Andvari - 01.01.1895, Page 144
114
horf en hún var fyrir fáum árum1; er slíkt Ijóst
vitni þess, hve góð samvinna milli þings og stjórn-
ar er notadrjúg.
Umboðsstjórnin hefur að mestu leyti verið í sömu
stellingum og áður þessi 20 ár. Landsmenn liafa.
stöðugt viljað losast við amtmannaembættin, eins og
áður er sagt, en við það hefur eklci verið komandi
hjá stjórninni. Afgreiðsla umboðslegra mála hefur
að vísu gengið nokkuð greiðar síðan landshöfðingja-
embættið var stofnað, og þó opt ærið seint2; þykja
amtmaniiaembættin fremur tefja en fiýta fyrir henni.
Eina nýbreytni tók danska stjórnin upp hér um ár-
ið, er snertir afgreiðslu íslenzkra mála, sem íslend-
ingum kom mjög illa, en það var skipun forstöðu-
mannsins fyrir hina islenzku stjórnardeild í Kaup-
mannahöfn. Eins og kunnugt er, var stjórnardeild
þessi stofnuð 1848 fyrir tillögur þáverandi yfirráð-
gjafa A. W. Moltke, átti hún að undirbúa og af-
greiða mál Islands til hinna dönsku stjórnarvalda.
í tillögum sinurn telur Moltke það sjálfsagt, að ís-
lendingur sé skipaður forstöðurnaður deildar þessar-
ar, með því að áriðandi sé, að forstöðumaðurinn sé
sem kunnugastur Islandi og högum þess3; var sam-
kvæmt tillögum hans' þá skipaður formaður deildar-
1) Lög 13. apríl 1894 tun vegi.
2) I 15 ár varð t. d. íátækrasjóður einn í Isai'jarðarsýsln
að bíða eptir að í'á endurgoldnar um 300 krónur, er hann
árin 1878—79 lagði með óskilgetnu utanlireppsbarni. Allan
'þennan tíma stóð sveitarnefndin í brjefaskiptum við hlutað-
eigandi hreppsnefnd, sýslumenn og amtmenn. 4 amtmenn og
3 landshöíðingjar sátu að völdum þennan tíma, sutnir þeirra
söfnuðust til feðra sinna frá þessu stórmáli, úrskurðum og
embættisbréfum rigndi niður, en ekki fékkst styrkurinu end-
urgoldinn fyr en í fyrra.
3) Lovsamling for Island XIV, bls. 201—205.