Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1926, Qupperneq 55

57
af eldsneyti til upphitunar, og þó hafa meiri og hagkvæm-
ari upphitun heldur en Danir, eða aðrir nágrannar vorir
geta haft.
Jeg hefi nú talað um þetta mál nokkuð á víð og dreif,
og ÍeS ge* búist við því, að lesendum þessarar greinar
finnist jeg full stórhuga og bjartsýnn. Til þess að verja
mig því ámæli, skal jeg taka það fram, að þó þetta mál
sje fyllilega tímabært, geri jeg ráð fyrir að það þurfi all-
langan tíma til þess að komast á rekspöl. Á framkvæmd
þess er einn verulegur agnúi, en það er hinn almenni
skilnings- og þekkingarskortur á málefninu. Fyrst um
sinn getur aðeins orðið um hægfara framkvæmdir að
ræða á þessu sviði, og jeg vil nú að endingu reyna að
benda á hverning þær geta skapast á eðlilegan og heil-
brigðan hátt.
1. Vjer verðum fyrst og fremst að fá rannsókn á heitum
uppsprettum i landinu og aðstöðu til rœktunar við þœr.
Pað, sem rannsaka þarf er: Vatnsmagn, hiti, jarðvegur
og hvernig aðstaðan er til að byggja og hagnýta vatnið.
Það þarf að gera nokkurskonar skipulagsuppdrátt af land-
inu umhverfis hverina og skifta því í spildur, sem með
hagsýnni ræktun mættu teljast hæfilegar til fjölskyldufram-
færslu, merkja fyrir aðalleiðslum o. s frv. Hjer er um
mikið og þarft starf að ræða, sem útheimtir bæði þekk-
ingu og hagsýni, en allar rannsóknir á jarðhita landsins
út f'á þessu sjónarmiði, vantar, en þær eru bæði fróð-
legar og mjög nauðsynlegur grundvöllur undir framfarir
komandi áratuga.
2. Vjer verðum að fá, að minsta kosti 1 vel færan
mann, vanan vermihúsaræktun, til þess að hefjast handa
og koma á fót fullkominni garðyrkjustöð við einhvern
hverinn. Pennan mann þarf síðan að styrkja til þess að
kenna körlum og konum, sem hafa áhuga á þessu máli,