Andvari - 01.01.1895, Side 56
26
er þess getið, að menn úr Fljótsdal haíi sókt sjó í
Suðursveit og farið þessa leið, og að fólk úr Suður-
sveit hafi farið til grasa undir Snæfell* 1. Á Borgar-
hafnarlieiði eru þrjú stöðuvötn: Frernstavatn, Miðvatn
og Svínavatn. Vestan við Staðardal gengur Kálfa-
fellstjall eins og múli fram að undirlendinu og upp
af því Staðareggjar, þá kemur Kálfafellsdalur og
gengur skriðjökulstangi niður í botn hans, vestan
við þann dal milli 'hans og Steinadals gengur fram
Staðarfjall, sem sumir kalla Papýlisfjall, sumir
Breiðabólsstaðaríjall, og svo kemur Steinafjall hinu
megin við Steinadal, það gengur fram að sjó eins
og Hestgerðismúli, það fjall er bæði hátt og mikið
um sig, og er hið efra áfast við fjöll þau, sem ganga
vestur að Breiðamerkurjökli. Steinadalur beygist
þegar inn eptir dregur dálítið til landnorðurs og
endar þar við jökul. Frá Hestgerðismúla riðum við
að Borgarhöfn og svo að Kálfafellsstað og vorum
þar um nóttina. Borgarhöfn er mikil jörð, en á
henni eru lika 7 býli, þar og á Kálfafellsstað eru
beztar engjar í þessari sveit og margir sækja hey-
skap sinn á engjar Kálfafellsstaðar. Fólk er enn
þá með gamla laginu í Suðursveit og hafa fáar ný-
breytingar komizt þangað enn. Málfæri Suðursveit-
unga er fremur einkennilegt, hljóðfallið er nokkuð
svipað því, sem er hjá Færeyingum, og flestir blanda
saman hljóðstöfum, einkum i og e, líkt og alþýðu-
menn við Faxaflóa sunnanverðan. Það sagði bænda-
sama dag og síra Bjarni kom heim til sín aptur dó síra
Magnús Pétursson, en prestur varð óður um kvöldið, slapp
írá fólkinu, fannst hjarandi morguninn eptir, hafði sprungið
af ofboðU.
1) Sveinn Pálsson: Islandske Isbjærge § 12.