Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Qupperneq 8

8
sagt, að Sveinbjörn Egilsson hafi samið hina latnesku
þýðing og skýringar á þungskildum kvæðum eða
visum1. í formála hins síðara bindis segir Rafn, að
hinir sömu frœðimenn, íslenzktr, norskir, sœnskir og
danskir, sem aðstoðuðu hann við hið fyrra bindið, hafi
einnig hjálpað sér við hið siðara2 3.
Rafn hafði þann sið (mér liggr við að segja ósið)
að segja eigi skýlaust, hvern þátt hver átti í þeim
ritum, er hann gaf út. þess vegna verðr eigi séð
eða sagt með vissu, hvé mikinn hlut Jón Sigurðsson
hafi átt í útgáfu þessa verks. Rafn segir að eins á
xi. blaðsiðu í formála hins fyrra bindis: „Sökum fjölda
hinna fornu handrita, sem flest eru vel skrifuð, enn
oft mjög ill aflestrar, hefir lögunin á texta útdráttanna
og samanburðrinn á handritunum krafið langs og mjög
yfirgripsmikils starfs; við þetta starf hefi eg notið
dugandi aðstoðar herra Jóns Sigurðssonar, skjalavarð-
ar félags vors og skrifara Árna Magnússonar nefndar-
innar, svo og herra Brynjólfs Snorrasonar.......J>ess
skai enn fremr getið, að • þessir tveir frœðimenn eru
fœddir á íslandi, eins og Finnr Magnússonz“. Af
þessum orðum Rafns sést, að bæði Jón Sigurðsson og
Brynjólfr Snorrason hafa hjálpað honum með því að
1) La version latine accompagnée de notes critiques des
poésies diíficiles contenues dans l’ouvrage, est due á un
autre savant islandais, M. Sveinbiöm Bgilsson.
2) Des savants de l’Islande, de la Norvége, de la Suéde
et du Danemark ont continué de me seconder dans la rédac-
tion de l’ouvrage.
3) Yu le grand nombre des anciens manuscrits, pour la
plupart trés bien faits, mais d’une lecture souvent trés
difficile, la rédaction des extraits et leur collation ont exigé
un travail trés long et trés étendu; j’y ai été habilement
secondé par M. Jon Sigurðsson, archiviste de notre Societé et
secretaire de la commission arnémagnéenne, ainsi que par M.
Bryniolf Snorrason . . . ; remarquons encore que ces deux
savants sont, comme Finn Magnusen, natifs d’Islande.
)