Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.05.2009, Qupperneq 37

að fundirnir, bæði leirkerabrotin og
naglarnir, fundust flestir í austurhluta
skurðsins. Fjöldi tanna og beina úr
kindum og nautgripum, svo sem heill
neðri kjálki úr nautgrip, fannst í hrúgu
við hlið mikils magns af leirkera-
brotum.
Að auki fannst fjöldi lausafunda, sem
komið hefur frá þessu búsetusvæði og
hafa skolast úr rofabarðinu en þeir lágu
í fjörugrjótinu. Hér ber að geta stein-
leirs (með saltglerungi) sem líklega er
upprunninn frá Rínarlöndum.95 Á sama
svæði96 fannst brot úr eirgrýtu frá 14.
öld (mynd 54c).97
Ef litið er á strandsvæðið sem heild
má ætla að þar hafi verið búðaþyrping
með miklum umsvifum, öfugt við
vestursvæðið sem hefur verið notað
fremur lítið. Nákvæm aldursgreining
rústanna með hjálp eldfjallagjósku var
ekki möguleg. Aldur nokkurra lausa-
funda úr fjörugrjótinu, beint framan
við rústirnar, benda til þess að þetta
svæði sé það sem var byggt fyrst í
Gautavík. Afmarkaðir staðhættir og
niðurstöður fornleifafræðirannsókn-
anna benda til þess að upphaflega hafi
þar fyrst og fremst staðið búðir en
síðar hafi þar verið reist naust. Ná-
lægðin við sjóinn og þar af leiðandi
flóðahætta mun ekki hafa verið vænleg
fyrir íbúða- og lagerrými. Þau hafa því
væntanlega verið byggð innar í landið.
Mynd 18. Strandrústirnar, norðursnið.
Mynd 19. Naustið, flatar- og snið-
teikning af uppgraftarsvæði.
95. Sjá neðanmálsgrein 73.
96. Sjá neðanmálsgrein 84.
97. Sjá neðanmálsgrein 83.
__________
37