Freyja - 01.01.1908, Page 22

i58
FREYJA
X. 6 7.
borg og barist af alefli fyrir því, aö koma skólunnm í þaö liorf,
aS kennslan á þeim yrSi nemendunum aö noturn. En í allri
hans baráttu fyrir þessu þarfamáli rak hann sig ávallt á stjórn-
ina eins og ég og aörir höftSu gjört á untlan honitm. tJppgef-
inn á þessum sífeldu vonbrigöum, gekk liann í félag- vort, var
grunaður og handtekinn og seridur i silfurnámana í Nertchink
Þangaö hafa fangarnir frá Kara verið fluttir síöan ég fór frá
Síberíu, og höfum við sannar sögur urn þaö, aö þetta nýj'a fang-
elsi sé hálfu verra en Ivara, svo djöfullegt .sem það þó var.
„Miðaldra menn, sem tilheyrou frjálslynda flokknum i
mörg ár, en hafa séö aðfarir stjórnarinnar —hvernig hún hcfir
gjört blöð þeirra upptæk fyrir engar sakir og myrt rnenn eöa
sent ,þá þúsundum sarnan óheyröa, til Siberíu, eftir óáreiðan-
legum grun, hafa gengið i félag vort. Geg.11 um reynzlu, sem
flestum hefir orðið afar dýr, komust þeir að þeirri niöurstööu,
að ætti rússneska þjóöin nokkurn tíma að veöa óhult um fé og
fjör, yrði hún að velta einveldinu af stóli.
„Bændunum kennum vér sörnu lexíuna og fyr, n. 1. þá, að
tit þess að verða sjálfstæðir, veröi þeir að eignast landið, og af •
má keisarastjórnina. í sérhverju héraði á Rússlandi eru kenn-
arar til að kenna, og neðanjaröar fréttakerfið vinnur vel. Á
Svisslandi vinna margar prentsmiðjur fyrir oss eingöngu, og
stjórnarnefndir vorar eru starfandi á víö og dreif um alit Rúss-
land, og verða vel samtaka, þó þær mæti sjaldan. Stjónnar-
nefndir félags vors vinna í deildum, ailt frá Þeim stærstu i
stórborgunum til hinna minnstu í strjálbyggðum héruðum eða
smáþorpunum, og' hefir aldrei veriö sterkari en einmitt nú.
„Þessir hópar nálgast hver annan meir og meir. Áskor-
anir, bréf og fréttir berast tafarlaust með fréttakerfi voru og
hver smáfrétt er lesin á þjúsund stööum í senn. Keiðtogarni"
ferðast milli deildanna, og saga nrin, sem eins þeirra, er saga
margra. Þegar ég fyrir átta árurn síöan var laus látin og tók
aftur til starfa, varð ég skjótt vör við ýmsar breytingar, sem á
hofðu orðið í fjarveru minni. Við þ.urfum ekki frarnar að
ganga. Allstaðar voru peningar til að kosta ferðalög okkar,
og varð okkur því margfalt meira ágengt. í sex ár mátti
heita að heimili nritt væri járnbrautarlestirnar, en nú þufti ég