Morgunblaðið - 13.12.1975, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. DESEMBER 1975
37
VELA/AKAiMOi
Velvakandi svarar I sima 10-100
kl. 14—15, frá mánudegi til föstu-
dags.
0 Póstþjónustan
Kristinn Sigurðsson
skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Ég er einn þeirra, sem nota
póstinn mjög mikið, ef svo má að
orði komast, og hef ávallt notið
mjög góðrar fyrirgreiðslu.
Nú í jólamánuðinum er umferð
gífurleg i bænum, og eru allflestir
í alls konar útréttingum fram til
kl. 18 og 19.
Nýlega tók póstmeistari þá
ákvörðun að loka pósthúsinu ki.
17. Sú ákvörðun á að sjálfsögðu
fullan rétt á sér yfir sumar-
tímann, en að bjóða fólki upp á
slíkt í desembermánuði er vægast
sagt furðulegt. Milli 17 og 18 eða
18.30 er miðbærinn fullur af
fólki. Þá ætti pósthúsið að vera
öllum opið, a.m.k. til kl. 19 dag
hvern. Þetta hljóta yfirmenn
póststofunnar að sjá og skora ég á
þá ágætu herra hafa opið til kl. 19
dag hvern fram að jólum.
Osvífni er að bjóða fólki upp á
afgreiðslu i gegnum lúgu, þar sem
allt starfsfólkið er að starfi til kl.
19 eða 20.
Að lokum þakka ég góða
þjónustu við mig og mina, og vona
að áframhald verði á þvf þó svo að
ég sé að nöldra í þetta skipti.
Kær kveðja,
Kristinn Sigurðsson."
0 1. desember.
Þorkell Hjaltason skrifar:
„1. desember s.l. gafst þjóðinni
kostur á að hlýða á hinn andlega
nektarboðskap, er vinstri
stúdentar flytja þjóðinni jafnan á
þessum merkisdegi hennar. Það
er sannast að segja afar merkilegt
hvað útvarpsráð sýnir þessum
miður þjóðholla lýð mikið lang-
lundargeð með þvi að reisa engar
skorður við áróðursjarmi þeirra
og illkvittni um menn og málefni.
Krafa almennings hlýtur að
verða sú, að svona óþverra sé ekki
sýknt og heilagt heltt yfir þjóðina
á þessum mefkisdegi sjálfstæðis-
baráttu okkar lslendinga.“
Siðan lýsir Þorkell ánægju
sinni með grein Björns Stefáns-
sonar loftskeytamanns, þar-sem
Björn lýsir vanþóknun sinni á því
að milljörðum sé varið til mennta-
mála til slíkrar uppskeru.
Þá segir Þorkell:
„Ég hygg að undir þessa snjöllu
og sönnu lýsingu Björns á þjóð-
félagsástandinu, eins og það nú
birtist geti allir þeir tekið er urðu
heyrnarvottar að útvarpi
stúdenta 1. des. s.l.“
Margir hafa látið í ljós andúð
sína á málflutningi stúdentanna,
sem saman komu í Háskólabíói
þennan dag.
M.a. sagði Kefivikingur einn,
G.O., sem hringdi nýlega að sér
hefði þótt vaðallinn svo yfirgengi-
legur að hann væri engan veginn
til flutnings i útvarpi, hvaðan sem
hann kæmi.
0 Það borgar sig
að skrifa vel
Ágúst skrifar:
„I Morgunblaðinu var fyrir
nokkrum dögum grein um skrift.
Mig langar til að segja þér frá smá
dæmi um hvað það getur verið
gott að skrifa vel.
Fyrir um það bil 30 árum var
hjá mér ungur piltur, sem var
tengdur konu minni. Hann var í
verzlunarskóla um þetta leyti.
Rithönd hans var svo ljót, að ég
var ávallt að reyna að fá hann til
að gera betur.
Um það leyti hélt frú Guðrún
Geirsdóttir skriftarnámskeið hér
í Reykjavík og fékk ég kauða til
að láta innrita sig á eitt námskeið
en þau urðu tvö.
Fyrir um það bil 12 árum var
auglýst staða hjá stórfyrirtæki í
Reykjavík. Hann kom þá til min
(umræddur piltur) og spurði mig,
hvort hann mætti benda á mig ef
hann þyrfti á meðmælum að
halda. Ég sagði það sjálfsagt, en
hann yrði að skrifa umsókn sína
með eigin hendi, sem hann og
gerði.
Forstjóri þessarar stofnunar
hringdi til mín og bað mig að tala
við sig. Hann sagðist hafa fengið
yfir 70 umsóknir, og þegar farið
var að skoða þær, var strax tekið
frá ákveðið umslag, vegna þess
hve áferðarfallegt það var og vel
skrifað á það.
Sagan er ekki lengri. Þessi ungi
maður er nú í mjög góðri stöðu
hjá þessu stóra fyrirtæki, og á það
fyrst og fremst sinni fögru rit-
hönd að þakka.
Virðingarfyllst,
Agúst.“
Með bréfinu hefur Agúst látið
fylgja umslag með rithönd þessa
vinar síns, og það má með sanni
segja að hún er falleg og læsileg.
Sagan sem bréfritari rekur,
sýnis kannski að öllum er
vorkunnarlaust að læra að skrifa
vel. Góð rithönd er ekki meðfædd
eins og sumir virðast halda,
heldur kemur hún með réttri
kennslu, vandvirkni og þjálfun.
I dag gerumst viö þjóölegir
og bjóöum:
Saltfisk og skötu á íslenzkan
máta eins og hjá mömmu og
ömmu með velling og súru slátri.
Verð kr. 480. -
SEGULLAMPARNIR
KOMNIR
6 LITIR
VERÐ KR 2.750
SENDUM í
PÓSTKRÖFU
LANDSINS MESTA LAMPAÚRVAL
LJÓS & ORKA
Suóurlandsbraut 1Z
sími 84488
vegna þess hann vildi ekki eyða
peningum i viðhald og breyt-
ingar. Hann faldi peningaseðla
undir dýnunni sinni og f gömlum
skáp, en hann gat ekki hugsað sér
að láta þá frá sér og sló þvf æ
hærri og meiri lán og hélt áfram
að veðsetja jörðina og auk þess
lánaði hann peninga með okur-
vöxtum. Og þetta vissi ég auðvitað
en ég hafði ekki minnsta hugboð
um að það væri svona mikið sem
hann hefði skrapað saman á
þennan hátt, næstum þvf tvær
milljónir. Ég fann seðlabúntin,
þegar ég var að taka til eftir að
hann var dáin og ef ég á að vera
hreinskilín þá varð ég alveg
miður mfn til að byrja með...
Þetta voru allt peningar sem
hann hafði aldrei greitt af skatt
og ég held satt að segja hann hafi
byrjað á þessu makki til að losna
við að greiða skatta. Og nú þorði
ég ekki að segja yfirvöldunum frá
fundi mfnum og ég þorði ekki
heldur að leggja peningana inn f
banka, ég óttaðist að þá kæmist
upp um allt þetta leiðinda-
hneykslismál. Þess vegna faldi ég
peningana... ég hugsaði með mér
að þegar nokkur tfmi væri liðinn
gæti ég ef til vill notað þá til að
kaupa mér litla hannyrðabúð eins
og mig hafði alltaf dreymt um.
HÖGNI HREKKVÍSI
1975
McNaught Synd., Inr.
■<&r-
VÁLIÐ er
VANLJALAUST
GRILLOFNAH
BRÆÐURNIR ORMSSON %
LÁGMÚLA 9 SÍMI 38820