Blanda - 01.01.1932, Page 382
376
(ísl. fbrs. VI. 379—381) lætur hann 24prestaíHóla-
biskupsdæmi gefa sér vitnisburS þann 24. júlí 1481
um skipti þeirra Hrafns lögmanns og leikmanna.
Segja þeir fyrst, aS Hrafn Brandsson, „sem reikn-
ast lögmann fyrir norðan og vestan á íslandi“ hafi
gert biskupi og dómkirkjunni stóran mótblástur og
hugrnóS meö stóru forþroti“, með því aS hann hafi
ekki viljaS halda dóma biskups yfir honurn sjálf-
um —• og er þar átt viS kirkjureikningamál þeirra
— eSa öSrum — og er þar einkum átt viS dómana
í málum Bjarna Ólasonar — og engin „privilegia
eSa fríheit vill hann halda, þau sem heilagri kirkju,
eru skipuS til styrktar og verndar.“ Svo segja þeir,
aS lögmaSur hafi dregiS meS sér til þessa almúg-
ann í landinu og sagt sé, „aS hann hafi tekiS bréf
af almúganum til ófrægSar viS biskupinn og skaSa
viS heilaga kirkju, viljandi svo birykta honum (þ.
e. biskup) fyrir konginum og öSrum dandimönnum
utanlands." Hefur biskup komizt á snoSir um, aS
lögmaSur hafi gert kæruskjal á hendur honum til
ríkisráSs. Jafnframt votta prestarnir þaS, aS biskup
hafi haldiS dómkirkjuna vel „upp á 20 ár, og byggt
sína kirkju, svo aS hún er aS öllu betur standandi
en þá er hann tók meS“ og lagt henni til „mörg
ornamenta, bæSi silfur, klæSi, líkneski og mörgum
öSrum góSum gripum.“ Einnig segja þeir, aS staS-
urinn sé „vel standandi og staSarins góz, þá er hann
er sjálfur nær, og hann hafi ,,aS öllu sitt biskups-
dæmi regeraS sem einn eSla herra,“ enda hafi hann
enga peninga undir sig eSa kirkjuna dregiS, „nema
meS lögum, dómum og semju meS dandimanna
ráSi.“ Segja þeir loks, aS svo „stór missemja er
komin millum lærdóminn (þ. e. klerka) og almúg-
ans um allt ísland, aS vér þenkjum, aS kristindóm-
ur muni forganga, ef svo skal lengi standa.“ Þvi