Morgunblaðið - 22.03.1987, Qupperneq 37

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. MARZ 1987
37
Stjörnu-
speki
Umsjón: Gunnlaugur
Guðmundsson
I dag ætla ég að fjalla um
Hrútsmerkið (20. mars—19.
apríl). Einungis er fjallað um
hið dæmigerða fyrir merkið
og eru lesendur minntir á að
hver maður á sér nokkur
stjömumerki.
Vorið
Hrúturinn er vormerki og
sést það í skapferli hans.
Framundan er vaxandi birta
og gott veður. Mesti athafna-
tími ársins er fyrir höndum.
Eðli Hrútsins endurspeglar
þetta og birtist m.a. í bjart-
sýni, í þeirri vissu að lífið sé
honum hagstætt og jákvætt
og honum bjóðist mörg tæki-
færi til framkvæmda.
FramtíÖ
Það er kannski vegna vor-
eðlisins sem Hrúturinn er lítið
fyrir að líta til baka. Hver
sem ástæðan er þá horfir
hann fyrst og fremst fram á
veginn og veltir sér sjaldan
upp úr vandamálum. Ef erf-
iðleikar steðja að, er hann
fljotur að hrista þá af sér.
Lífið bíður jú alltaf upp á ný
tækifæri.
Einlœgur
Líkt og lamb á vori eða
belja nýkomin úr íjósinu, er
Hrúturinn hress, léttur og
einlægur. Hann lætur gleði
sína yfir lífinu óspart í ljós.
Enda hefur hann mikinn
kraft, vororkan býr í bijósti
hans.
Hamhleypa
Margir Hrútar eru t.a.m.
hamhleypur til verka. Þar er
ekki verið að hangsa eða
slóra. Verkið er drifið af á
engri stundu. Ef Hrúturinn
hefur hins vegar ekki áhuga
hreyfir hann sig ekki úr stað.
í vinnu er hann því tama-
og áhlaupsmaður, en er lítið
fyrir vanabindingu.
Ég
Það er svo með Hrútinn
okkar, að hann er stundum
full ég-sinnaður. Hann á til
að skorta tillitssemi og áhuga
á því að hjálpa öðmm eða
hugsa til þarfa annarra. Svo
er að sjá sem hann sé stund-
um blindaður af eigin
áformum, af ákafa yfir því
sem hann ætlar sér að gera.
Oftast nær fyrirgefst honum
þetta, einfaldlega vegna ein-
lægni hans og þess að í raun
meinar hann ekkert illt.
Líkaminn
Sem vormaður er Hrútur-
inn lítið fyrir að sitja kyrr
og vera innivið. Árstími hans
er líkamlegur og hreyfanleg-
ur. Því er töluverður óróleiki
og ólga í blóði allra góðra
Hrúta. Þeir þurfa að fá útrás
fyrir líkamlega orku. íþróttir
eða vinna sem reynir á
skrokkinn á því vel við.
Tvœr gerÖir
Reynslan sýnir okkur að í
grófum dráttum em til tvær
gerðir af Hrútum. Annars
vegar er það hinn kraftmikli
og sjálfstæði Hrútur, sú teg-
und sem við teljum yfirleitt
dæmigerða. Hins vegar hef
ég rekist á nokkuð marga
Hrúta sem virðast nær Fiska-
merkinu, þ.e. em rólegir,
a.m.k. á yfirborðinu, ekkert
tiltakanlega sjálfstæðir og í
raun óömggir með sjálft sitt
og ég. Þetta hefur yfirleitt
verið skýrt á þann veg að
Hrúturinn er merki sem fæst
við að þroska ég-ið. Þeir síðar
nefndu teljast til þeirra sálna
sem standa við upphaf þess-
arar ég-mótunar og em þvl
enn óömggir. Að lokum má
segja að Hrúturinn sé lítið
fyrir reglur og boð. Slíkt
heftir athafnagleði hans og
takmarkar möguleikana.
Hann er þvf að mörgu leyti
hið villta vestur, hinn frjálsi
landnemi og forystusauður
sem fetar ótroðnar slóðir.
ii:
GARPUR
DYRAGLENS
EG 0TBJÖ5AVi-lj||l
'LOKU HAMOA )
l/MAPOF S£TUEL<
ALOREl UFIZAU' l
KvEFUOFANA J
SALAMl PVLSU .-X
þfiPÁ AL LTAF AP 5ETJA
50RK>L-’A AAILLi
fHE FE»fZ
EKU 51OO
[ EKXEKT GRÍN
FERDINAND
SMAFOLK
Ég er orðinn eirðarlaus
Ég hefi ekki farið í bæ-
inn í fimm vikur.
Tvær vikur?
UIELL, IT 5EEM5 LIKE
FIVE U)EEK5...

Jæja, mér finnst það vera
eins og fimm vikur ...
BRIDS
Umsjón: Guðm. Páll
Arnarson
Spegilskipting er það kallað
þegar skiptingin er sú sama á
hendi sagnhafa og í blindum.
Slík spil spilast yfirleitt illa þótt
styrkurinn sé töluverður í há-
punktum talinn. Möguleikamir
á að fjölga slögunum með tromp-
unum eða með því að fría langa
liti em litlir, og raunar engir
nema til komi nokkur hjálp frá
andstæðingunum.
Vestur gefur; enginn á hættu.
Norður
♦ Á3
▼ K85
♦ KG876
♦ Á75
Vestur
♦ DG10875I
♦ 104
♦ 432
♦ 8
Austur
♦ 64
♦ DG932
♦ -
♦ DG10964
Suður
♦ K9
♦ Á76
♦ ÁD1095
♦ K32
Vestur Norður Austur Suður
3 spaðar Dobl Pass 6 tíglar
Pass Pass Pass £
Vestur spilar út spaðadrottn-
ingu.
f þessu spili á sagnhafi 11
tökuslagi á kröftum, en virðist
hvergi eiga von í þann 12. Helst
kemur til greina að reyna kast-
þröng á austur í laufi og hjarta.
En „tempóið" fyrir kastþröngina
er ekki rétt nema vömin fái fyrst
einn slag. Og hvernig er hægt
að gefa vörninni slag án þess
að eyðileggja hótunina í laufi
eða hjarta?
Svarið liggur í spumingunni.
Vömin á ekki fræðilegan mögu-
leika á tígulslag, svo það er
ekkert nema spaði sem kemur
til greina.
Til að eiga vinningsvon er því
nauðsynlegt að drepa fyrsta
slaginn á spaðaás og láta kóng-
inn detta undir! Taka svo þrisvar
tromp, tvo efstu í hjarta og lauf-
ásinn. Spila síðan vestri inn á
spaða.
Vestur verður að skila slagn-
um til baka með því að koma út
í tvöfalda eyðu. Það trompar
sagnhafi heima og hendir laufi
eða hjarta úr borðinu. Spilar svo
tveimur síðustu tíglunum og
þvingar austur í „mjúku“ litun-
um. V -
Umsjón Margeir
Pétursson
Á opna mótinu í Lugano í
Sviss um daginn kom þessi staða
upp í skák stórmeistaranna
Gyula Sax, Ungveijalandi, sem
hafði hvítt og átti leik, og
Predrag Nikolic, Júgóslavíu.
22. Rxg7! - Bxg7, 23. Dd2! -
Rbd3, 24. Bxd3 - Rxd3, 25.
Hxg7+! — Kxg7, 26. Dxh6+ —
Kg8, 27. Be3 - Dc7, 28. Bd4
- f6, 29. Bxf6 - He7, 30.
Dh8+ og þar sem mátið blasir
við gafst svartur upp. Glæsileg
skák hjá Sax.