Andvari - 01.01.1895, Page 191
161
að þeir fengju vist á hinum dönsku herskipum, er
hingað eru send. Jeg held þó varla. Það, sem þeir
;gætu lært þar af verklegum hlutum, yrði sárlítið,
sjerstaklega ef hingað koma framvegis skip lík »Hejm-
•dal«, er engin segl hefur. — Mjer datt í hug i fyrra
i Kaupmannahöfn, að landið ætti að kaupa seglskip
(það þyrfti ekki að vera stórt), sem yrði æíingaskip
fyrir skipstjóra og stýrimannaefni sumarið eptir að
þau útskrifuðust af skólanum, og um leið rannsókn-
arskip í þarfir fiskifræðinnar. Á því mætti gjöra
tilraunir með ýms veiðarfæri o. fl., gjöra strandmæl-
ingar og djúpmælingar. Jeg álít sjálfsagt, að for-
stöðumaður sjómannaskólans yrði fyrir skipinu (en
það gengi að eins á sumrin), gjörði mælingarnar o.
s. frv. Hann ætti víst að vera eins vel fær um það
og danskir sjóoffisjerar, og við það sparaði landið á
einn bóginn töluvert fje. Fiskifræðingurinn gjörði
hinar náttúruíræðislegu rannsóknir og sjómannaefn-
in ættu að gjöra öll sjómannaverk og kaup þeirra
yrði eðlilega ekki hátt. Utgerðin þyrfti þvi ekki ár-
lega að kosta svo fjarska mikið. Jeg hygg, að hinir
ungu menn gætu lært rneira á slíku skipi, en á út-
lendu herskipi. — Það gladdi mig mjög að lieyra, að
hjer í Reykjavík liefur hiönnum dottið hið sama í
hug, og verður þess vist ekki langt að bíða, að það
verði lagt fyrir alþingi og vonandí er, að það fái
þar hinn bezta byr.
Jeg hef talað við ýmsa málsmetandi menn danska
(sjerstaklega forstöðumanninn fyrir hinni dönsku
biólógisku stöð, Dr. C. G. J. Petersen) um þetta mál-
efni, og hafa þeir verið því mjög hlynntir.
Lýk jeg svo máli mínu. Jeg hefi orðið að vera
mjög stuttorður um margt, en jeg áleit þó, að jeg
*
11