Helgarpósturinn - 27.08.1987, Blaðsíða 3

FYRST OG FREMST
sé „hagkvæm stefna fyrir fyrir-
tæki sem rekur innanlandsflugið á
fáum afskrifuðum vélum og beinir
hugviti sínu að uppbyggingu í
utanlandsflugi". Og séra Baldur
lætur gamminn geisa: ,,Nei,
Sigurður Helgason forstjóri Flug-
leiða horfir greinilega bara á
gróðann, ekki gróðann í samhengi
við þjónustuhlutverkið. Hann ætti
að líta á það sem hlutverk sitt að
koma fólki upp í loftið og örva
þannig samgöngur innanlands
öllum til góða. Hann ætti að
lækka fargjöldin til helmings og
þrefalda þannig farþegatöluna.
Fylla flugvélarnar af ömmum og
öfum, frændum og frænkum.
Gróði hans myndi aukast og
landið mundi skreppa saman
öllum til ánægju. Það er skylda
Flugleiða að taka upp þessa
stefnu. Háfargjaldastefnan hentar
aðeins þeim sem eru hræddir við
að fljúga."
VIÐ höfum áður vakið máls á því
í þessum dálki hversu skemmtileg
lesning hugvekjur Ellerts B.
SMARTSKOT
Schram í helgarblaði DV eru. Um
síðustu helgi velti þessi forðum
dyggi sjálfstæðismaður fyrir sér
Útvegsbankaslagnum og fór á
kostum. Við tökum okkur það
bessaleyfi að grípa niður í
pistilinn: „Ég fór að velta því fyrir
mér hvernig stæði á því að Sjálf-
stæðisflokkurinn, minn flokkur,
væri allt í einu að sporðreisast í
krossaprófi í flokksráðinu og alla
leið upp í ríkisstjórn vegna þess
að nokkrir peningamenn höfðu
áhyggjur af því að þeir fengju ekki
að eiga Útvegsbankann? Nú, eða
þá hitt, að Framsóknarflokkurinn
umturnaðist í málflutningi fyrir
hagsmunum SÍS? Getur það verið
að stjórnmálin á íslandi snúist um
svona hagsmunagæslu? Við vitum
það jú, andstæðingar Framsóknar,
að sá flokkur er pólitískt útibú í
SÍS og verður að hlýða boð-
skapnum. En Sjálfstæðis-
fjokkurinn? Er hann líka útibú?
Útibú hverra? Það verður að fyrir-
gefa þó maður komi af fjöllum og
geti illa gert upp við sig hvor sé
betri, brúnn eða rauður. Er það
virkilega upp á líf og dauða ríkis-
stjórnarinnar hvort stórkapítal-
istarnir í Sambandinu eða stór-
kapítalistarnir í fjölskyldufyrir-
tækjunum fái að leggja milljón-
irnar sínar í Útvegsbankann? Ég
þori næstum að hengja mig upp á
að Halldór og Thor og allir hinir
strákarnir hjá einkaframtakinu,
svo ekki sé nú talað um fjármála-
séníin hjá SÍS, eiga auðvelt með
að ráðstafa þessum krónum sínum
í ábatasama fjárfestingu, þótt þeir
missi af þessum glæp?“
HANNIóa/sson fjármálaráðherra
hefur sem kunnugt er kvartað
mjög yfir ágangi allra handanna
aðiia í kassann góða og sífelldu
væli og betli þeirra um smáupp-
hæðir. Þetta er að vísu engin ný-
lunda á skrifstofum fjármálaráðu-
neytisins, en Jón er maður
prinsippa og lætur því svona lagað
fara í taugarnar á sér.
Meðal þeirra fjölmörgu sem lagt
hafa leið sína í ráðuneytið á
síðustu dögum, þeirra erinda að
sníkja aur til einhverra verkefna,
er rithöfundurinn góðkunni Thor
Vilhjálmsson. Eins og þeir vita
sem leggja svona ferðir í vana
sinn þarf að skrifa nafn sitt í
þartilgerða skruddu hjá ráðherra-
ritara svo þeir eygi von um viðtal.
Þetta gerði Thor, en það kom fyrir
ekki, ekki einu sinni þó hann
kæmi nokkra daga í röð og ritaði
nafn sitt í skrudduna. Alltaf var
ráðherra upptekinn. A fimmta
degi fannst skáldinu mælirinn
fullur, færði vandkvæði sín í tal
við ráðherraritarann og kvaðst
ætla að það væri búið að bíða
nógu lengi. Ritari leit á skáldið án
sjáanlegrar hluttekningar, spurði
■hvort það hefði munað eftir
skruddunni, hvað skáldið hélt nú,
hóf bókina á loft og benti um
hana víða á skrautlega skrifað
nafn sitt. Þá sagði ritarinn: „Ja,
mér þykir það bara leitt Torfi
Hjálmsson, en ráðherra hefur bara
haft svo mikið að gera upp á
síðkastið. . .
EYSTRAHORN heitir biað,
gefið út á Höfn í Hornafirði og rit-
stýrt af séra Baldri Kristjánssyni.
sóknarpresti þeirra Hornfirðinga.
Baldur er fjörugur bæði í stíl og
anda, enda fyrrum stjórnmála-
skríbent Tímans og þess blaðs
sem gekk undir nafninu enn-té.
Baldur skrifar harða ádrepu í
síðasta tölublað Eystrahorns um
það að Flugleidir séu að bregðast
umbjóðendum sínum innanlands
með háum fargjöldum. Stefnan sé:
há fargjöld — fáir farþegar. Það
HELGARPUSTURINN
Oröaskýringar
Samvinnuhugsjón það heitir ef menn
heilmiklum fjármunum að sér sanka.
Eins eru nefndir Útvegsmenn
þeir sem útvega fé til að kaupa banka.
Niðri
UMMÆLI VIKUNNAR
,,Laun hér á landi eru ordin suo há ad
Nordurlandabúar hafa mikinn hug á því
ad koma hingað."
- ÞÓRARINN V. ÞÓRARINSSON, FRAMKVÆMDA-
STJÓRI VSÍ, í VIÐTALI VIÐ ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Á ÞRIÐJUDAG.
Verður
Sigfús Jónsson,
bæjarstjóri Akureyrar
„Nei. Við förum að sjálfsögðu ekkert að herma eftir
Reykvíkingum. Við verðum frumleg."
— Hvert verður yfirbragð afmælishátíðarinnar á laug-
ardag?
„Ég ætla að vona að þetta verði fyrst og síðast skemmt-
un fyrir fólkið í bænum ..."
— Með menningarlegu ívafi?
„Ja, menning er skemmtileg. Og við verðum reyndar
með uppfærslu á leikriti sem var sérstaklega samið í tilefni
afmælisins svo eitthvað sé nefnt. Það er ótölulegur fjöldi af
öðrum atburðum sem veröur boðiö upp á fólki til skemmt-
unar. Ég vona að þátttaka bæjarbúa verði mikil í þeim — og
allir hafi skemmtun af."
— Ertu sjálfur kominn í afmælisskap?
„Ekki alveg ennþá. Ég hygg samt að á laugardag verði ég
í talsvert öðruvísi afmælisskapi en aðrir bæjarbúar..."
— Hvernig þá?
„Ég hugsa að ég verði stressaðri. Afmælið verður miklu
skemmtilegra fyrir bæjarbúa en mig. Ég verð sjálfsagt allur
í því að passa upp á að allt fari rétt og vel fram. Þetta er
svipað og þegar maður heldur upp á afmæli sjálfs sín. Þá
skemmta gestirnir sér alltaf miklu betur en maður sjálfur,
sem er á sífelldum þönum til að þjóna þeim."
— Það eru semsé 125 árfrá því bærinn hlaut kaupstað-
arréttind i og varö eigið lögsagnarumdæm i. Hvað telurðu
vera merkast í sögu Akureyrar, Sigfús?
„Ja, ég hef töluvert verið að grúska í sögu bæjarins á síð-
ustu vikum meðal annars vegna þess að ég er að semja
ávarp fyrir laugardaginn. Það sem hefur komið mér einna
mest á óvart er hvað raforkumálin hafa sett mikið mark á
söguna. Akureyrarbær hafði nokkra forystu á þessu sviði
lengst framan af, en í því sambandi minnist maður Glerár-
virkjunar '22, Laxár I '37, Laxár II '57 og síðan Laxárdeilunn-
ar undir 1970 sem menn muna vel. Mér sýnist að þessi
virkjunarmál hafi verið í brennidepli í bænum um fimmtíu
ára skeið, og reyndar hefur öll þessi öld einkennst af mikil-
vægi orkumála fyrir Akureyrarbúa, því loks þegar rafmagn-
ið var í höfn tók hitaveitumálið við."
— Hvað með sjálfa bæjarbúa?
„Af þeim plöggum sem ég hef helst gluggað í má ráða
að bæjarbúum hafi helst verið gefinn gaumur í sögubyrjun
og svo ekki fyrr en nú undir það síðasta. Gróflega getum
við skipt sögunni í þrennt; í fyrstu bar fátækraframfærsluna
hæst og alveg fram undir aldamót þegar farið var að huga
að grunngerð bæjarins af alvöru með til dæmis raforku,
hitaveitu, gatna- og hafnarframkvæmdum. Nú á síðustu
árum hefur svo fólkið verið að koma meira inn í myndina;
einstaklingar og einstaka hópar fá mikla athygli og þjón-
ustu. Hinn mannlegi þáttur er sífellt meira áberandi í mál-
efnum bæjarins."
—• Þú ert fæddur Akureyringur Sigfús, en varst svo
meira og minna í þrjátíu ár á burtu úr bænum, þangað til
nú fyrír skömmu að þú varst skipaður bæjarstjori. Hvað
hefur þér fundist einkenna bæinn þinn?
„Ætli það séu ekki bara Akureyringar sjálfir og ef þeir
hafa einhver sérstök einkenni umfram aðra landsmenn þá
séu það þau sem einkenni bæinn!
Nei, annars hefur einkenni bæjarins á undanförnum ár-
um og áratugum því miður verið sú blóðtaka sem hann
hefur orðið fyrir vegna burtfluttra menntamanna. Hér út-
skrifast fjölmargir stúdentar árlega en fæstir hafa komið til
baka og til lengdar er það bæjarsamfélagi mjög þungt að
missa alltaf svona rjómann af sinu fólki í burtu."
— En þetta er að breytast?
„Já, blessaður vertu, þetta er mikið að breytast. Núna er
uppsveifla á Akureyri sem helgast kannski ekki síst af því
að hingað eru venjuleg fyrirtæki farin að ráða háskóla-
menntað fólk í miklum mæli, en það þekktist varla fyrir tíu
til fimmtán árum. Ég er mjög bjartsýnn á framhaldið."
— Sigfús, færöu svo Akureyringum hamingjuóskir
með afmælið frá okkur hér á HP.
„Já þakka þér fyrir, ég geri það."
Akureyringar fagna afmæli á laugardag en þá eru 125 ár liðin frá
því bærinn fékk kaupstaðarréttindi og varð sjálfstætt lögsagnar-
umdæmi. Við slógum á þráðinn til bæjarstjórans nyrðra, Sigfúsar
Jónssonar, sem reyndar var staddur úti á Dalvík þegar samtalið
fór fram, á fundi Fjórðungssambands Norðlendinga.
HELGARPÓSTURINN 3