Læknablaðið : fylgirit - 01.12.1992, Síða 101

Læknablaðið : fylgirit - 01.12.1992, Síða 101
LÆKNABLAÐIÐ/FYLGIRIT 22 97 W C7 Á HÉRAÐI HAFA, Á SÍÐASTA ÁRATUG, ORÐIÐ VERULEGAR BREYTINGAR Á ALGENGI ÝMISSA ÁHÆTTUÞÁTTA ÆÐASJÚKDÓMA. Jóhann Axelsson I, Sigrún Guðmundsdóttir ', Guðrún Pétursdóttir 1, Gunnlaugur Ólafsson 1, Stefán B. Sigurðsson 1 og Ólafur Ólafsson 2 1) Rannsóknarstofa H.í. í lífcölisfr. og 2) Landlækniscmbættið Árin 1979 og 1980 voru 526 Héraðsbúar á aldrinum 6 - 60 ára rannsakaðir m.a. með tilliti til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma. Þetta var þáttur umfangs- mikillar heilsufarslegrar samanburðarrannsóknar á íslendingum og Vestur-íslendingum. Áratug síðar voru 123 einstaklingar á aldrinum 20-70 ára rannsakaðir að nýju m.t.t. sömu áhættuþátta. Hér verður gerður samanburður á nokkrum blóðfitugildum hjá aldurshópnum 20-60 ára árið 1980 og 1990. Meðaltalsgildi þríglýseríða hækkuðu um 20% á tímabilinu og fjöldi þeirra einstaklinga sem höfðu þríglýseríðgildi > 1,6 mM tvöfaldaðist. Ekki reyndist marktæk aukning á meðaltalsgildi heildar- magns kólesteróls á tímabilinu, hins vegar breyttust innbyrðis hlutföll kólesteról tegunda þannig hjá fjölda einstaklinga að ætla má að áhætta m.t.t. æðasjúk- dóma hafi aukist í þessum aldurshópi s.l. áratug. Nái HDL-kólesteról þvf að vera fjórðungur eða meira af heildarkólesterólmagni einstaklings er talið að það veiti nokkra vernd gegn kransæðasjúkdómi. Árið 1980 hafði helmingur úrtaksins HDL% > 25 en aðeins 30% árið 1990. LDL-kólesterólgildi > 4,1 mM höfðu 40% árið 1980 en 52% áratug síðar. Heildarkólesteról > 7,0 mM höfðu 10,7% úrtaksins við fyrri mælinguna en 18,2 við þá síðari. Hlutfall kólesteróltegunda Heildarkólesteról - HDL HDL hefur verið kallað æðarkölkunarstuðull, þetta hlutfall er af mörgum talið betri vísibreyta um áhættu en heildarmagn kólesteróls. Sé HDL-kólesteról 25% hcildarkólesteróls verður stuðullinn 3. Árið 1980 höfðu 18,8% úrtaksins æðakölkunarstuðulinn > 4 en 38,4% tíu árum síðar. Slyrkt af RannsóknarsjóOi H.í. og VísindaráOi. ^ KÖNNUN Á HÖGUM HJÚKRUNARFRÆÐINGA OG VIÐHORFUM ÞEIRRA TIL STARFA OG NÁMS : STARFSÁNÆGJA Raenheiður Haraldsdóttir. hifr. Jóna Siggeirsdóttir, hjfr. Ásta Thoroddsen, hjfr. Námsbraut í hjúkrunarfræði Háskóla Islands Innganeur. Skortur á hjúkrunarfræðingum til starfa hefur verið einn meginvandi íslenskrar heilbrigðis- þjónustu um áratuga skeið. Skyndilokanir sjúkradeilda og sveiflur f starfsmannahaldi vegna manneklu eru dýrar, og mikilvægt að þekkja sem best viðhorf hjúkrunarfræðinga til þeirra atriða er ráða vinnuframlagi þeirra. Markmið könnunarinnar var að kanna starfsánægju hjúkrunarfræðinga, streitu þeirra f starfi, vinnuálag, mannaskipti og skipulagsform hjúkrunar. Aðferð. Byggt var á slembiúrtaki 935 hjúkrunar- fræðinga í Hjúkrunarfélagi íslands og Félagi háskólamenntaðra hjúkrunarfræðinga og voru heimtur 66 % (Fhh 73%, HFÍ 62%). Samanburður nokkurra lýðfræðibreyta þýðis, úrtaks og svarenda gaf til kynna góða samsvörun. Mælitækið, spurningalistinn, mældi alls 335 breytur og var að hluta til byggður á eldri íslenskum könnunum en auk þess var notaður staðfærður spumingalisti McCloskey og Mueller ( MMSS ). Niðurstöður. Færri hjúkrunarfræðingar vinna fullt starf ( 33%), en konur í öðrum stéttum ( 48%). Tæp 23% hjúkrunarfræðinga finna mjög mikið eða mikið fyrir streitu tengdri störfum. íslenskir hjúkrunarfræðingar eru í heild heldur óánægðari í störfum en bandarískir kollegar þeirra (3.22 / 3.28). Þeir eru sáttari við vinnutímann og stuðning við fjölskyldur (þar með talin barnaheimili), en verulega óánægðari með launakjör sfn (2.34 / 4.ol). Fylgni reyndist marktæk (p=.05) milli starfsánægju og vinnutíma, vinnuaðstöðu, starfsanda, stjórnunar, árangurs hjúkrunar, stuðnings við starfsfólk og upplýsingastreymi, en neikvæð marktæk fylgni við sjreitu í starfi og framamöguleika. Ályktanir. Hugsanlega mætti auka vinnuframlag íslenskra hjúkrunarfræðinga með því að bæta möguleika þeirra til starfsframa og leita leiða til að draga úr starfstengdri streitu. Draga mætti úr örum, kostnaðarsömum mannaskiptum (staff tumover) með stjórnunaraðgerðum og kjarabótum.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.