Tímarit lögfræðinga - 01.10.1991, Síða 30

milli aðalfundanna 1971 og 1972, eða 6 talsins. Á þessu tímabili var Sigurgeir
Jónsson, þáverandi bæjarfógeti í Kópavogi, formaður félagsins. Á þessum
fundum var m.a. rætt um umsagnir um lagafrumvörp sem send höfðu verið
félaginu. Virðist sem stjórnin hafi að mestu leyti tekið að sér að afgreiða þess
konar erindi. Það verður því varla sagt að starfið hafi verið mikið eða líflegt á
þessum árum.
Aðalfundir félagsins voru í nokkuð föstum skorðum. Formaður setti fundinn,
bauð fundarmenn velkomna og tilnefndi ritara. Við fundarsetninguna voru
venjulega viðstaddir gestir, oftast dómsmálaráðherra, fjármálaráðherra og
formaður Lögmannafélags íslands. Eftir að formaður hafði ávarpað samkom-
una tóku gestir til máls og ræddu samskipti sín við dórnara. Algengasti
boðskapur fjármálaráðherra var að hvetja sýslumenn og bæjarfógeta til dáða við
innheimtu ríkissjóðstekna. I aðalfundargerð 1971 segir t.d. um þetta atriði: „Að
endingu hvatti fjármálaráðherra til þess, að ríkissjóðstekjur ársins 1972 yrðu
rækilega innheimtar. Hagur þjóðarinnar væri undir því kominn og þótt menn
greindi ef til vill á um leiðir, þá væru allir sammála um hið endanlega takmark -
blómlegan hag þjóðfélagsins."42 Þá flutti formaður skýrslu stjórnar og reikningar
voru lagðir fram. Þá var kosið í nefndir og til embættis formanns. Eftir þetta
voru venjulega haldnir aðalfundir deilda þar sem fram fóru öll venjuleg
aðalfundastörf, þ.m.t. stjórnarkjör.
Snemma myndaðist sú venja að dómsmálaráðherra byði þátttakendum á
aðalfundi og mökum þeirra til veisluhalda. í útskrift aðalfundargerðar árið 1969
segir um boðið til dómsmálaráðherra: „Freyddu þar veigar á skálum og
svignuðu borð undan krásum“. Þá var stundum boðið til síðdegisdrykkju hjá
forseta íslands eða öðrum aðilum. Fundirnir á þessum árum voru í nokkuð
föstum skorðum og lítið um eiginleg átök. Er að sjá sem mörgum hafi þótt alveg
nóg um það sem þeir kölluðu félagslega deyfð. Á aðalfundi 1968 viðraði
þáverandi formaður, Hákon Guðmundsson, þá hugmynd hvort ekki væri rétt að
fundir annaðhvert ár yrðu bundnir við venjuleg aðalfundarstörf og aðkallandi
mál, „hitt árið yrði leitazt við að hafa fundi efnismeiri og lengri.“ Er að sjá sem
formanninum hafi þótt fundirnir vera orðnir helst til efnislitlir. Ýmis fleiri
ummæli í fundargerðum gefa til kynna að mönnum hafi þótt félagsskapurinn
dauflegur. Á aðalfundi 1974 var Hákon Guðmundsson kjörinn heiðursfélagi. í
þakkarræðu rifjar hann upp formannstíð sína í félaginu og segir að sér hafi
fundist að oft vantaði á félagsáhuga félagsmanna.43 Á aðalfundi 1976 kemur
fram að fundurinn var ekki ályktunarfær að mati manna sökum fámennis, þar
sem verið var að ræða lögréttufrumvarpið.44 Enn má nefna að á aðalfundi 1977
42 Geröabók Dómarafélags íslands 14. október 1971 - 4. nóvember 1983, s. 9.
43 Gerðabók Dómarafélags íslands 14. október 1971 - 4. nóvember 1983, s. 56.
44 Gerðabók Dómarafélags íslands 14. október 1971 -4. nóvember 1983, s. 101.
188