Blanda - 01.01.1932, Page 144
i3§
Baldvin hét bóndinn, hár vexti og glaÖlyndur að sjá
og ræðinn. Hann gaf okkur kaffi með „kleinum", og
])ótti mér það nýstárlegt að fá það sælgæti á þessu
ferðalagi. Þar sá eg hænsn og hafði eg aldrei séð
þau á bóndabæ fyrri. Var nú komið kveld og þung-
búið lopt. Fóru þeir Þorsteinn og Jón að Vatnshorni
til gistingar, en við Oddur og Einar fórum að Gauks-
mýri. Þar bjó Elieser Arnórsson gullsmiðs, bróður
séra Björns á Narfastöðum í Skagafirði, sem átti
Helgu systur föður míns. Þar var okkur vel tekið
vegna venzla við mig. Hafði og Einar áður verið þar
vinnumaður. Bóndinn stamaði voðalega og máttum
við gæta okkar, að hlæja ekki, því við vorum gapar,
hláturmildir. Um kveldið fengum við heitan mat og
kaffi. Morguninn eptir var stórhríð, og vorum við
um kyrrt þann dag. Konan hét Hólmfriður Jóseps-
dóttir, frá Galtarnesi, frið og skörugleg1). Hún bað
Odd lesa húslesturinn. Hann afsagði það, en bauðst
til að syngja, þvi hann kunni vel til þess og hafði
fagra söngrödd. Hún las og fórst vel. Um daginn
fór Oddur að vefa, eg kembdi, en Einar hjálpaði
bónda við útiverkin. Þetta líkaði hjónunum. En er
rökkvaði, hlaut eg að segja sögur, og þótti það mesta
skemmtun. En er kveikt var, fóru piltar að spila, en
eg þuldi stúlkunum sögur, var þá opt veitt kaffi og
nóg vín. Að morgni var bezta veður, frost og bjart,
komu þeir Jón og Þorsteinn. Ekkert vildu hjónin
fyrir greiðann, en eg tróð upp á konuna 2 ríkisdöl-
um. Héldum við nú sjónhending yfir Miðfjörð fram-
an við Staðarbakka og á ská fram og yfir Hrúta-
fjarðarháls og ofan að Stað í Hrútafirði. Fengum
við þar gistingu og var þá komið rökkur, hafði færi
verið allgott þann dag, á köflum. Bóndi þar hét
i) Sonur þeirra Jósep Gottfred bóndi á Signýjarstööum.