Blanda - 01.01.1932, Side 121
upptækt bú Björns Magnússonar í MiÖhlíÖ, er fyrst-
ur hafi kveÖiÖ upp dómsorÖiÖ um Gunnlaug, af vin-
attu við sýslumann, og hafi hann síðan fariÖ á von-
arvöl með ómegð sína.1)
Jón hét bóndi og var Guðmundsson, er bjó að
uði vorið 1740, voru opnaðar hinar forsigluðu hirzlur
Gunnlaugs og geymsluhús í Látrum og Svefneyjum, og
mnsiglin brotin í viðurvist Orms sýslumanns Daðasonar
°- fl. manna, þvi að dómur Björns mun hafa þótt svo
ú'áleitur að hann stæðist aldrei fyrir æðri réttum, eins
°g einnig varð raun á, því að í lögréttu 28. júlí 1741
felldi Ormur Daðason, þá í lögmannssæti norðan og vest-
an> dóm Björns algerlega úr gildi, og dæmdi hann óhæf-
an til dómaraverka eptirleiðis, enda hafði hann enga þekk-
lnfiu í lögum, en hafði látið Ólaf sýslumann nota sig sem
verkfæri. En sumarið áður (27. júlí 1740), þá er sýslu-
maður þóttist viss um ósigur, hafði hann gert samning
um einhverjar peningabætur til Gunnlaugs, en ókunnugt
er> hvernig honum hefur verið háttað. Var mál þetta kall-
uÖ Kofnamál, og varð sýslumanni til óvirðingar, þvi að
bann hafði reist það ofhátt gegn háöldruðum manni, en
Gunnlaugur, sem var talinn harðlyndur mjög og þrálynd-
Ur, mun eitthvað hafa storkað sýslumanni eða espað hann,
áður en málið hófst: Skjöl um mál þetta eru í Þjskjs. A,
388
Björn í Miðhlíð var félaus maður, dó með þeim hætti,
&ð hann lá 5 dægur úti á Sölvamannagötum og andaðist
uf því á Fjarðarhorni í Hrútafirði 1773. Um aíkomendur
kans sbr. Sýslumannajefir III, 182—185. — H. Þ.
1) Það er víst hæpið, hvort þetta er á nokkru byggt,
uema sýslumaður hafi viljað eptir á hefna sín á Birni
fyrir óvirðuleg lok þessa máls. Segir G. K. að Björn hafi
VeriS auðugastur dómsmanna og sýslumaður því snúið sét
að honum eptir ráðum konu sinnar, en um þetta verðuf
ekkert staðhæft.
8*