Fróðskaparrit - 01.01.1963, Side 111

Fiskimarkið
117
ráðið í einum innanveggja brævi til uttanríkisráðið, at sjó*
markið við Island átti at vera uppá 3 fjórðingar av tí, at
Ongland og Frakland, ið høvdu so nógv at týða á sjónum,
sjálv bert kravdu eitt sjómark uppá 1 league ella 1 lieu,
ið svaraði til 3 fjórðingar, ikki til 4 fjórðingar so sum hin
gamla danska mílin.1)
2. Við hinum sonevnda norðsjóvarfiskisáttmálanum frá 6.
mei 1882 varð 3 fjórðinga markið avrátt sum fiskimark
fyri Stóra Bretland, Týskaland, Belgiu, Háland og Dan«
mark. Noreg og Sviaríki hildu seg uttan fyri sáttmálan.
3. Seinast í 19. øld byrjaði hin bretska trolveiðan í
Norðsjónum. Eftir nøkrum árum fór fiskamongdin har
at minka, og leitað varð so longur burtur, til íslands,
Biscayabuktina, Spaniu, Portugals, Fronsku Vesturafriku
og Barentshavið.2) 1 1880 árunum fóru bretar at nýta guvu*
skip til línufiskiskap undir Føroyum. Kalvin tók tá at
minka nógv. Um summarið 1898 komu fyrstu trolskipini
til Føroya, og tað í hópatali. tJr einari bygd sóust 40
skip trola í senn nærhendis landi. í einum løgtingsnevndar*
áliti frá 1898 sigist3):
»Skibene gár aldeles rationelt til værks. Et antal af en halv snes
skibe lsgge sig i rad ikke fjernere, end at redskaberne ikke komme i
kollision med hinanden, hvorefter trawlingen sker i samme retning for
dem alle. Da garnet kun har en maskevidde af ca. 1 tomme, optager
trawlet alt, hvad der findes pá dets vej, lige fra den største helleflynder
til den mindste fiskeyngel. Den yngel, som garnet ikke fanger, bliver
enten knust af trawlbommen eller ødelagt ved at presses ind mellem
den i garnet værende fisk. . . . Det tegnede i forsommeren til en god
fangst af kuller i farvandet ved den nordlige del af øerne; men den
er totalt mislykket som følge af trawlernes virksomhed. Der er al mulig
grund til at antage, at dette vil være føleligt i de págældende bygder;
*) bordarson s. 62—63.
2) Meyer s. 122.
3) Løgtingsnevndarálit V/1898.