Blanda - 01.01.1932, Page 147
a<5 enginn okkar hef'Öi 'viljaÖ sofa hjá henni, þó hún
beiddi þess, en hann sag'Öi þaÖ ómannlegt aÖ verÖa
ekki viÖ bón hennar, og varÖ hlátur úr þessu öllu.
Við borguðuin þar vel fyrir okkur og lögðum svo
a heiðina. Var hin mesta fönn og ófærð, svo við urð-
um opt að bera af hestunum, þar sem dældir voru,
aht að Hæðarsteini, þá fór að skána færið, ofan að
h'ornahvammi. Þar fengum við kaffi, sykurlaust, í
afarstórum pörum, og stóran kandíssykursmola með,
það kostaði 4 skildinga. Einar hét bóndinn í Forna-
hvammi og bjó þar lengi, stór vexti. Héldum við nú
að Sveinatungu og þar yfir ána, og fór nú að rökkva.
Þar skildu Húnvetningarnir 3 við okkur. Fórum við
hinir að Háreksstöðum og gistum þar. Bjarni hét
hóndinn Einarsson (stjúpsonur Búa prests) og bróð-
'r Skarphéðins, er bjó á Hvoli i Húnav.sýslu. Bjarni
var meðalmaður á hæð, en afar þrekinn og herða-
mikill, með hrafnsvart hár, sem tók ofan á herðar,
viðfelldinn maður og ræðinn. Hann átti mörg börn,
°g voru synir hans kátir og efnilegir. Var spilað um
kveldið og veitt kaffi og vin, en eg sagði stúlkunum
sögur. Ekkert seldi bóndi gistinguna, nema heyið.
Lögðum við nú yfir Grjótháls, var þá þykkt lopt og
drungalegt, en er við sáum í Þverárhlíð og skóginn
Þar, þótti mér sem eg sæi í myrkvið; hafði eg eigi
fyrri skóg séð. Fór nú að fjúka allmikið; komurn
við að Helgavatni og föluðum gistingu og fengum
hana.. Þar bjó háaldraður bóndi, Þorbjörn að nafni
Sigurðsson, grár fyrir hærum, en mjög fyrirmann-
legur og góðmannlegur. Hann spurði margs frá
Flugumýri í Skagafirði, því hann þekkti Ara kansellí-
ráð. Um kveldið fengum við einkennilegt borðhald.
Inn var borið trog með heitri súpu og skyrstykki í
hverju horni og hornspónn með, og það sama um
morguninn. Þetta höfðum við ekki fyrri séð og lá