Tímarit lögfræðinga - 01.10.1984, Blaðsíða 43

vísitölubundnir og skyldi endurskoða þá tvisvar á ári. Fjármálaráð-
herranum var þó veitt vald, sem háð var samþykki fjárlaganefndar
Knessetsins (ísraelska þingsins) til þess að takmarka prósentuhækkun
skattþrepanna miðað við verðbólgu. Með samnirigi milli verkalýðshreyf-
ingarinnar, iðnrekenda og ríkisvaldsins voru laun bundin framfærslu-
vísitölu að 70% á árunum 1975 til 1980. I samræmi við þetta beitti
fjármálaráðherrann valdi sínu til vísitölubindingar oftast þegar tilefni
gafst og leiðrétti skattþrepin þannig að þau voru vísitölutryggð að
70% en frádráttarliðirnir að fullu. Árið 1980 var lögunum breytt þann-
ig að vísitölubinding var leyfð fjórum sinnum á ári samkvæmt ákvörð-
un fjármálaráðherrans og að fengnu samþykki fjárlaganefndar þings-
ins. Ákvörðunarvald ráðherrans nær til vísitölubindingar skattþrep-
anna, og það er á hans valdi að ákveða hvort allir vísitölubundnir liðir
eða aðeins sumir þeirra, t.d. aðeins skattstiginn eða aðeins frádráttar-
liðirnir, eru hækkaðir í samræmi við vísitöluna fjórum sinnum á ári.
Framkvæmdin hefur orðið sú að skattþrepin eru hækkuð í samræmi
við vísitölu fjórum sinnum á ári. Vegna hinnar fyrri verðbólguhækk-
unar á hluta skattþrepanna varð „skattþrepaskrið“ sem hækkaði hlut-
fall skattgreiðenda í hæsta skattflokknum úr 1,2% árið 1975 í 15%
1981. Hins vegar greiddu 72% skattgreiðenda samkvæmt lægsta flokki
1975 en aðeins 35% árið 1981. Til að stöðva þessa þróun voru ný skatt-
þrep lögleidd 1981.
Með skattalögunum frá 1975 var einnig komið á vísitölubindingu
skatta af tekjum vegna eignasölu. Gróða af sölu eigna er skipt í verð-
bólgugróða og raungróða. Aðeins er lagður 10% skattur á verðbólgu-
gróðann en raungróðinn er skattlagður með öðrum tekjum. Samtals
getur skattur á fjármagnsgróða þó aldrei farið yfir 50% en hæsta
tekjuskattsþrepið nemur 60%. Auk þessa má dreifa raungróðanum
yfir sex ára tímabil eða þann árafjölda sem viðkomandi átti eignina,
hvort heldur tímabilið var styttra. Dæmi: Eign var keypt fyrir 100
sékela (gjaldmiðill í Israel) og var seld fyrir 800 fjórum árum síðar.
Verðbólguhraðinn á tímabilinu var 500%. Heildargróðinn er 700 sékel-
ar, þar af eru 500 sékelar verðbólgugróði en aðeins 200 raungróði. Á
verðbólgugróðann, 500 sékela, er lagður 10% skattur en aðeins 200
sékelar verða skattlagðir samkvæmt hæsta skattflokki, sem gjaldand-
inn fellur undir. I þessu dæmi má dreifa 200 sékela gróða á fjögur ár,
þannig að gróðinn verði 50 sékelar á ári. Ef við gerum ráð fyrir að
gjaldandinn fari upp í 60% flokkinn öll fjögur árin, mundi heildarskatt-
urinn verða 50 (10% af 500) plús 120 sékelar (60% af 200), þ.e. 170
sékelar. Hið raunverulega skattahlutfall er því 170/700 eða 24,3%, þ.e.
97