Andvari - 01.01.1895, Síða 74
44
ekki mjög vatnsmiklar, en ákaflega strangar og stór-
grýttar, og er sér i lagi Eystri-Kvíá háskavatnsfall'
sakir stórgrýtis og straumhörku, ekki má hún ná
kviði, svo ekki skelii upp á herðatopp straummegin
eða yflr, ef dýpra er; er elcki stætt fyrir hesta i
slíku fossfalli og stórgrýti. Við suðvesturhorn Kvi-
árj'ökuls er hlið á jökulgarðinum og er þar breið
rás niður frá jöklinum, sandur með lausum björgum;
heflr þar líklega einhvern tíma komið hlaup úr jökl-
inum; þar eru kölluð Stórugrjót. Fram með sjón-
um þar fyrir neðan er 30 feta hár malarkambur
gamall. Vestar upp undir Hnappavelli eru sandar
niður af tveim smáum skriðjöklum, er koma þar
niður úr skörðum; heitir hinn eystri Hólárjökull,
en hinn vestri Stigárjökull; jöklar þessir eru mjög
brattir og bera með sér vikur mikinn hvítan; mikið
er af þess konar vikri hér í börðum á láglendi og
heflr hann eflaust myndazt við eitthvert gos Öræfa-
jökuls. Fjöllin eru hér mjög svipmikil, klungrótt
og marglit, því mikið er hér af lípariti innan um
móbergið; fjallið milli Stígár- og Hólárjökla er hið'
efra mestmegnis úr lípariti, Iinappurinn á Öræfa-
jökli er lika úr sama grjóti, og einnig er liparít i
fjallarönunum við Kviárjökul og blettur í fjallina
suðvestur af Kviskerjum. Hjá Hnappavöllum telja
menn að Breiðainerkursandur sé á enda; sandur
þessi er 6 mílur á lengd frá Reynivöllum að Hnappa-
völlum, en viðast er hann mjög mjór, einna breið-
astur um Breiðuvötn. Milli Kviskerja og Hnappa-
valla hafa til forna verið ýmsir bæir. Fyrir austan
Kvíá, þar sem hún rann að fornu, fram undan
Kambsmýrarkambi, segir skýrslan 1712, að bærinn
Bakki hafi staðið; segir þar, að þá sjáist þar ekkert
til tópta og allt graslendi sé af tekið, en Bakkafjara.