Skírnir - 01.01.1929, Page 118

112
Nibelungenlied og hetjukvæðin í Eddu.
[Skírnir
Þegar þau koma til Worms, er slegið upp veizlu og
er drukkið brúðkaup þeirra og jafnframt heldur Siegfried
brúðkaup sitt til Kriemhilde. Við það tekur Brynhildur
ógleði og kveður ekki sæma, að Siegfried fái systur Qun-
thers, því að þeir höfðu látið í veðri vaka, að Siegfried
væri þegnskyldur lénsmaður þeirra bræðra. Verður hér og
víðar ráðið í, að Brynhildur ann Siegfried í leyni. Gunther
kveður Siegfried að öllu leyti samboðinn systur sinni, en
Brynhildur þykist vita, að hér búi annað undir og þver-
neitar að veita Gunther nokkra blíðu, nema hún verði vís
hins sannara. Gunther ætlar að beita hana valdi, en hún
verður yfirsterkari, bindur hann og hengir upp á vegg á
snaga; hangir Gunther þar til morguns. Daginn eftir segir
Gunther Siegfried allt af létta og taka þeir enn saman ráð
sin. Um kvöldið kemur Siegfried i huliðshjúpnum og byrj-
ar þá viðureignin á nýjan leik. Er það Siegfried, sem fæst
nú við Brynhildi, og hafði hún því nær ráðið niðurlögum
hans, en þó varð hann yfirsterkari og beiddist Brynhildur
vægðar. Kemur Gunther þá til, en Siegfried hverfur á brott
og tók þó áður af henni fingurgull og linda. Þessa gripi
gefur hann konu sinni, og kemst hún þann veg að þess-
um brögðum.
Siegfried fer nú til föður síns og tekur við ríkjum.
Fæðist honum þar sonur, sem nefndur var Gunther, og
um sömu mundir elur Brynhildur son, sem var heitinn
Siegfried. Liða nú 10 ár og ber ekkert til tíðinda.
Brynhildur ætlar enn, að Siegfried sé lénsmaður þeirra.
Fær hún Gunther til þess að bjóða þeim hjónum til sín,
og þekkjast þau boðið og koma til Worms. Er faðir Sieg-
frieds í för með þeim, en sonur þeirra verður eftir. — Þá
ber það til eitt sinn, að drottningar horfa á riddaraleik.
Byrjar Kriemhilde þá mannjöfnuð með þeim orðum, að
Siegfried beri svo af öðrum konungum, að maklegast væri,
að hann ætti öll ríki þeirra. Hefst nú orðasenna með þeim
og getur þá Kriemhilde þess, að Brynhildur hafi áður verið
unnusta Siegfrieds, en það er ekki sagt berum orðum ann-
arstaðar. Deilan harðnar orð af orði, þar til Kriemhilde