Morgunblaðið - 09.02.1983, Síða 27

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. FEBRÚAR 1983
27
(Morgunbladid/HBj.)
Sigurgeir Erlendsson og Ólafur Helgason í nýstofnaðri sportvöruverlun
sinni í Borgarnesi, Borgarsport sf.
Borgarnes:
íþróttamenn stofna
sportvöruverslun
Borgarnesi, 5. frbrúar 1983.
Bláfjallalyfta valin
úr tilboðum 12 aðila
Samband íslenskra
sveitarfélaga:
Ekki þörf á
breytingum
á fyrirkomu-
lagi bruna-
trygginga
Stjórn Sambands íslenskra
sveitarfélaga hélt mánaðar-
legan fund sinn í gær, þar
sem meöal annars voru rædd
frumvörp Guðmundar G.
Þórarinssonar, sem meðal
annars innihalda það sam-
kvæmt greinargerðum
þeirra, að afnema „öll
ákvæði er lúta að einkarétti
Brunabótafélags íslands á
brunatryggingum húsa“.
„Fasteignamat ríkisins annist
brunabótamat húseigna", og að
„skyldutrygging húseigna sé
færð úr lögum um Brunabótafé-
lag íslands".
Niðurstaða fundarins varð sú
að stjórn Sambands íslenskra
sveitarfélaga mælti ekki með
samþykkt þessara frumvarpa og
breytingu á núgildandi
fyrirkomulagi, sem hún taldi að
hefði gefist vel.
HEIMDALLUR, félag ungra
sjálfstæðismanna, stendur fyrir
opnu húsi í Valhöll, Háaleitisbraut
1, næstkomandi föstudagskvöld og
verður húsið opnað klukkan 20.00.
Veitingar verða á boðstólum um
kvöldið.
í samtali við Morgunblaðið
sagði Árni Sigfússon formaður
Heimdallar, að á opna húsinu yrði
meginefnið kvikmyndasýning, en
„AF EIGIN reynslu okkar sem-
virkir íþróttamenn þekkjum við
það að þessar vörur hefur vant-
að hér í Borgarnesi og að allt
hefur þurft að sækja til Reykja-
víkur,“ sögðu þeir Sigurgeir
Erlendsson og Ólafur Helgason
í samtali við Mbl. Þeir félagar
réðust í það fyrir jólin að setja
Heimdalli hefur nýlega borist
kvikmyndin „The broken pro-
mise“, sem fjallar um Samstöðu í
Póllandi í sögulegu samhengi.
Sagði Árni að í myndinni væru
leidd rök að því að sagan endur-
tæki sig í sífellu og er í myndinni
rakin saga Póllands til þessa dags,
með tilliti til Samstöðu og baráttu
hennar. Sýning myndarinnar
hefst klukkan 20.30.
á stofn sportvöruverslun í Borg-
arnesi undir nafninu Borgar-
sport sf.
Sigurgeir og Ólafur keyptu
húsnæði fyrir verslunina í „Hér í
höllinni" svonefndu að Borg-
arbraut 3 í miðbæ Borgarness,
þar sem Bókhaldsþjónustan var
áður til húsa. Að sögn eigenda
versiar Borgarsport með allra
handa sportvörur og hefur um-
boð fyrir öll þekktustu vöru-
merkin í þeirri grein. Flestar
sérverslanir hafa átt heldur
erfitt uppdráttar í Borgarnesi,
hér í nálægðinni við verslunar-
veldi kaupfélagsins, en að und-
anförnu hafa þrjár nýjar versl-
anir séð dagsins ljós og Sigur-
geir og Ólafur láta svartsýnina
lönd og leið: „Við erum bjartsýn-
ir og vonum að þessu framtaki
okkar verði vel tekið og fólk
kunni að meta þetta hjá okkur,
við værum heldur ekki að fara út
í þetta nema hafa trú á þessu.“
HBj.
TILBOÐ bárust frá 12 framleiöendum
í ýmsum löndum í stólalyftu, sem
áformað er að koma upp í Bláfjöllum
næsta sumar. Voru tilboðin mjög mis-
munandi, afkastageta frá 1000 upp í
1800 manns á klukkustund og tækni-
búnaður og frágangur ólíkur. Stjórn
Bláfjallafólkvangs mælti einróma með
stólalyftu frá Dobblemeyer, ekki þó
þeirri ódýrustu frá þeim, og var það
samþykkt í stjórn Innkaupastofnunar
og í borgarráði í gær með 3 atkvæðum,
Markúsar Antonssonar, Magnúsar R.
Sveinssonar og Sigurgeirs Pétursson-
ar, gegn atkvæðum Albeits Guðmunds-
sonar og Guðrúnar Jónsdóttur sem
gerði þá grein fvrir mótatkvæði sínu
að hún væri alfariö á móti lyftukaupum.
Stefán Kristjánsson, íþrótta-
fulltrúi, sagði að áformað væri að
reisa lyftuna í Suðurgili, sem er
nokkru sunnar en núverandi aðal-
skíðasvæði Bláfjalla. Getur lyftan
flutt a.m.k. 1200 manns á klst., og er
lyftan af svipaðri gerð og frá sama
fyrirtæki sem stólalyftan sem nú er
í Bláfjöllum.
Sagði Stefán að mikið vandaverk
hefði verið að velja úr lyftunum,
enda tilboðin varla sambærileg, og
að ákaflega vel hefði verið að því
staðið. Verkfræðingarnir Stefán
HÓPUR 37 kvenna sendi í haust frá
sér ávarp um frið til stjórna kvenfé-
laga og kvennasamtaka um land allt,
ásamt bréfi þar sem leitað var liðsinn-
is félaganna við starf á þeim grund-
velli, sem í ávarpinu fólst. í hópnum
voru konur úr ýmsum kvennasamtök-
um, stjórnmálaflokkunum fjórum og
fleiri aðilar. Óskað var eftir því að
félögin héldu fundi um friðarmál og
ræddu hvernig konur gætu beitt
samtakamætti sínum til þess að vinna
að þessu brýnasta hagsmunamáli
mannkynsins. í»á var skýrt frá því að
ef undirtektir yrðu góðar væri fyrir-
hugað að boða til ráðstefnu um málið.
Hafa borist allmörg svör og eru undir-
tektir undantekningarlaust jákvæðar.
Má nefna að bréf hafa borist frá
Hermannsson og Stefán Örn Stef-
ánsson unnu að samanburði á bún-
aði, frágangi og fylgihlutum. Þá
skipaði stjórn Bláfjallafólkvangs úr
sínum hópi sérstaklega þrjá full-
trúa, þá Guðmund Björnsson, verk-
fræðing, Ólaf Nilsson, endurskoð-
anda, og Kristmund Halldórsson,
deildarstjóra, sem fóru sérstaklega
ofan í umsagnirnar með verkfræð-
ingunum. Voru þeir og allir stjórn-
armenn að lokum á einu máli um að
þetta væri hagkvæmasti og besti
kosturinn.
Háskóla-
tónleikar
Síðdegistónleikar í Norræna húsinu
hefjast aftur með nýju misseri í dag,
miðvikudag 9. febrúar, kl. 12.30. I»á
flytur gítarleikarinn Joseph Fung verk
eftir Leo Brouwer (f. 1939), Hans
Werner Henze (f. 1926) og Benjamin
Britten (1913—1976).
Háskólatónleikar eru öllum opnir
og hefjast kl. 12.30 á miðvikudögum,
eins og áður sagði.
Sambandi eyfirskra kvenna, frá
formannafundi Sambands skag-
firskra kvenna og bréf frá friðar-
hópi á Egilsstöðum, sem öll lýsa
fuilum stuðningi. Einnig langt ljóð
frá Jónbjörgu Eyjólfsdóttur á Eið-
um um þetta efni. En friðarhópur-
inn hvetur nú þau kvenfélög og
kvennasamtök, sem enn hafa ekki
svarað til að senda línu sem fyrst.
Er fyrirhugað að boða til ráðstefnu
um friðarmál með fulltrúum sem
flestra félagasamtaka og áhuga-
mönnum um frið. Þar verður vænt-
anlega tekin ákvörðun um stofnun
friðarhreyfingar íslenzkra kvenna
og verkefni slíkrar hreyfingar.
Stefnt er að því að halda ráðstefn-
una i mars.
Opið hús í Valhöll á föstudagskvöld:
Kvikmynd um Samstöðu
Góðar undirtektir
kvenfélaga við
friðarstarf kvenna
Leikstjórinn Connie Field:
„Langar til að sjá ís-
lenskar kvikmyndir"
Líf og störf Rósu rafvirkja (The
Life and Times of Rosie the Rivet-
er) var ein af heimildarkvikmynd-
unum á Kvikmyndahátfð Listahátíð-
ar 1983. Myndin er „sérstæð amer-
ísk heimildarmynd um ameríska
kvenfólkið sem fór út af heimilun-
um í seinni heimsstyrjöldinni og tók
að sér karlmannsstörfin á vinnu-
markaðinum meðan eiginmennirnir
börðust í fremstu víglínu, til þcss
eins að vera hrakið úr þessum störf-
um að stríðinu loknu og lokað inni á
heimilunum til að gæta bús og
barna" eins og segir í dagskrá
Kvikmyndahátíðar.
Þar segir einnig að í bland við
gamlar fréttamyndir, dægurlög
og ljósmyndir, sé í myndinni flétt-
að saman viðtölum við konur sem
upplifðu þessa atburði. Þær lýsa
því hvernig þær voru undirborg-
aðar, kúgaðar og misvirtar.
Sú sem gerði myndina heitir
Connie Field, og var hún gestur
Listahátíðar á Kvikmyndahátíð-
inni. Blaðamaður Morgunblaðsins
hitti Field að máli skömmu áður
en hún fór aftur til Bandaríkj-
anna. Ilún var þá nýkomin af
mynd Helmu Sanders-Brahms,
Þýskaland, náföla móðir
(Deutschland Bleiche Mutter).
Hún var stórhrifin af myndinni.
Annars hafði hún lítið séð af
myndum hátíðarinnar vegna
tímaskorts og sá mikið eftir því,
því henni leist mjög vel á dag-
skrána og hefði viljað sjá eitthvað
fleira af myndunum á henni.
Connie Field var spurð að því af
hverju hún hafi ráðist í að gera
mynd um konur í stríðsiðnaði.
„Mig langaði til að gera þessa
mynd um líf og störf Rósu raf-
virkja,“ sagði Field, „vegna þess
að saga hennar hefur aldrei verið
sögð sannleikanum samkvæmt.
Saga hennar er hulin þáttur
mannkynssögunnar, en mér
finnst hún eiga erindi til nútíma-
fólks. Þetta er mín fyrsta kvik-
mynd og hún er heimildarmynd,
en ég mun í framtíðinni koma til
með að byggja myndir mínar á
skáldskap."
Connie sagði ennfremur að til-
gangur myndarinnar væri meðal
annars að vekja athygli á vinnu-
brögðum fjölmiðlanna í heims-
styrjöldinni síðari, tengsl áróðurs
og veruleika og goðsaganna, sem
mynduðust I kringum konur í
stríðsiðnaði.
Næsta verkefni hennar verður
heimildarmynd um unga stúlku,
sem flytur til Detroit og segir frá
lífsbaráttu hennar í hringiðu
stórborgarinnar. Þá hefur hún
ákveðið að gera enn aðra heimild-
armynd: í þetta sinnið um Grikk-
land og tengsl þess við Bandarík-
in.
Connie vinnur sjálfstætt, það
er, hún vill ekki binda trúss sitt
við stóru kvikmyndafyrirtækin í
Hollywood. „Það er vissulega
mjög strembið," segir hún, „því
það er óskaplega erfitt að útvega
peninga til kvikmyndagerðar.
Stóru kvikmyndafyrirtækin, sem
fjármagna myndirnar í Holly-
wood, ráða öllu um gerð mynd-
anna þar og það er einmitt þess
vegna sem svo margir, og ég er ein
af þeim, vilja heldur vinna sjálf-
stætt. Ég vil ráða gerð minna
kvikmynda sjálf, hafa lokaorðið,
sem mér finnst mjög mikilvægt.
Það eru margar ágætar kvik-
myndir gerðar í Hollywood en ég
tel mig ekki eiga heima þar.“
Connie bætti því við að henni
þættu myndir utan Bandaríkj-
anna yfirleitt betri og athyglis-
verðari. „Þær eru annars eðlis,
hægari yfirleitt, og ekki kannski
gerðar til þess eins að græða á
þeim peninga, en flestar kvik-
myndir í Bandaríkjunum eru
gerðar til þess eins,“ sagði Connie.
Connie sagðist hafa heyrt um
ágæti íslensku kvikmyndanna,
sem gerðar hafa verið á undan-
förnum árum, en hún hefði ekki
séð neina sjálf. „Ég hef aðeins
verið hér í tvo daga og hef ekki
haft tækifæri til að sjá þær, en
mig langar mjög til þess.“ Hún
minntist á mynd Kristínar
Jóhannesdóttur „Á hjara verald-
ar“ og gladdist yfir þvi að kven-
fólk gerði einnig kvikmyndir hér á
landi. Hún sagði að í sínu heima-
landi væru frekar fáar konur sem
gerðu kvikmyndir, í raun væri
hægt að telja þær á fingrum ann-
arrar handar og margar þeirra
gerðu einvörðungu heimildar-
kvikmyndir; byrjuðu að minnsta
kosti feril sinn á þeim.
„Já, ég er bjartsýn á framtíðina
og ég er alveg ákveðin í að halda
áfram á sömu braut. Ég hef und-
anfarið unnið með rithöfundi og í
sameiningu ætlum við að semja
handrit að stórri mynd. Það verð-
ur frekar fjárfrekt fyrirtæki,"
sagði Connie Field leikstjóri að
lokum.