Morgunblaðið - 18.03.1983, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. MARZ 1983
29
Björgvin Jónsson
kaupmaður - Minning
Fæddur 26. maí 1906
Dáinn 9. mars 1983
f hálfa öld vorum við Björgvin
nánir vinir og samstarfsmenn í fé-
lagsmálum, já, fimmtíu ár er
vissulega langur tími en á vináttu
okkar bar aldrei skugga, hún var
einlæg og sönn. Fátt er manni
dýrmætara í lífinu en að eiga góð-
an vin og nú á kveðjustund allar
þær góðu minningar, sem maður
geymir í huganum. Nú við vista-
skiptin horfir maður til liðins
tíma og þeirra gleðistunda er við
nutum saman, með fjölskyldum
okkar, ýmist hjá þeim hjónum á
þeirra glæsilega heimili eða þau
komu til okkar. Já, það var alltaf
gleðiefni að hittast og oft var ver-
ið saman um hátíðar og oft var
boðið í bíltúr út úr bænum. f þá
daga áttu ekki allir bíla, en þau
bættu úr því fyrir okkur og börnin
og um það eigum við góðar minn-
ingar, það voru góðir dagar og
skemmtilegir.
„Endurminningin merlar æ í
mána silfri, hvað sem var,“ segir
skáldið Grímur Thomsen. Vissu-
lega er það rétt, minningin um
góðan dreng, mikilhæfan mann,
mun lifa. Björgvin var lánsmaður
í lífinu, en hans stærsta lán var
þegar hann hitti sína góðu konu,
Þórunni Björnsdóttur. Þeirra
hjónaband var farsælt og traust,
þau hafa verið gift í nær fimmtíu
ár og verið afar samhent og
hamingjusöm.
Björgvin lést í Landspítalanum
9. mars sl., eftir stranga en
skamma legu, hann hafði ekki
gengið heill til skógar sl. ár, en
hann stóð sig eins og hetja og
kvartaði ekki og var alltaf jafn öt-
ull að hverju því starfi sem hann
tók að sér. Við störfuðum mikið
saman í félagsmálum og það var
vissulega mjög ánægjulegt að
starfa með honum, það fylgdi hon-
um hressandi blær og hann hafði
lag á að gefa samstarfsmönnum
sínum aukna trú á gildi sitt og
aukinn áhuga til að takast á við
vandamálin hverju sinni.
Björgvin stofanði fiskbúðina
Sæbjörgu ásamt vini sínum
Óskari og unnu þeir ötullega að
fyrirtæki sínu og urðu þeir um-
svifamiklir. Hann vann einnig
mikið allt fram á síðasta ári, en
vinnan var honum mikils virði,
hann var einn af þeim mönnum
sem alltaf eru tilbúnir að rétta
hjálparhönd. Það voru ekki marg-
ir dagar í lífi hans sem hann hafði
ekki mikið að gera, hann var sí-
vinnandi og sístarfandi að ýmsum
málum, mikið og óeigingjarnt
starf vann hann fyrir bindindis-
hreyfinguna og ýmis önnur félög.
Kæra Tóta, við Ellen og börnin
okkar sendum þér okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur og biðjum
góðan guð að styrkja þig á þessari
stund. Samúðarkveðjur sendum
við til systkina Björgvins, tengda-
fólks og annarra ættingja, sem öll
hafa misst mikið.
Núna þegar Björgvin hefur
kvatt, veit ég að hann hefur fengið
góða heimkomu. Hann trúði á
annað líf, en eftir stöndum við enn
um sinn. Fari minn kæri minur í
friði og ég þakka honum allt og
allt.
Einar Björnsson
Björgvin Jónsson var fæddur og
uppalinn í Reykjavík og hér var
allt hans ævistarf. Hann var son-
ur hjónanna Höllu Ottadóttur
ættaðrar frá Akranesi, og Jóns
Guðnasonar, fisksala, en hann var
ættaður úr Holtunum.
Björgvin átti þrjú systkini, einn
bróður og tvær systur, og lést önn-
ur systirin fyrir nokkrum árum.
Björgvin byrjaði snemma að
vinna hjá föður sínum, en hann
var annar eigandi að fiskverzlun-
inni „Jón & Steingrímur", sem var
til húsa á gamla fiskplaninu í
Tryggvagötu. Þegar þeir félagar
stofnuðu Fiskhöllina, sem var
vestar í Tryggvagötu, vann
Björgvin þar í nokkur ár.
Um 1930 hóf Björgvin leigubíla-
akstur og stundaði þá vinnu um
þriggja ára skeið.
Arið 1936, þann 16. maí, giftist
Björgvin eftirlifandi konu sinni,
Þórunni Björnsdóttur frá Gröf í
Reyðarfirði. Heimili þeirra hefur
verið um 30 ára skeið að Blöndu-
hlíð 29, hér í borg. Þar hafa þau
búið með miklum glæsibrag í fal-
legu og listrænu umhverfi, enda er
húsmóðirin mikil dugnaðar- og
myndarkona.
Björgvin var áhugasamur ferða-
maður og þau hjónin ferðuðust
mikið bæði utan lands og innan.
Félagsmál lét Björgvin mjög til
sín taka, og þau hjónin störfuðu í
stúkunni Vfkingi um 40 ára skeið,
og gegndi Björgvin þar löngum
ábyrgðarstöðum. Björgvin var
einnig einn af stofnendum Must-
erisriddara.
Árið 1945 stofnaði Björgvin
ásamt vinnufélaga sínum, óskari
Jóhannssyni, Fiskbúðina Sæ-
björgu og hófu þeir rekstur henn-
ar að Laugavegi 27. Fyrirtæki
þetta varð fljótt vel þekkt undir
stjórn þeirra félaga, enda voru
þeir ávallt hin síðari árin nafn-
kenndir við fyrirtækið. óskar lést
árið 1973, en Björgvin hélt áfram
rekstri fyrirtækisins með Guð-
mundi, syni óskars, og rak það
með honum þar til 1 júlí á sl. ári,
að Guðmundur keypti fyrirtækið
og rekur það nú með tveim sonum
sínum.
Ég kynntist Björgvin og konu
hans fyrir tæpum 40 árum í gegn-
um sameiginlegt kunningjafólk
okkar, en við höfðum þó lítil sam-
skipti fyrst í stað, og það var fyrst
árið 1958, þegar við þrír, Björgvin,
Þórir Skarphéðinsson og undir-
ritaður keyptum Lífstykkjabúðina
hf. að við fórum að kynnast nánar
í sambandi við fyrirtækið. Björg-
vin og Þórir höfðu áður verið sam-
eigendur að versluninni Höfn á
Vesturgötu, en seldu hana, er Þór-
ir tók við stjórn Lífstykkjabúðar-
innar. Björgvin, Þórir og þriðji að-
ili áttu um fjölda ára fyrirtækið
Exeter, sem var til húsa að Bald-
ursgötu 36, I húsnæði sem Björg-
vin átti. Þórunn, kona Björgvins,
stjórnaði þessu fyrirtæki í mörg
ár.
Björgvin var einn af stofnend-
um Austurvers hf. og í stjórn þess
um tíma.
Það var svo árið 1966 að náin
kynni tókust með okkur Björgvin,
en tildrög þess voru þau, að hann
kom að máli við okkur Þóri, hvort
við vildum kaupa með sér heild-
verslunina John Lindsay hf., en
Björgvin var þá þegar stór hlut-
hafi í því fyrirtæki. Og það varð
úr, að við slógum til, og var
Björgvin ávallt formaður félags-
ins, þar til að hann seldi okkur
félögum sínum hlut sinn í því í
febrúar á sl. ári.
Samvinna okkar þessi 16 ár var
með eindæmum góð og mér fannst
hann alveg einstaklega samvinnu-
þýður og alltaf tilbúinn að leysa
vandann, þegar erfiðleikar steð-
juðu að.
Við Þórir Skarphéðinsson eigum
því Björgvini Jónssyni mikið að
þakka fyrir ágæta samvinnu í
þessum félögum.
Nú, þegar við kveðjum Björgvin
í Sæbjörgu eftir langt og heilla-
drjúgt ævistarf, sendum við Þór-
unni innilegar samúðarkveðjur, en
geymum í huga okkar góðar minn-
ingar um kæran vin.
Guöjón Hólm
Björgvin Jónsson kaupmaður,
Blönduhlíð 29, andaðist á Land-
spítalanum 9 mars sl.
Björgvin var fæddur í Reykja-
vík þann 26. maí 1906. Foreldrar
hans voru hjónin Jón Guðnason,
fisksali og Hallbera Ottadóttir.
Þeim hjónum varð fimm barna
auðið og eru nú aðeins tvö á lífi.
Jón faðir Björgvins var Árnes-
ingur að ætt, fæddur í Laugar-
dælum í Hraungerðishreppi í
Flóa, en móðir hans, Hallbera, var
ættuð af Akranesi. Ungur að árum
fór Björgvin að vinna fyrir sér
eins og þá var venja með ungt fólk
og vann hann við margvísleg störf,
svo sem bréfberastörf hjá Pósti og
síma, og verslunarstörf. Einnig
gerðist hann atvinnubílstjóri í
nokkur ár. Árið 1933 réðist hann
til starfa hjá hinni þekktu fisksölu
„Jón og Steingrímur", sem allir
eldri borgarar muna eftir, þar sem
Jón faðir Björgvins var annar eig-
andinn.
Á árinu 1945 stofnaði Björgvin f
félagi við Óskar Jóhannesson fisk-
búðina „Sæbjörgu" hér í borg og
ráku þeir saman þetta fyrirtæki
með miklum myndarskap um ára-
bil, enda þróaðist það og varð eitt
umfangsmesta fyrirtæki í þessari
grein á landi.
Óskar er látinn fyrir nokkrum
árum, en sonur hans tekinn við
Sæbjörgu, Björgvin hætti þar
störfum á sl. ári.
Björgvin hafði fleira í huga en
að sinna eingöngu hinu venjulega
brauðstriti. Hann var félags-
hyggjumaður og líktist þar föður
sínum, sem var einn þeirra manna
sem stofnuðu Sjómannafélag
Reykjavíkur á sfnum tíma og
einnig var Jón einn af stofnendum
IOGT stúkunnar Vfkings og starf-
aði hann þar allt til æviloka.
Björgvin Jónsson var ungur að ár-
um, er hann gekk í st. Vfking og
var þar félagi sfðan, og umboðs-
maður Stórtemplars þar frá því
faðir hans andaðist fyrir allmörg-
um árum, en því embætti hafði
Jón gegnt um langt árabil. Björg-
vin var einn af stofnendum Reglu
Musterisriddara árið 1949 og lengi
í stjórn hennar. Hann var mörg ár
í áfengisvarnarnefnd Reykjavfkur
og var gjaldkeri nefndarinnar.
Björgvin vann að margskonar
málum innan GT-reglunnar,
starfaði lengi að því að halda uppi
áfengislausum skemmtunum fyrir
borgarbúa og varð þar vel ágengt.
Hann var mikill starfsmaður og
vildi að hlutirnir gengu fljótt og
vel fyrir sig og ýtti fast á í þeim
málum sem hann vildi að næðu
fram. Björgvin var skapríkur eins
og oft er með athafnamenn, en þó
samvinnuþýður, hann vildi hafa
það sem sannast var hverju sinni,
og gaf þá ekki eftir hver svo sem í
hlut átti. Hann var traustur fé-
lagi, ábyggilegur og hjálpsamur
og orð hans stóðu sem skrifuð
væru. Björgvin var gott að þekkja
og eiga hann að félaga og vini.
Árið 1936, 16. maí kvæntist
Björgvin Þórunni Björnsdóttur,
útvegsbónda í Reyðarfirði, Gisla-
sonar.
Þórunn stóð við hlið manns síns
og studdi hann í starfi, og voru
þau hjónin mjög samhent í öllu.
Það var ánægjulegt að koma á
heimili þeirra, og eiga með þeim
samverustund, þau tóku vel á móti
gestum og áttu gott með að blanda
geði við annað fólk.
Nú er komið að leiðarlokum, við
hjónin þökkum Björgvin sam-
fylgdina á liðnum árum, og vott-
um þér Þórunn okkar innilegustu
samúð.
Kristján Guðmundsson
Björgvin Jónsson, Blönduhlíð 29
hér í borg, lést í Landspítalanum
hinn 9. mars sl.
Hann var fæddur og uppalinn í
Reykjavík og starfaði þar allan
sinn aldur. Fyrst við hin ýmsu
störf, en lengst af við verslun og
þá aðallega við fisksölu í Sæ-
björgu, sem hann var annar eig-
andi að.
Björgvin Jónsson var bindindis-
maður á vín og tóbak og starfaði
um árabil að þeim málum af mikl-
um áhuga innan Góðtemplara-
reglunnar og í Áfengisvarnanefnd.
Kunningsskapur tókst með
okkur Björgvin fyrir rúmum ára-
tug, og hefir varað síðan með
miklum ágætum, og hefir-veitt
mér margar ánægjustundir.
Björgvin var fríður maður, frár
á fæti og léttur í lund, og hafði
gaman af að segja léttar smásögur
í góðra vina hóp, sem kom við-
stöddum í gott skap með bros á
vör.
Björgvin Jónsson var strang-
heiðarlegur maður, sem ekki
mátti vamm sitt vita, velviljaður
og greiðvikinn ef til hans var leit-
að. Hin ágæta eiginkona Björg-
vins, Þórunn Björnsdóttir, er mér
ekki síður kær, sem hin sanna
kona, sem stóð fast við hlið manns
síns í blíðu og stríðu, raunsæ og
örugg ef á reyndi.
Eiginkona mín, María Björns-
dóttir, færir Björgvin mági sínum
alúðarþakkir fyrir langvarandi
vináttu og vottar systur sinni
innilega samúð og biður henni
Guðs blessunar í raunum hennar.
Ég kveð vin minn, Björgvin
Jónsson, og þakka honum fyrir
margar ánægjulegar samveru-
stundir, og votta konu hans inni-
lega samúð og óska henni alls hins
besta um ókomin ár.
Olafur Á. Kristjánsson
Afmœlis- og
minningargreinar
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn íátni ekki ávarpaður.
Þess skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frum-
ort ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera
vélrituð og með góðu línubili.
SVAR MITT
eftir Billy Graham
Guð réttlætis og miskunnar
Ég strídi við áhyggjur vegna framtidarinnar. Ég skil ekki,
hvers vegna Guö gefur sumum mikið og öðrum lítið. Þetta
veldur mér óróleika. Mér þætti vænt um að fá leiðbeiningar.
Ég býst við, að á hverjum tíma hafi verið til fólk,
sem glímdi við sama vandamál, og meginástæðan er
sú, að það hefur ekki nema að litlu leyti áttað sig á
réttlæti Guðs.
Sálmaskáldið ræddi um þetta fyrir mörgum öld-
um. Hann sagði: „Eg fylltist gremju út af hinum
hrokafullu, þegar eg sá gengi hinna óguðlegu."
Síðan ber hann sig saman við þá og hugleiðir
réttlæti sitt og segir í kvörtunartón: „Vissulega hef
ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið
hendur mínar í sakleysi."
Ætla má, að mörgum sé á sama veg farið; þeim
finnst ekki ómaksins vert að vanda líf sitt, ekki
tilvinnandi að vera réttlátur, eintóm fyrirhöfn að
biðja Guð.
Én þá er það, að sálmaskáldið fer inn í musterið.
Þar rannsakar hann hjarta sitt og á helga stund með
Guði — og þar fær hann svarið. Vandamálið hafði
lagzt á hann með ofurþunga. Hann sagði meira að
segja: „Ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það.
Það var erfitt í augum mínum — unz ég kom inn í
helgidóma Guðs, gaf gætur að afdrifum þeirra."
(Sálm. 73.)
Þér þurfið að komast á hærri sjónarhól. Þér þurfið
að minnast eilífðarinnar og hugleiða, til hvers mað-
urinn hefur verið skapaður. Yður er ætlað að stefna
að eilífðinni,. Yður rekur aftur og aftur á sker, nema
þér lifið í samræmi við þetta markmið, sem yður er
sett.
Minnizt þess, að Guð er að eilífu Guð réttlætis og
miskunnar, hvernig sem hlutirnir líta út fyrir sjón-
um okkar.
Biblían boðar spjaldanna á milli: Það er ómaksins
vert að lifa Guði, hvað sem það kostar.