Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Qupperneq 9

9
skrifa upp og bera saman textann á þeim íslenzkum
eða norrœnum fornritum, er notuð vóru við útgáfu
verksins, enn hvað hvor þeirra hafi gert, verðr eigi
séð. Liklegast er, að Jón Sigurðsson haíi skrifað upp
mikið af textunum, tekið lesmun úr öðrum handritum
enn þvi, er til grundvallar var lagt, og lesið prófark-
irnar með Rafni. Vel má og vera, að Jón Sigurðsson
hafi samið nokkuð af hinum latnesku þýðingum. Á
sumum stykkjum í Antiquités Russes eru handritin
réttara lesin, enn áðr hafði verið gert, eða annars
staðar er gert, t. d. Spesarþáttrinn í Grettis sögu, og
mun réttara, að eigna Jóni Sigurðssyni þá lesning,
enn Rafni; enda man eg eigi betr, enn að Jón Sig-
urðsson segði mér, að hann hefði skrifað upp Spesar-
þáttinn, eða að minsta kosti borið eftirritið saman við
frumritið* 1.
1) Sá kafli úr Grettis sögu, er hér rœðir um, er prentaðr
1 AR. 2, 298—315 eftir handritinu Á. M. 551 a. 4, og eftir
sama handritií Grettissögu, Kh. 1853, 88.-95. kap., 192.-208.
bls. Eg skal tilfœra nokkur dœmi, þar sem réttara er lesið
í AR. enn í Grettiss.
Grett. 1942 9 ókvœða, AR. 2, 300 b, ókveða, sem er rétt-
ara og mun vera svo ritað í skinnbókinni; sbr. frumkveði,
framberi, gullberi, Ijósberi og fl.; annað mál er um hvorug-
kend nafnorð t. d. kvœði. Grett. 197i9 þú gefr eigi
gaum at góðsi okkuru, segir hann, ok sukkar þik ýmsa
vega. AR. 2, 303 íu ptí gefr ekki gaum at gózi
okkru, segir hann, ok sukkar þ ví ýmsa vega. Lesháttr-
inn sukkar þv í er auðsjáanlega hinn rétti, því að sögn-
in sukka stýrir eigi þolfalli, heldr hefir hún það, er eytt er,
með sér í þágufalli, sem sjá má af Byskupasögum 1, 7342
ok víða gripum þeirra eðr eignum sukkat; 827r at hann
hefði sukkat gózi ok offri hins heilaga Ólafs. Grett. 198i9
hvar er sá maðr, er mest renndi raustum áðan ? AR.
2, 304ht hvar er sá maðr, er mest remdi raustina áðan ?
Lesháttrinn remdi raustina, er tekinn er úr skinnbókinni K. =
nr. 1147.2. í hinu nýja handritasafni í hinu konunglega bók-
safni í Kaupmannahöfn, virðist vera hinn rétti; enn renna
raustum er aflögun. Renna raustinni getr verið rétt, og