Árbók VFÍ - 01.01.1992, Blaðsíða 42
40 Árbók VFÍ 1990/91
óklórbleikt, endurunnið og fleiri segja afskaplega lítið, þar sem allir aðrir þættir efnanna geta
verið mjög skaðlegir. Þá var bent á að erlend umhverfismerki miða oft við allt aðrar aðstæður
en hér ríkja, til dæmis vatnshreinsistöðvar og mun hærra hitastig. Hérlendis væri rétt að banna
efni sem brotna hægt eða ekki niður við lágt hitastig, og mynda jafnvel eitruð efni á leið sinni í
niðurbrotinu. Slík efni gætu flokkast sem umhverfisvæn erlendis þar sem hitastig er mun hærra
eða vatnshreinsistöðvar hreinsa allt vatn.
Eins og sjá má af þessu er dæmið um umhverfisvænleika snúnara en ætla mætti. Lokaorð
Barkar á fundinum voru: kynning og fræðsla, hugarfarsbreyting, breytt notkun, og síðast en
ekki síst rétt notkun efna.
Hér er greinilega mikið verkefni framundan fyrir efnaverkfræðinga, og stefnir EVFÍ á að
fjalla meira um þessi mál í framtíðinni.
Margt er nú í umræðunni sem mjög snertir efnaverkfræðinga. Fyrst má telja umhverfismálin:
loftmengun, vatnsmengun, og þar með lofthreinsun og vatnshreinsun. Svo er það stóriðjan: ál-
ver og þilplötuverksmiðja. Þá má nefna orkumálin: varmaferlar, jarðhitanýting, útfellingar og
áhrif þeirra á straumfræðina. Loks má nefna framtíðarhugmyndir: vetnisframleiðsla, ferró-
manganvinnsla.
Fyrir utan þetta er svo auðvitað þetta venjulega sem við ættum að skipta okkur af: sápa,
málning, sement, steypa, skinn, ull, fiskeldi, kísilgúr, saltvinnsla, lýsi, mjöl og melta, og hvers
kyns önnur framleiðsla, og fleira og fleira. Ekki má heldur gleyma þjónustunni: sölu á efni,
tækjum og öðrum búnaði, hönnun framleiðsluferla og tækja hvers konar, eftirliti með efnis-
notkun, tækjum og heilum framleiðsluferlum og síðast en ekki síst rannsóknir.
Mörgu þessu höfum við alls ekki sinnt sem skyldi, meðal annars vegna skorts á efnaverk-
fræðingum, en einnig vegna skort á eigin framtaki.
En þó svo að nóg virðist af mögulegum verkefnum, hef ég einnig heyrt að menn hafi átt í
erfiðleikum með að fá vinnu. Hvað veldur? Eru vinnuveitendur ekki meðvitaðir um möguleika
efnaverkfræðinga? Vantar okkur almenna kynningu?
Svo eru það menntamálin. Þarf ekki einhverja endurskoðun þar? Það hefur nefnd starfað til
að fjalla um þau. Hvaða skoðun hafa menn á endurskoðun námsbrauta við Háskóla íslands?
Þarf að koma á verkfræðiprófi í efnaverkfræði til að koma á hæfilegri kynningu á okkar
fræðigrein?
19.3 Næsta starfsár
Á næsta starfsári á svo að ræða um fiskiðnaðarmál og líftækni sem allir eru hvattir til að kynna
sér. Svo vil ég að lokum hvetja efnaverkfræðinga til aukinna starfa í samfélaginu því það eru
ótrúlega mörg svið þar sem efnaverkfræðingar geta komið inn og unnið með sinni fagþekkingu
meir og betur heldur en gert er f dag.
Þór Tómasson, formaður EVFÍ
20 Orðanefnd BVFÍ
Byggingarverkfræðideild Verkfræðingafélags íslands stofnaði orðanefnd byggingarverkfræð-
inga árið 1980. Hefur nefndin unnið óslitið síðan. Hún starfaði framan af í einum vinnuhópi,
en vegna mikilla verkefna var hún stækkuð árið 1988 og starfar síðan í tveimur hópum A og B.
Árið 1990 voru 9 verkfræðingar í nefndinni, svo sem hér segir:
Bragi Þorsteinsson, Verkfræðistofu Braga Þorsteinssonar og Eyvindar Valdimarssonar hf.