Morgunblaðið - 12.01.1990, Blaðsíða 28

28
MORGyNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. JANÚAR 1990
Sigríður Jóhannes-
dóttir - Minning
Fædd 14. júlí 1904
Dáín 28. desember 1989
Hún Sigga frænka mín er dáin,
þessi elskulega kona sem var mér
svo góð.
Sigríður Jóhannesdóttir fæddist
14. júlí 1904 á Sauðárkróki. Hún var
næstelst af sextán börnum Jóhannes-
ar Pálssonar og Helgu Þorbergs-
dóttur. Þegar hún var barn fluttist
fjölskyldan til Skagastrandar og varð
þá fljótlega kennd við Garð. Eg get
rétt ímyndað mér að oft hafi þessi
frænka mín þurft að vinna, strax sem
barn.
En ég ætla að láta hugann reika
um heim minninganna. Líf mitt varð
samofíð hennar, þar sem hún var
mikið á heimili foreldra minna alla
tíð. Hún var móðursystir mín og
voru þær systur alla tíð mjög nánar.
Fyrsta sem ég veit, af því mér var
sagt það, var að hún setti kross um
háls mér strax og ég fæddist mér
til verndar. Hann er ennþá verndar-
gripur minn og verður mér nú enn
kærari þar sem ég mun ætíð minn-
ast hennar þegar ég lít bann.
Hún frænka mín var sjálfstæð
kona, dugleg, hjálpsöm og vildi öllum
vel. Hún var alla tíð ungleg, spengi-
lega vaxin og létt á fæti. Einu sinni
sem oftar er við gengum saman
Laugaveginn, þá gantaðist ég með
það að ef við legðum jafnt af stað
frá Hlemmi, þá væri hún á Torginu,
þegar ég væri á Frakkastíg, nema
hvað hún miðaði sinn hraða við minn.
Svo lánsöm var hún frænka mín að
geta haldið sitt eigið heimili alla tíð.
Alltaf var allt hreint og fágað og vel
var tekið á móti öllum sem þar komu,
alltaf veisla. Sem barn dvaldi ég hjá
henni sumarlangt og undi mér lista
vel. Síðan þegar ég kemst á unglings-
ár, veikist móðir mín og dvaldi lengi
á sjúkrahúsi. Þá kom þessi elskulega
frænka mín og bjó hjá okkur og
reyndist okkur systkinunum eins og
besta móðir, sem hefur ekki alltaf
verið auðvelt þar sem við söknuðum
mömmu mikið, en frænka gerði okk-
Minning:
Grímur V. Sigurðsson
verksmiðjustjóri
ur þetta léttbærara. Sem ung stúlka
átti ég alltaf vísan stað hjá frænku
minni með vinkonur mínar, og tók
hún á móti okkur eins og við værum
meiriháttar gestir og mikið var gam-
an að tala og hlæja með henni, hún
var alltaf brosmild og stutt í dillandi
hláturinn. Áfram líður tíminn og ég
fer til að sýna henni væntanlegt
mannsefni og hún frænka mín tekur
honum vel og áður en varir er sem
hann hafi alltaf verið í fjölskyldunni.
Börnin mín bætast í hópinn og
frænka blessar þau og fylgist vel
með þeim alla tíð. Við áttum stúndum
saman jól. Henni voru jólin kær og
þá kemur mér í hug nú þegar hún
lá banaleguna rétt fyrir jólin þá þótti
, henni verst að geta ekki undirbúið
þau sem skyldi, þó hafði hún af veik-
um mætti hafið undirbúning áður en
hún fór á spítalann.
Já, það hrannast upp minning-
arnar. Að koma til hennar var alltaf
gott, maður fór alltaf svo mikið létt-
ari í skapi frá henni. Síðustu árin
hafa verið frænku frekar erfið heilsu-
farslega, en hún átti góða að þar sem
var Hildur Viðarsdóttir læknir,
frænká mat hana mikils og þótti
vænt um hana, enda var hún frænku
minni einkar góð.
Nú í sumar sem leið kom frænka
mín í sína síðustu heimsókn til móð-
ur minnar á afmælisdegi hennar, þá
hýrnaði nú aldeilis yfir þeim hópi sem
alltaf mætir þar og ennþá gat frænka
mín fengið okkur til að hlæja með
sér.
Hún frænka mín eignaðist tvo
syni sem báðir hafa verið eins og
bræður fyrir mig, þeir sjá nú á eftir
elskulegri móður sem alltaf vildi vel.
Frændum mínum, konum þeirra,
börnum, tengdabörnum og barna-
börnum votta ég samúð mína.
Frænku minni þakka ég allt það
sem hún var mér og minni fjöl-
skyldu. Guð blessi hana.
Helga Benediktsdóttir
Samstarfsrnaður minn og vinur,
Grímur, er látinn. Eftir harða bar-
áttu við erfiðan sjúijdóm var þrekið
skyndilega búið.
Ég kynntist Grími fyrir 6 árum
þegar Glerverksmiðjan Esja hf. tók
til starfa. Sú framleiðsla á tvöföldu
gleri sem þar fer fram krefst sér-
stakrar tækniþekkingar. Grímur var
einn þriggja starfsmanna sem fóru
til Belgíu til þjálfunar í þeirri tækni.
Hann var einn af þessum mönnum
sem allt lék í höndunum á. Því var
hann ómetanlegur starfskraftur í
Glerverksmiðjunni Esju strax frá
upphafi. Fljótlega tók hann síðan við
starfi verksmiðjustjóra og varð brátt
ómissandi hlekkur í tilvist þessa fyr-
irtækis. (
Hann var mikill mannkostamaður,
samviskusamur, heiðarlegur, vinnu-
samur, skapgóður og hvers manns
hugljúfi. Hann hafði hag fyrirtækis-
ins ávallt í huga, og gerði alltaf það
sem hann gat til að standast þær
kröfur, sem gerðar voru til af-
greiðslu og gæða. Það er mikið skarð
fyrir skildi á þessum vinnustað við
fráfall hans. Eg veit að ég mæli fyr-
ir hönd alira fyrrverandi og núver-
andi starfsmanna Gierverksmiðjunn-
ar Esju hf. er horfa með söknuði og
eftirsjá á eftir þessum mæta vini
okkar.
Grímur var einstaklega lánsamur
í einkalífi sínu. Hann og Lóló kona
hans voru sérstaklega samrýnd og
ástfangin fram á hinstu stund. Það
var aðdáunarvert að fylgjast með
styrk hennar og baráttu fyrir heil-
brigði hans, og þeim ótrúlega ár-
angri sem náðist á tímabili. Elsku
Lóló, Guð gefi þér styrk í sorg þinni,
en minningjn um góðan dreng lifir.
Ég votta þér, einkasyni og fjölskyldu
hans mína innilegustu samúð.
Grímur Sigurðsson var góður og
gegn maður og öðrum til eftirbreytni
með lífi sínu. Eggert Magnússon
Útför Gríms fer fram í dag, föstu-
dag. í blaðinu í gær birtist minning-
argrein um hann. Hann hét fullu
nafni Grímur Valdemar, en í
greininni stóð Valdimar. Þetta leið-
réttist hér með. I fyrirsögn minn-
ingarorða féll niður fyrra nafn hans.
Beðist er velvirðingar á þessum
mistökum.
Jósep Ólafsson,
Akureyri - Minning
Fæddur 30. júní 1974
Dáinn 6. janúar 1990
Þegar mæla skal kveðjuorð í
minningu góðs vinar verður flestum
tregt tungu að hræra. Þannig er
t
Ástkær eiginkona mín og móðir,
GUÐRÚN ÞÓRDÍS JÓHANNSDÓTTIR,
Ásvallagötu 24,
andaðist í Landakotsspitala 11. janúar.
Karl Sig. Jónasson,
Kristín S. Karlsdóttir,
Axel W. Carlquist.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐBJÖRG GUÐLAUGSDÓTTIR,
Álftamýri 49,
lést að morgni 10. janúar sl. Jarðarförin auglýst síðar.
Guðmundur Eyjólfsson,
Eyjólfur Guðmundsson, Eygló Ú. Ebenesersdóttir,
Hörður Guðmundsson, Margrét Emilsdóttir,
Sigrún B. Guðmundsdóttir, Vilhjálmur Sigurgeirsson,
Þórunn Guðmundsdóttir, Ólafur Vilbertsson,
Guðveig N. Guðmundsdóttir.Sigurður G. Geirsson,
Guðlaugur B. Guðmundsson,
Sigurjón Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
GRÍMUR VALDEMAR SIGURÐSSON,
Fellsási,
Mosfellsbæ,
lést á heimili sínu 6. janúar.
Útförin fer fram frá Lágafellskirkju föstudaginn 12. janúar kl. 15.00.
Lára Bjarnadóttir,
Sigurður Jón Grfmsson, Rósa Sveinsdóttir,
Sólveig Lára Sigurðardóttir,
Grimur Snæland Sigurðsson.
okkur einnig farið sem viljum minn-
ast okkar góða féiaga og vinar,
Jóseps Ólafssonar, Rimasíðu 11,
Akureyri, sem varð bráðkvaddur á
heimili sínu þrettánda dag jóla.
Hve oft stöndum við ekki ráð-
þrota gagnvart gangi lífsins og þó
sérstaklega þegar okkar bestu vinir
falla frá í blóma lífsins. Hver er
eiginlega tilgangur lífsins þegar það
gerist? Var honum ætlað annað og
meira en hið jarðneska líf getur
veitt okkur hinum, eða hvað er það
sem vakir fyrir æðri máttarvöldum
á stundum sem þessum? Þessar
spurningar og>fleiri kvikna í huga
okkar eftirlifandi, á stundum sem
þessum, þegar við kveðjum okkar
góða vin og félaga, Jósep Ólafsson.
Jósep eða Jobbi eins og við köll-
uðum hann, var lífsglaður ungling-
ur á sextánda ári, hrókur alls fagn-
aðar í vinahópi og efnilegur dreng-
ur í hvívetna. Honum gekk vel í
skóla og var talinn einn af framtíð-
armönnum íþróttafélagsins Þórs í
knattspyrnu og handboita. Félags-
maður var hann og góður, ekki ein-
göngu þiggjandi, heldur og gefandi
í starfí fyrir sitt félag og skildi
þörf þess að afla fjár fyrir félagið
sitt, til þess að viðhalda þróttmiklu
starfi. Innan síns skóla var hann
einnig dijúgur félagsmaður og
duldist engum sem til þekkti, að
þarna fór piltur víðsýnni en margur
samferðamaður hans.
Nú við leiðarlok þökkum við vin-
ir hans allir heilshugar samfylgd-
ina, þó stutt hafi verið. Minningin
um góðan dreng er geymd en ekki
gleymd, því eins og segir í Hávamál-
um:
Deyr fé, deyja frændr
deyr sjálfr it sama;
en orðstírr
deyr aldregi
hveim er sér góðan getr.
Foreldrum Jóseps og systrum
hans sendum við samúðarkveðjur.
Vinir og félagar úr 3.fl.
karla í knattspyrnu og
handbolta hjá Iþróttafé-
laginu Þór.
t
Þökkum samúð og hlýhug við andlát og útför
BJARNA JÓNSSONAR,
vélstjóra,
Espigerði 4, Reykjavík.
Bjarnfriður Bjarnadóttir, Stefán Loftur Stefánsson,
Pétur Jónsson,
Sigurður Jónsson,
Hrefna Jónsdóttir.
Lokað
vegna jarðarfarar fyrir hádegi föstudaginn 12. jan-
úar til kl. 13.00.
Skrifstofa BSRB.
í örfáum orðum vil ég fyrir hönd
Iþróttafélagsins Þors senda hinstu
kveðju félagsins til góðs drengs sem
fallinn er nú frá. Jósep Ólafsson
var ötull félagi í starfí og leik, og
eftirsjá okkar er mikil, en minning
um góðan dreng lifir í bijóstum
okkar vitandi það að við munum
hittast aftur þó síðar verði.
Honum hefur verið ætlað eitt-
hvert æðra hlutskipti sem okkur
dauðlegum er ekki gefið að skilja,
en við vitum að honum mun farn-
ast vel hvar sem hann er.
Nú er hinsta kveðjustundin upp
runnin og vissulega gætir nú bæði
saknaðar og trega og þó mest hjá
þeim er stóðu honum næst og
þekktu hann best.
Með Jósep er góður, grandvar
og.heilsteyptur unglingur genginn.
Einn þeirra ungu manna sem lögðu
meira upp úr því að vinna vel en
að gera kröfur.
Við kveðjum Jósep með þökk í
huga og biðjum honum Guðs bless-
unar á nýjum vegum. Aðstandend-
um flytjum við samúðarkveðjur.
F.h. íþróttafélagsins Þórs,
Benedikt Guðmundsson.
Vinur þinn er þér allt. Hann er akur sálarinn-
ar, þar sem samúð þinni er sáð og gleði þín
uppskorin. Hann er brauð þitt og arineldur.
(Kahlil Gibran, úr Spámanninum.)
Enn einu sinni erum við minnt á
hversu stutt er á milli lífs og dauða.
Jobbi eins og hannv ar kallaður
af vinum og félögum er dáinn. Það
bar svo skyndilega að, að við höfum
ekki enn gert okkur grein fyrir því.
Við vorum öll harmi slegin þegar
við heyrðum þessar sorgarfréttir.
Hans verður sárt saknað af öllum
í skólanum.
Hann var mjög góður drengur
og við elskuðum hann öll. Það er
sárt að missa góðan vin og við von-
um að Guð veiti ástvinum hans
styrk í sorg þeirra. Við munum
ávallt geyma minningu um góðan
dreng í hjörtum okkar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
9. bekkur Síðuskóla