Tímarit lögfræðinga - 01.10.1984, Síða 34

hin dæmda refsivist, sbr. Hrd. IX, bls. 9. Ekki er gert ráð fyrir neinu
úrræði til að bæta dómþola slíkan umframtíma, nema skaðabótaskilyrði
XVIII. kafla oml. séu fyrir hendi.
b) Ævilangt fangelsi. Eðli máls samkvæmt kemur frádráttur ekki
til greina, sbr. dóm sakadóms Reykjavíkur í svokölluðu Guðmundar-
og Geirfinnsmáli, sbr. Hrd. LI, bls. 89 (669, 671). Hugsanlegt er, að
við náðun af slíkum dómi yrði tekið tillit til þess tíma, sem dómþoli
hefur setið í gæzluvarðhaldi.
c) Blandaðir skilorðsdónmr. Gæzlutími dregst frá hinum óskilorðs-
bundna hluta refsivistardóms, sbr. Hrd. XLVIII, bls. 436. Sé óskilorðs-
bundin fésekt dæmd ásamt skilorðsbundinni refsivist, sbr. 2. mgr. 57.
gr. a. hgl., getur gæzlutími dregizt frá refsivist, ef hún kemur til fram-
kvæmda. Sú leið er einnig hugsanleg að láta gæzluvarðhald að nokkru
leyti eða öllu koma í stað fésektarinnar.1) Ekki eru sérstök ákvæði í
íslenzkum lögum um frádrátt gæzluvarðhaldsvistar í skilorðsdómum,
hvort sem þeir eru hreinir eða blandaðir, sbr. t.d. 86. gr. dönsku hegn-
ingarlaganna.
d) Skilorðsdómar með frestun á fullnustu. Frádráttur er skilyrtur,
þannig að á hann reynir því aðeins, að refsing komi til framkvæmda,
sbr. Hrd. XIX, bls. 181; LI, bls. 1892. Frádráttur kemur sem sé ekki
til álita, þegar skilorð er rofið með nýju afbroti, nema skilorðsdóm-
urinn sé tekinn upp og refsing samkvæmt honum verði þáttur í nýrri
heildarrefsingu (með eða án skilorðs) skv. 77. eða 78. gr. hgl., sbr. 60.
gr. hgl., sbr. Hrd. LI, bls. 1892. Ef skilorðsdómurinn er látinn haldast,
en dæmdur sérstakur dómur án skilorðs fyrir hið nýja afbrot, verður
gæzluvarðhaldsvist úr skilorðsdóminum ekki dregin frá í hinum nýja
dómi.
e) Skilorðsdómar með frestun á refsiákvörðun. Ákvörðun um frá-
drátt verður ekki tekin fyrr en til fullnustu dóms kemur vegna skil-
orðsrofa, eða refsing er ákvörðuð og fullnustu hennar frestað, sbr.
d-lið. I nýjum heildardómi skv. 60. gr. hgl. ber að ákveða frádráttinn
í einu lagi vegna eldri og nýrri brota.
f) Fésektir. Gæzluvarðhaldsvist getur komið í stað fésektar að
nokkru leyti eða öllu. Á sú regla einkum við, ef vararefsing er ekki
ákveðin. Enn eimir þó eftir af málsbótasjónarmiðinu, þegar fésektir
eru dæmdar. Fésektir eru stundum ákvarðaðar með hliðsjón af af-
plánuðu gæzluvarðhaldi, sbr. Hrd. XXI, bls. 466 (héraðsdómur), XXII,
bls. 248. I þessum dómum var gæzlutími ekki dreginn frá vararefsingu.
]) Sjá Knud Waaben, Straffe og andre retsf0lger (1983), bls. 39.
88