Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1926, Síða 42

44
lega stór. Erfurter Dværg og Stor-dansk voru þau blóm-
kálsafbrigði, sem best reyndust.
Sumt af hvítkálinu setti all góð höfuð, mikið af þvi
varð nothæft, þó ekki næði það fullum þroska.
Grænkáli var sáð úti um miðjan maí, og spratt það
vel.
Gulrótum var sáð úti seint í apríl og gáfu þær dágóða
uppskeru.
Rauðrófur spruttu fremur lítið, rjett einstaka, sem náði
dálitlum þroska, meiri parturinn hljóp í njóla og var ekki
nothæfur. Rabarbar spratt sjerlega vel, eins og svo oft
áður, en ekki var frítt við, þegar fór að líða á sumarið,
að þeir leggir, sem næstir lágu jörð, vildu rotna. Aðrar
matjurtir spruttu vel.
Meindýra varð ekki vart til muna.
Jóna M. Jónsdóttir.