðurfar í
árdaga skógræktar í Skorradal. „Það sem manni finnst
krítískast þegar maður er búinn að starfa svona lengi
er hve lítið maður gat unnið að beinni skógrækt í
hlutfalli við fjárvörsluna sem var geysilega tímafrek
og kostnaðarsöm. Það voru svo hryllilega vitlaus og
ósanngjörn lög og reglugerðir um fjárhald. Það var
til dæmis kveðið á um það að þar sem skógræktar-
girðingu fennti í kaf að vetri til og sauðfé kæmist yfir,
þá gat fjáreigandi heimtað laun fyrir að ná í kindurnar
sínar, jafnvel þó að þær væru búnar að skemma og
eyðileggja það sem var fyrir innan,“ segir Ágúst.
Sauðkindin kostar skógræktarmenn í Skorradal
minna fé og fyrirhöfn nú til dags en áður. Kemur þar
bæði til að sauðfé hefur fækkað og lög og reglur um
fjárhald breyst til hins betra með tímanum. Annað
sem hefur breyst mikið frá því að Ágúst hóf störf við
skógrækt, eru viðhorf almennings og trú á skógrækt.
„Það er mikið afrek út af fyrir sig að hafa getað breytt
því. Það eru ákaflega fáir núna sem eru krítískir á
skógræktina en menn héldu að þetta væri algerlega
tilgangslaust. Það var til dæmis einn í nágrenninu
sem sagði við mig að þetta yxi upp í um mannhæð
og þá færi þetta allt að drepast. Hann hafði það fyrir
sér í því að fyrst eftir stríð var plantað töluverðu af
skógarfuru. Hún tók mjög vel við sér fyrst til að byrja
með og var efnileg en svo þegar hún var komin í um
mannhæð steyptist hún út í furulús og drapst. Þetta
gripu þeir á lofti. Annar sagði við mig að þetta væri
voðalega vitlaust. Þetta tæki svo langan tíma fyrir
þessi tré að vaxa að þegar þau væru loksins vaxin
væri farið að nota gerviefni í staðinn fyrir þau. Ég
spurði hann þá að því úr hverju hann héldi að gervi-
efni væru unnin. Hann hafði ekki hugsað út í það,“
segir Ágúst Árnason að lokum.
Höfundur: EINAR ÖRN JÓNSSON
Heiðursáskrifendur
Skógræktarritsins
Reykjavík
Landslag ehf, Skólavörðustíg 11
Samband garðyrkjubænda, Bændahöllinni við Hagatorg
Securitas hf, Skeifunni 8
Grindavík
Þorbjörn hf, Hafnargötu 12
Borgarnes
Skorradalshreppur, Grund
Hellissandur
Snæfellsbær, Klettsbúð 4
Búðardalur
Skógarbýlið Innra-Leiti
Patreksfjörður
Oddi hf, fiskvinnsla-útgerð, Eyrargötu 1
Sauðárkrókur
Kaupfélag Skagfirðinga, Ártorgi 1
Egilsstaðir
Fljótsdalshérað, Lyngási 12
Breiðdalsvík
Breiðdalshreppur, Selnesi 25