Morgunn


Morgunn - 01.06.1970, Side 57

Morgunn - 01.06.1970, Side 57
MORGUNN 51 veit, að konunni hefui- fallið Jiungt að geta ekki kvatt mig éður en hún fór af þessum heimi. Og ég hugsa, að það hali Verið þess vegna sem hún vildi lóta mig vita um sig og að hún væri enn nálæg mér. Og hvernig ætti það öðruvísi að vera eftir 42 ára farsælt hjónaband?“ Um lát konu sinnar sagði hann, að hún hefði verið að leika kúluleik á grasflötinni og skyndilega hnigið örend niður. *íún var þá 77 ára. Enn vil ég geta um mann, sem kom í sambandið, og kvaðst úafa verið í brezka flughernum í Kuwait, og gaf upp nafn °g heimilisfang konu sinnar. „Það er ekki rétt, að ég hafi lýnzt,“ sagði hann, „heldur var ég drepinn.“ Kitty sendi þegar bréf til ekkjunnar, en fekk ekkert svar. En það er föst venja hennar að skrifa jafnan nafn sitl og Eeimilísfang á umslagið og biðja að endursenda bréfið, ef viðtakandi finnst ekki. Oft kemur það fyrir, að bréfum hennar er ekki svarað, en hún fær aldrei bréf endursend, er virðist fanna það, að upplýsingarnar að handan um nafn og heim- ^isfang séu réttar og bréfin hafi komizt til skila. I þessu tilfelli vildi Kitty ekki gefast upp við svo búið. Hún sErifaði sjálfum yfirmanni flughersins, Dawding lávarði, og sPurðist fyrir um þennan mann. Yar henni þá sent afrit af hréfi flugmálaráðuneytisins, þar sem staðfest var nafn þessa ^unns, staða hans og nafnnúmer, og þess getið, að hans væri Saknað og mundi sennilega vera látinn. Hefði hann verið á ^efingaflugi í Kuwait, er hann hvarf. ^essi látni flugmaður virtist heldur ekki vilja gefast upp. % orðsending kom frá honum á fundi og gaf hann þá upp úeimilisfang móður sinnar. Þessi skilaboð sendi Kitty Doodj^ úl flugmálaráðuneytisins og bað það að senda Jiau áfram til Uióður hans. Fékk hún svar um, að svo hefði verið gjört. En tað var sama sagan. Ekkert svar kom frá móður hans. Þá fyrst virtist hinn látni maður skilja, að öll sund væru '°kuð og að hann yrði að sætta sig við það. Næstu skilaboðin lra honum voru þessi: „Þið hafið gert allt, sem hægt var. En eg niun halda áfram að vera þeim nálægur eigi að síður.“
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.