Fróðskaparrit - 01.01.1963, Side 39

Nevtollur og nýggjari føroysk lóggáva
45
til taks; annars mátti henda skylda hvíla á bygdini eftir
markatalinum.
»Viser nogen sig forsømmelig ved Arbejdets Udførelse«
kann eftirlitsmaðurin eftir § 2, pkt. 4 »paa hans Bekostning
lade hans Andel udføre ved andre«. Eftir upprunaupp*
skotinum var tað ein treyt, at tann vansketni »uagtet gen*=
tagen Tilsigelse« ikki møtti rættstundis, men henda treyt
kom ikki við í lógina. § 31 í hagalógini um boðan til
hagaarbeiði kvøldið fyri gildir nú um hetta.
Tær útreiðslur, sum staðist hava av, at eigari ella ein,
ið hevur jørð í hondum, ikki hevur gjørt sína skyldu at
vera við til »Ravnens Søgning«, kunnu innheintast við
panting, smbr. § 4. Eftir upprunauppskotinum skuldi eftir=
litsmaðurin »ved Henvendelse til Søjdemændene for en
Hauge foranledige, at der paa Samretten — eller der, hvor
den eventuelle Deling finder Sted — under Haanden bliver
bortsolgt saa meget af den paagældendes Uld eller Slagt,
at Beløbet dermed bliver dækket«!). men henda fyriskipan,
sum hevur fyrimyndir heilt aftur til løgtingssamtyktina frá 2.
august 16591 2), var broytt til regluna um panting. Ikki er loyvt
at panta, fyrrenn 6 vikur eru farnar, eftir at goldið skuldi
verið, smbr. § 4 og lóg nr. 40 frá 30. mars 1894 § 1 nr. 5.
Frestin man ikki taka við, fyrr enn prógvað er, at hin van«
sketni er kravdur eftir peninginum.
Hesin áðurnevndi eftirlitsmaður verður valdur á grannas
stevnu. Hann verður valdur eftir markatalinum, smbr. § 1,
pkt. 2; hetta hava menn hildið vera beinast, tá ravnurin
eisini verður søktur eftir markatalinum3). Allir eigarar og
brúkarar í haganum hava skyldu at taka við vali og at vera
eftirlitsmenn í minsta lagi 3 ár, smbr. § 1, pkt. 3. Verður
1) Løgt. 1890 bls. 72.
2) Tingb. II bls. 178, har nevnt verður, at um onkur ikki gjørdi
sína skyldu viðvíkjandi fjallgongu, kundu hinir eigararnir »annamme
for Fieldgangen om Vaaren af Ulden og om Høsten af Skuren«.
3) Løgt. 1890 bls. 71.