Morgunn - 01.06.1970, Síða 72

66
MORGUNN
maður. Björn hafði verið beðinn fyrir ísaumsaxlabönd, er fara
áttu til Jóhanns Jónssonar söðlasmiðs, sem átti að festa á þau
leðursprota. Nú vill svo til, að Björn týnir axlaböndunum á
leiðinni. Er nú Jói spurður hvar þau muni vera niður komin.
Segir hann þá upp úr svefninum, að Björn hafi skilið eftir
axlaböndin á tunnu í norðurskemmunni á Sauðanesi og muni
Sigvaldi vinnumaður þar finna þau og halda þeim til haga.
Þessa sögu hefur Björn á Hallgilsstöðum staðfest. Og Sigvaldi
fann axlaböndin á tunnunni í skemmunni og hélt þeim til
haga.
Hálsmenið.
Veturinn 1890—91 vann Snæbjörn Arnljótsson prests á
Sauðanesi á skrifstofu í Kaupmannahöfn, en var væntanlegur
heim til landsins með vorinu til þess að veita forstöðu verzlun
á Seyðisfirði. Þetta vor var Jói á Sauðanesi og báðu systkini
Snæbjarnar hann leyfis til að mega spyrja hann í svefni um
bróður sinn. Sagðist Jói sjá Snæbjörn, en nefndi ekki livar, og
mundi ekkert vera að honum. En hann kvaðst einnig sjá
sofandi mann í rúmi og mundi sá starfa hjá honum um sumar-
ið. Ijýsti hann honum svo, að hann væri ljóshærður, skegg-
laus og með bogið nef. Ekki sagðist hann vita hvar hann svæfi,
en á öðrum sokknum hans kvaðst hann sjá stafina G. og M.,
en ekki mundi það þó vera fullt fangamark hans, því brot
væri á sokknum. Aldrei sagðist hann hafa áður séð þennan
mann, og ekki höfðu heldur systkinin á Sauðanesi hugmynd
um hver hann væri.
Seinna vitnaðist, að Gunnar Magnús Hafstein, er siðar
varð bankastjóri i Færeyjum, hefði ráðizt til Snæbjarnar, og
starfaði hann hjá honum á Seyðisfirði um sumarið.
Nálhúsið.
Þessa sögu segir frú Guðrún Björnsdóttir í aðalatriðum
þannig:
Árið 1895 flutti ég frá Presthólum að Sigurðarstöðum á