Skógræktarritið - 15.10.2014, Qupperneq 67

SKÓGRÆKTARRITIÐ 2014 65
á Núpi, tók Vilborg Guðmundsdóttir, ljósmóðir og
húsfreyja á staðnum, við umhirðu garðsins árið 1977
og sinnti því starfi af mikilli trúmennsku til ársins
1983.3 Að sögn dóttur Vilborgar, Margrétar Rakelar
Hauksdóttur, voru unglingar á Núpi oftar en ekki
fengnir til vinnu í Skrúði við ýmis umhirðustörf. Vann
Margrét m.a. hluta úr þremur sumrum í Skrúði, bæði í
umsjónartíð Ingunnar og í tíð móður sinnar.11
Eftir 1983 er umhirða garðsins lítil sem engin. Það
er hins vegar ljóst að margir báru miklar taugar til
garðsins og eftirfarandi dæmi sanna að ekki var öllum
sama hvert horfði með þróun Skrúðs. Á Aðalfundi
Skógræktarfélags Íslands, sem haldinn var í Reyni-
hlíð árið 1986, var samþykkt eftirfarandi ályktun:
„Aðalfundur Skógræktarfélags Íslands, haldinn 5.-7.
september 1986 að Hótel Reynihlíð við Mývatn, felur
stjórn Skógræktarfélags Íslands að vinna að því við
sýslunefnd Ísafjarðarsýslu og skólayfirvöld að tryggt
verði fjármagn og starfskraftar til að endurnýja og
viðhalda þeim gróðri, sem skólastjórahjónin Hjaltlína
og Sigtryggur á Núpi komu upp í garðinum“.2 Þessi
ályktun mun hafa verið mikið rædd á fundinum en
hún mun hafa komið þannig til að á fundinum gistu
saman á herbergi Magdalena Sigurðardóttir frá Skóg-
ræktarfélagi Ísafjarðar og Sigrún Guðmundsdóttir frá
Skógræktarfélagi V- Ísfirðinga. Komu þær sér saman
um að leggja þessa tillögu fram. Í nefndarstarfi hallaði
verulega á að tillagan fengi framgang. Ekki var ljóst
hvort hún fengi brautargengi en það sem talið er að
hafi skipt sköpum var að Grétar Unnsteinsson, skóla-
meistari Garðyrkjuskólans, kvaddi sér hljóðs og talaði
fyrir tillögunni við lokaafgreiðslu hennar.10
Í blaðagrein sem Vilborg Guðmundsdóttir ritaði í
Morgunblaðið 1988 og birtist síðar í Garðyrkjuritinu
vakti hún athygli á bágri stöðu garðsins21 og segir þar
orðrétt: „En hvað ætli framtíðin feli í skauti sér fyrir
þennan unaðsreit sem Skrúður var. Það þarf meira en
vorylinn einan til að leysa hann úr þeirri órækt sem
hann er kominn í, þar sem mannshöndin hefur ekki
lagt honum lið undanfarin ár.“ Vilborg fer síðan hvatn-
ingarorðum um möguleika þess að færa garðinn
aftur til vegs og virðingar.
Margt helst í hendur þegar haft er í huga það hnign-
unarskeið sem fór í hönd á þessum árum. Í viðtölum
við fyrrum skólastjóra á Núpi á þessum árum, þá Kára
Jónsson og Sigurð Blöndal, kom fram að í raun hefðu
ekki verið neinir fjármunir til aflögu vegna Skrúðs.8
Þá óx mönnum einnig verkið í augum þar sem
sárlega skorti faglegt bakland.17 Skólahald lagðist af
á þessum árum við Núpsskóla og fátt til ráða. Einnig
ber að hafa í huga að trjágróður sem myndar skjól
og uppistöðu garðsins (reynitrén sem tileinkuð voru
Tilvitnun í Kórintubréf. Minnisvarði um heiðurshjónin Hjaltlínu og Sigtrygg vígður 4. ágúst 1963.