Morgunblaðið - 22.12.1968, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. DESEMBER 1968
17
Hvai mælir gegn einingu
opinberra starfsmanna ?
„Litlu næturgalarnir"
„Litlu næturgalarnir"
heimsækja ísland
— öðru s/nni um jólin
DRENGJAKÓRINN þekkti,
ÉG HEFI nú um nokkurt skeið
hlýtt á áróður samþegna minna,
þeirra sem notið hafa langrar
skólagöngu, um að samstaða op-
inberra starfsmanna í einum
heildarsamtökum sé óæskileg, og
því skuli markvisst stefna að
klofningi B.S.R.B. — Bandalagi
starfsmanna ríkis og bæja. —
Oftlega hefir áróður þessi gef-
ið tilefni til andmæla, en stjórn
B.S.R.B. er seinþreytt til vand-
ræða og vill ógjarnan hefja op-
inbera baráttu milli þeirra, sem
eiga að standa saman, og eiga
samstöðu í einni hagsmunaheild.
Frásögn Mbl. nú fyrir helg-
ina um að B.H.M. skori nú á
alla sem eru í opinberri þjón-
ustu, og sem tekist hefir að ná
einhverju háskólaprófi, að segja
sig úr lögum við aðra opinbera
starfsmenn sem minni menntun
hafa, gefur tilefni til ýmsra
spurninga, sem við, opinberir
starfsmenn höfum gott af að leita
svara við.
Eru þá öll einkunnarorð
hinna ýmsu samtaka ómerk og
að engu hafandi? T.d. stétt með
stétt. Eining er afl. Sameinaðir
stöndum vér en sundraðir föllum
vér, o.s.frv. Eða þá hvatningar-
orð okkar höfuðskálda, eru þau
hjóm eitt og villa? „Græðum sam
an mein við mein, metumst ei
við grannann, fellum saman
stein við stein, styðjum hverjir
annan ..."
Hvað er til óhelgi B.S.R.B.?
Hafa ekki hinir mætustu menn
úr hópi háskólamenntaðra starfs
manna tekið þátt í störfum B.S.
R.B.? Setið í stjórn og Kjara-
ráði með góðum vilja og ár-
angri.
Voru þeir á villigötum hr.
biskup Ásmundur Guðmundsson
prófessor og alþm. Ólafur
Björnsson, núverandi 1. vara-
form. B.S.R.B., Sigfinnur Sig
urðsson eða prófessor Magnús
Torfason og núverandi form.
B.H.M. Þórir Einarsson, sem
áttu sæti í Kjararáði? Þetta eru
aðeins dæmi um nokkra þeirra
háskólamenntuðu starfskrafta
sem lagt hafa samtökunum lið
sitt. Hverjir fengu meiri hækk-
un við fyrsta dóm Kjaradóms,
verkamennirnir, iðnaðarmenn
irnir eða þeir háskólamenntuðu?
Geta þeir sagt að þeir hafi orð-
ið útundan, og ef svo er, hver
var þá ástæðan? Hreinskilnar
umræður og málefnalegar eiga
ekki að skaða. Vitnað er til ná
granna vorra um aðgreiningu
háskólamenntaðra í röðum op-
inberra starfsmanna, það þarf at-
hugunar við, hvort okkur hentar
alltaf að taka eftir stærri þjóð-
um þeirra starfsliáttu, og hvort
almenn ánægja sé í samtökum
norrænna starfsmanna með þessa
skiptingu eftir menntun. Há-
skólamenntaðir menn eru ekki
sérstæðari meðal opinberra
starfsmanna en ýmsir aðrir hóp-
ar, t.d. símvirkjar, hjúkrunar-
konur, barnakennarar o.s.frv.
Sjtórn B.S.R.B. hefir boðið um-
ræður og athugun á því með
hverjum hætti unnt væri að
breyta skipulagi bandalagsins
til þess að tryggja samstæðum
hópum aðstöðu til áhrifa ínnan
heildarstjórnar og Kjararáðs, og
þá fyrst og fremst átt við sér-
menntaðar starfsstéttir, hvers
vegna vill B.H.M. ekki ræða þá
hugmynd? Munum við ekki enn-
þá orð Þorgeirs á Ljósavatni,
þá er hann hafði legið undir
feldinum heilan sólarhring. „Svo
lízt mér sem málum vorum sé
komið í ónýtt efni ef eigi hafa
ein lög allir, én ef sundur er
skipt lögunum, þá mun og sund-
ur skipta friðinum, og mun eigi
við það mega búa ... “
Þorgeir lögsögumaður var að
vísu ekki með Háskólapróf, en
hann var raunsær og sanngjarn
vitmaður, lífsreynslan var hans
skóli, orð hans eru enn í gildi.
Eigi munu samningar ganga fyrr
þó að fleiri aðilar komi til þeirra
launþegamegin við borðið. Eigi
mun auðveldara að ná samstöðu
um þær kröfur, sem lagðar verða
fram, þó að samningsaðilar okk-
ar megin verði 3 eða 4, — vit-
anlega eru fleiri starfsmanna-
hópar en þeir með háskólapróf-
ið, sem að tölu til og sérstöðu
eiga sama rétt til að sitja sér
við samningsborðið.
Er þróun nútímans í þá átt
að breikka bilið milli manna?
Eru ekki þjóðirnar að reyna
samstöðu um sín efnahagsmál,
samvinnu um að leysa vandamál
sín, samhjálp er komi í stað sí-
felldrar baráttu? Gagnkvæmur
skilningur er rneira virði en per-
sónulegir árekstrar.
Oft er talað um að okkar
þjóð sé óþarflega sundurþykk,
hvaða ástæða er til að auka á
þá sundurþykkju? Stendur okk
ur ekki nær að taka í verki und-
ir orð þjóðskáldsins okkar, og
senda ..... út á sextugt djúp
sundurlyndis fjandann.“
Megum við ekki vænta þess
að samfara langri skólagöngu
komi aukin menning, vaxandi
skilningur á félagslegum við-
fangsefnum, en minnkandi til-
hneiging til hroka og útúrbor-
ingsháttar?
Við höfum á öllum sviðum 3Í-
LANDSAMBAND íslenzkra
stangveiðifélaga hélt aðalfund
sinn í Hafnarfirði laugardaginn
17. nóv-ember. Morgunblaðinu hef
ur borizt aðalfundarskýrsla
stjórnar LÍS fyrir sl. ár, sem
Guðmundur J. Kristjánsson, for
maður sambandsins flutti á aðal-
fundinum.
f upphafi minntist formaður-
inn á laxveiðiria í sumar, kvað
laxveiði í ár hafa verið víða
góða á Suðurlandi og sums stað-
ar ágæt svo sem í Norðurá og
Þverá í Borgarfirði. Á Vestur-
og Norðurlandi hefu hún verið
lakari og sumsstaðar hefði
stangaveiðin varla náð meðalárs
veiði og í mörgum bergvatnsám
Árnessýslu hefði hún einnig ver
ið mjög lítil. Þá drap Guðmund-
ur á könnun þá er fram fór á
vegum sambandsins um útlagðan
kostnað stangveiðifélaga til
fiskiræktéir, en frá henni hefur
áður verið skýrt í Morgunblað-
inu.
Þessu næst gat formaðurinn
um afgreiðslu stjórnar sambands
ins á ýmsum ti'llögum sem sam-
þykktar voru á síðasta aðal-
fundi.
Kvað hann nefnd þá sem skip-
uð var af landbúnaðarráðlherra í
ágústmánuði 1967 til endurskoð-
unar á lax- og silungsveiðilög-
unum ekki hafa tekið til starfa
er síðasta aðalfundur LÍS var
haldinn, en þar hefði komið
fram tillaga að aðkallandi væri,
að nefndin tæki sem fyrst til
starfa. Nokkru síðar hefðu svo
fundir í nefndinni hafizt og nú
væru þeir nýhafnir aftur að
loknum sumarleyfum. Sagði Guð
mundur, að LÍS hefði fyrir löngu
bent á, að lög þessi þyrftu að
taka al'Imiklum breytingum frá
því sem nú er, m.a. til að auka
verndun fiskistofnsins, koma á
fastmótaðra starfi og stefnu
aukna þörf fyrir að samhæfa
kraftana. Allsstaðar er nauðsyn
að sýna hagkvæmni í rekstri, það
er auðveldara fyrir stór samtök
og samhent að halda uppi starfi
til að undirbúa mál sín, afla
gagna og smíða rök fyrir sann-
gjörnum kröfum, heldur en
dreifa fjármagni sínu og kröft-
um, og vinna síðan sama verk-
ið á fleiri stöðum en einum.
Ég leyfi mér því að ljúka máli
mínu með því að láta í ljósi
einlæga von mína og ósk, að for
ystumenn B.H.M., sem ég þekki
suma hverja, og það að góðu
einu, líti á málefni starfshópa
sinna frá sjónarhóli heildarinn-
ar, minnugir þess að valdaboð-
orðið: „Deiddu og drottnaðu“
hentar ekki hagsmunasamtökum
okkar fámenna þjóðfélags.
Getum við ekki hjálpazt að
því án tillits til kynferðis, lit-
arháttar, trúarskoðana eða
menntunar að byggja upp heild
arsamtök, sem vaxi að virðingu
og áhrifum vegna órofa sam-
stöðu um málefni sín?
Yiljið þið ekki háskólaborgar-
ar góðir taka ágreiningsefnin, —
ef einhver eru — til velviljaðr
tar, gagngerðrar athugunar og
leita samstarfs í stað sundrung-
ar? Ég vona fastlega að svar
ykkar verði jákvætt.
Guðjón B. Baldvinsson.
veiðifélaga og fiskræktarfélaga,
svo og að fá stjórnskipan veiði-
mála. Guðmundur tók fram, að á
þessu stigi málsins væri ekki
hægt að segja frá störfum nefnd
arinnar, þar sem þeim væri
hvergi nærri lokið. Þó skýrði
formaður frá nokkrum atriðum,
sem hann (sem fulltrúi sambands
ins í nefndinni) hefði lagt fyrir
stjórn landsambandsins í janúar
sl. og hún samþykkti einróma:
1 Að bönnuð verði öll neta-
veiði lax og silungs í sjó.
2. Að enginn netaveiði af
neinu tagi sé leyfð í sjó nær
ósi veiðivatns en 2000 metr. (miða
skal við stónstraumsfjöru).
3. Að öll netaveiði lax og sil-
ungs á ósasvæðum sé algjörlega
bönnuð (miða skal við stór-
straumsháf læði).
4. Að öll netaveiði lax og sil-
ungs á hrygningastöðum í ám og
vötnum verði bönnuð.
5. Að öll netaveiði í berg-
vatnsám og vötnum er göngu-
fiskur á leið um verði algjör-
lega bönnuð.
6. Að orðin ádráttur, ádrátta-
net, ádráttaveiði í núgildandi
lögum verði úr gi'ldi numinn,
nema í jökulvatni frá kl. 9 síð-
degis til kl. 9 árdegis og aldrei
nema 1 dag í viku hverri þriðju
dag eða miðvikudag og samkv.
22. gr. og 23. gr. gildandi laga.
7. Að ef lagnet verða enn um
sinn leyfð í jökulvötnum skulu
þau vera staðbundin og merkt
tilteknu merki samanb. 11. gr.
gildandi laga.
8. Að algjörlega verði bönnuð
króknet fyrirstöðu, eða aðrar
hindranir út frá lagnetum.
9. Að öll vötn á afréttum
landsins, sem ekki eru í einka-
eign verði eign ríkisins.
Þá greindi formaðurinn frá
því, að aðalfundurinn hefði beint
þeim tilmælum til Alþingis og
„Litlu næturgalamir“, sem
kom liingað til lands um jólin
1966 kemur nú öðru sinni til
íslands aðfaranótt aðfangadags
og ætla „Litlu næturgalarnir" að
eyða jólaleyfi sínu á íslandi að
þessu sinni. Þeir syngja í Kópa-
vogskirkju á jóladagskvöld og í
Háteigskirkju á annan jóladag,
en einnig munu þeir syngja á
ríkisstjórnar að tekinn yrði upp
kennslugrein í búnaðarskóla um
byggingu og rekstur klak- og
eldistöðva, og rakti síðan nokk-
uð þróun þeirra mála í þingi.
Skýrði hann frá því, að stjórn
sambandsins hefði lagt þessa til-
lögu fyrir landbúnaðarnefnd efri
deildar, þar sem hún hefði gert
nefndinni grein fyrir, að á und-
anförnum árum hefði verið á það
bent, samkvæmt reynslu annarra
þjóða í þessum efnum, að vatna-
fiskirækt gæti orðið al'lveruleg
búgrein og þar með nýr atvinnu
vegur í landinu. Var tillögu þess
ari vel tekið af land'búnaðar-
nefnd efri deildar, sem flutti síð
an tillögu til þingsályktunar um
að bændaskólar veittu fræðslu
í fiskirækt og fiskeldi. Kvað Guð
mundur sambandinu vera það
ánægjuefni að verulegur skrið-
ur skyldi vera kominn á þetta
mál.
Þá gat Guðmundur um það, að
stjórn LÍS. hefði verið falið að
vinna að því, að strangt eftirlit
yrði sett á veiði og veiðibúnað
fiskiskipa, er veiði stunda með-
fram ströndunum, m.a. á þeim
svæðum þar sem klak- og eldis-
stöðvar eru starfræktar og auk-
ið lögboðið eftirlit með netalögn
um. Rakti hann síðan þróun þess
ara mála, og minntist á eftirlits
ferðir þær, sem farnar voru í
flugvél yfir vatnasvæði Borgar-
fjarðar, sem haft hefðu þau
áhrif að laxveiðar á vatnasvæði
Borgarfjarðar (bæði á stöng og
í net) hefu verið stundaðar lög-
um samkvæmt.
Þá drap Guðmundur á sam-
þykkt síðasta um eflingu varna
gegn sjúkdómshættum þeim, sem
ætla má að geti borizt í íslenzka
vatnsfiskastofnin erlendis frá, ef
ýtrustu varkárni er ekki gætt
um sótthreinsanir. Rakti hann,
hvað stjórnin hefði gert til að
framfylgja þessari tillögu. Einn
ig minntist hann á sjúkdóm þann
sem upp kom í klakstöðinni í
Framhald á bls. 22
Akranesi, í Keflavík, Hafnarfirði
og í Borg í Grímsnesi.
Drengjakórinn „Les Rossignol-
ets de Saint-Martin, eða „Hinir
litlu næturgalar heilags Marteins“
er frá Roubaix, sem er franskur
iðnaðarbær með um 111.090
íbúa, skammt frá belgísku landa
mærunum. Kórinn var stofnað-
ur árið 1952 af ábótanum Paul
Assemaine. Stjórnandi „Litlu
næturgalanna" nú er J. M. Braure
ábóti og hefur verið 4 undanfar-
in ár. í kórnum eru 50 drengir
og ungir menn á aldrinum 9 til
21 árs en að jafnaði eru yngstu
drengirnir ekki með á ferðalög-
um kórsins. Litlu næturgalarnir
syngja jöfnum höndum sígilda
franska söngva, þjóðlög frá ýms-
um löndum, pólifónískar motebt-
ur, negrasálma og verk gömlu
meistaranna, eins og Baehs, Scar-
lattis, Rameaus, Mozarts og Pal-
estrina. Einnig verk eftir tón-
skáld, sem standa nær okkar
tíma, eins og Grieg og Ravel.
Auk þess sem Litlu næturgal-
arnir hafa sungið um gjörvallt
Frakkland, hefur kórinn farið
mjög víða um Evrópu, meðal
annars sungið á Norðurlöndun-
um, í Belgíu, Hollandi, Austur-
og Vestur-Þýzkalandi, Austur-
ríki, Sviss, Luxembourg, Portú-
gal, Englandi, Skotlandi, Júgó-
slavíu, Tékkóslóvakíu, Póllandi,
á Ítalíu og Spáni. Þá hefur kór-
inn farið vestur um haf og sung
ið í Kanada, þar ferðuðust þeir
um í einn mánuð og er það
lengsta utanferð kórsins. Kórinn
hefur heimsótt meira en 100 er-
lendar borgir, þar á meðal allar
helztu borgir og höfuðborgir Ev-
rópu.
Á jólum 1961 voru þeir kjörn
ir til þess að koma fram í Frakk
lands nafni á Alþjóðlegri söng-
hátíð þjóðanna í Róm, borginni
eilífu. Hljómplötufyrirtækið
þekkta RCA lét gera hljómplötu
frá þessari hátíð, þar sem Litlu
næturgalarnir komu fram ásamt
öðrum beztu söngsveitum Ev-
rópu. Eftir þessa sönghátíð buðu
ítölsk stjórnarvöld Litlu nætur-
gölunum formlega að taka þátt
í hinni Alþjóðlegu helgihátíð í
Loretto bæði 1962 og 1963. Þar
komu þeir enn fram sem full-
trúar lands síns og sungu ásamt
nafnkunnum kórum, svo sem
kór Sixtínsku-kapellunnar, Mún-
öhen-kórnum og drengjakórnum
fræga frá Les Petits Chanteurs a
la Croix de Bois.
Litlu næturgalarnir hafa sung
ið í útvarp í mörgum löndum og
sungið inn á átta hljómplötur.
RITSTJÓRN • PRENTSMIÐJA
AFGREIÐSLA»SKRIFSTOFA
SÍMI 10*10D
Fjölþætt starf Landssambands ís-
lenzkra stangaveiðifélaga á sl. ári
Ur ársskýrslu formanns LIS
á aðalfundi sambandsins