Skinfaxi - 01.11.1941, Blaðsíða 4

52
SKINFAXI
öðrum höfðingjum á íslandi, nieðan hann var enn á lífi
sjálfur. Hitt væru þó engin öfugmæli, þótt svo væri að
orði kornizt, að skarpur brandur hefði einnig „fengið
honum lanida“, engu síður en Agli sjálfum. Enginn ís-
lendingur hefir raun-
ar, hvorki fyrr tné
síðar, helgað sér við-
ari lönd en einmitt
Snorri, né numið þau
varanlegar og betur.
En sá skarpi brand-
ur, er hann bar að
þeirri liildi, var penni
hans eða tunga.
Hvassara eða betra
vopn liefir sjaldan
verið fengið í hendur
nokkrum manni.
III.
Hér er livorki rúm,
tími né geta fyrir
hendi til þess að lýsa
ritverkum eða höf-
undareinkennum
Snorra Sturlusonar til hlítar. Þess ætti heldur naumast
áð gerast þörf, svo kunn og hjartfólgin sem þau mættu
vera hverjum íslendingi. Snorri var höfuðskörungur
sinna tíma —- og þó raunar bæði fyrr og síðar — sem
skáld og sagnaritari. Öll ritverk hans eru á takmörk-
-um vísinda og listar, eins og snjallasti norrænufræð-
ingur og ritskýrandi islenzk'ur, sem, nú er uppi, Sigurð-
ur prófessor Nordal, bendir svo rækilega á i hinu ágæta
ii'iti sinu um Snorra — og má vart á milli sjá, hvor þar
hafi befur, vísindamaðurinn eða skáldið. Þrotlaus þjóð-
fræðilegur fróðleikur, glögg yfirsýn efnisins, varfærni
Séð fram úr Snorragöngum í átt
til laugarinnar.