Morgunn - 01.06.1970, Qupperneq 38

32 MORGUNN
eins að treysta mœtti ]iví, að bæði teningarnir og annað vaíri
í fyllsta lagi.
Á sama hátt og við ESP tilraunirnar, var einnig nauðsyn-
legt við þessar tilraunir að fastákveða lölu kastanna, er jafnan
skyldi vera hin sama. Við ákváðum, að í hverri tilraun skyldu
vera 24 köst, ef einn teningur var notaður, 12 ef tveim ten-
ingum var kastað i senn og 8, ef um þrjá teninga var að ræða.
Tilraununum var hagað með margvíslegu móti, til þess að fá
samanburð á árangrinum við bi’eytileg skilyrði.
1 einni tilraun t. d. er notaður einn teningur og miðað við
það, hve oft talan 1 kemur upp. Og að sjálfsögðu er teningur-
inn athugaður mjög vandlega áður en leikurinn er hafinn. t
sumum tilraunum eru jafnmörg köst fyrir hvern flöt á ten-
ingnum, og er þetta gerl lil þess að ganga úr skugga um, að
teningurinn sé með öllu gallalaus, þannig, að ekki sé hætta
á að einn flötur komi oftar upp en annar vegna smíðagalla,
eða það jafni sig þá að minnsta kosti upp. Þegar tveim ten-
ingum er kaslað samtímis, er ýmist miðað við háa tölu (8—12)
eða lága tölu (2—6) eða hitt, að sami flötur komi upp á báð-
um teningunum, 2 + 2, 4 + 4 o. s. frv.
Við byrjuðum þessar tilraunir innan fjölskyldunnar. Konan
min, dr. Luisa E. Rhine, og ég skiptumst á um að prófa hvort
annað. Siðan bættust nánustu vinir í liópinn. En þegar i ljós
kom, að árangurinn sýndi með skýrum tölum, að ekki gat
verið um eintóma tilviljun að ræða, hættum við að kasta ten-
ingunum úr hendi okkar, heldur létum köstin fara fram á
vélrænan hátt, svo ekki kæmi lil greina, að við gætum liaft
nein áhrif á það með þvi hvernig við héldum á teningum eða
köstuðum þeim, hvaða flötur kæmi upp hverju sinni. Við
þessa breytingu á teningakastinu að láta vélarnar annast þau,
liefur árangurinn siðui' en svo orðið minni, lieldur i mörgum
tilfellum vaxið um alll að 25%.
Fyrstu 900 tilraunirnar, er allar fóru fram á nákvæmlega
sama hátt, notaðir tveir leningar og miðað við að fá upp sömu