Blanda - 01.01.1932, Page 220
214
ólfsson, síðar biskup, hafði snúið úr dönsku á ís-
lenzku 1741. Þessi latneska þýðing sér Jóns er enn
til i handriti1). Unr vorið s. á. hafði séra Lýður
Magnússon í Skarðsþingum, fjörgamall maður, kall-
að Jón til aðstoðarprests, en hann gat ekki fengið
vígslu þá þegar, ]iví að óákveðið var livor þeirra,
Ludvig Harboe eða séra Finnur Jónsson officialis,
vígðu prestana, þvi að Finnur hafði þá ekkert um-
boð fengið til þess frá Harboe, en það varð úr, að
Jón tók vígslu á Hólum 22. okt. um haustið (1743)
af séra Þorsteini prófasti Ketilssyni á Hrafnagili,
að boði Harboe’s. Var hann þá að eins rúmlega 22
ára gamall, en í þann tíð var ekki haft svo nákvænit
eptirlit með því, þótt prestar vígðust yngri en 25
ára. Hefur séra Jón þá þegar farið vestur á Skarðs-
strönd og tekizt þar alla prestsþjónustu á hendur,
því að séra Lýður var þá til einskis fær fyrir elli
sakir. Mun séra Jón brátt hafa sýnt allmikla rögg
af sér í prestsskapnum, eptir því sem ráða má af
vitnisburði Harboe’s 6. nóv. 1745 í Broager í Slés-
vík, eptir yíirheyrslu í Snóksdal 14. júní s. á. Segh'
þar, að þótt séra Jón sé yngstur að aldri og í em-
bætti presta þar í héraðinu (Dalasýslu), þá verði
hann aö teljast þeim fremri, bæði að gáfum og lær-
dómi, og þó sérstaklega að guðrækni, þekkingu á.
högum safnaðarins og óþreytandi skyldurækni í að
útbreiða riki Krists, svo að með frekari æfingn
megi búast við miklu af honum sem kennimanni2)-
Þegar þess er gætt, hversu Harboe er spar á lofs-
yrðum um presta í skýrslum sínum, hnýtir venju-
lega eitthvað i alla, getur þessi vitnisburður hans
1) Lbs. 13 Svo; mun vcra eiginhandarrit.
2) Sbr. skýrslur Harboes, áður í Rikisskjalasafni Dana,
nú í Þjskjs.