Skírnir - 01.01.1929, Síða 123
Skírnir] Nibelungenlied og hetjukvæðin i Eddu. 117
Um þessar mundir réð fyrir Húnum Attila (Etzel, Atli)
ásamt Bleda (Blödel) bróður sinum. Kona hans hét Kreka
eða Kerka (Helche; Herkja ambátt). Attila var hinn mesti
hermaður, og skalf gjörvallt Rómaveldi fyrir honum. Var
honum brátt eignaður sigurinn yfir Búrgundum, en hitt er
þó sannara, að hann var ekki sjálfur í þeirri orustu. Arið
453 gekk Attila að eiga germanska mey, er sagnaritarar
nefna Udico. Morguninn eftir brúðkaupið fannst hann ör-
endur og blóði drifinn í rúminu við hlið konu sinnar og
hafði fengið blóðspýju. Nafn drottningar þessarar er ger-
manskt, þvi að Ildi- er sama sem -hildr, en -co er smækk-
unarending. Styttu Germanir nöfn á þann hátt, að þeir
felldu niður fyrra hluta nafnsins, en skeyttu smækkunar-
endingu aftan við; hefði kona þessi þvi getað heitið Gunn-
hildr, Grímhildr, Brynhildr eða eitthvað þvílíkt. En Suður-
Þjóðverjar notuðu ekki þessa smækkunarendingu, og er því
talið ekki ósennilegt, að konan hafi verið búrgundisk, eða
að samtímamenn hennar hafi að minnsta kosti ætlað það.
Sökum þess, að dauða Attila bar að með svo undarlegum
atburðum, spratt fljótt upp sá kvittur, að kona þessi hafi
myrt hann i svefni, og leggja sagnaritarar trúnað á þetta,
er voru uppi á næstu mannsöldrum. Var þess þá getið til,
að hún hefði unnið á Attila í hefndarskyni eftir Búrgunda,
og myndaðist þá sú saga, að hún hafi verið systir kon-
unga þeirra, er féllu fyrir Húnum.
Það er engum vafa bundið, að síðari hluti Niflunga-
sögunnar hefur myndast af þessum alburðum. En að fyrra
hlutanum vantar alveg sögulegar heimildir. Að vísu greina
sagnaritarar frá ýmsum atburðum, er benda mætti á, að
sagan um Siegfried hafi sprottið af, en aðrir telja það til-
viljun eina, að lík nöfn (Siegebert og Brunichild kona hans)
og svipaðir atburðir (Siegebert er veginn að undirlagi mág-
konu sinnar) koma fyrir. Er það ætlun margra, að Siegfried,
Brunhilde og Hagen séu goðsögulegar persónur; Siegfried
sé ljós-hetja, en mótstöðumenn hans, Niflungar, séu myrkra-
vættir o. s. frv.