Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.05.2009, Qupperneq 47

yrði stöðugt þynnra. Hækkandi grunn-
vatnsstaða gerði það svo að verkum að
ómögulegt reyndist að fylgja laginu
lengra eftir en það.
Á þessu uppgraftarsvæði var einmitt
áðurnefnt malarlag sem benti til að hér
væri um fyrrum sjávarborðað ræða.
Bæði þessi atriði ollu því að ekki var
hægt að rannsaka suðausturhluta bygg-
ingarinnar til hlítar. Hér hefur eyðingin
náð svo langt að ekki var hægt að segja
til um einstök byggingarstig. Því miður
þýðir þetta að ekkert er hægt að segja
til um upphafstímabil bygginganna en
hugsanlega hafa gaflarnir verið úr
timbri sem ekki hafa skilið eftir sig
nein áþreifanleg spor.
Lagskipting á staðnum er eftirfar-
andi: Ofan á náttúrulegum jarðveg-
inum lá 5 sm þykkt brúnt lag, sem
ekkert fannst í. Þar ofan á kom í ljós
samfellt, ljósbrúnt gjóskulag úr gosinu
í Öræfajökli árið 1362.103 Áðurnefnd
torfhleðsla fannst ofan á þessu gjósku-
lagi. Þar sem torfið innihélt leifar
hvítleitrar gjóskunnar sem hefur dreifst
úr gosinu 1362 þýðir það að torfið
hefur verið stungið og hlaðið síðar,
sem í raun var líka hægt að ráða af
jarðlagaskipaninni. Torflaginu hafið
verið þrýst saman í bylgjum, auk þess
sem það flæddi út til hliðanna vegna
veggjar naustsins sem lá þar ofaná.
Samkvæmt þessu mun hin hlið nausts-
ins hafa legið ofan á torflagi fyrri
byggingar en breidd þeirrar byggingar
mun því hafa verið um 2,5 metri að
innanmáli.
Tilheyrandi torflaginu ásamt eld-
fjallagjóskunni frá árinu 1362 var 3-5
sm viðarkolalag sem jafnframt var
gólflag múrsteinahringsins við T-0,55
m. Við hringinn var hægt að fylgja
þessu lagi allt að innganginum þar sem
hún náði að grunn undirstöðunum.
Engin viðarkol fundust í grunni
byggingarinnar heldur aðeins upp að
grunnundirstöðunum. Framan við opið
Mynd 32. Naustið, vestursvæði, snið á móti SA.
103. Greiningu á staðnum
annaðist Guðrún Larsen,
Reykjavík.
__________
47