Breiðfirðingur - 01.04.1990, Blaðsíða 9
Lúðvík Kristjánsson
Róðrarvél Guðbrands
Þorkelssonar
i.
Sumarið 1859 fluttust prestshjónin, séra Þorkell Eyjólfsson
og Ragnheiður Pálsdóttir, með börn sín og búslóð frá Ásum
í Skaftártungu vestur að Borg á Mýrum. Þau áttu þá átta
börn á lífi, og af þeim urðu tvö eftir eystra, Páll níu ára, er
fór til móðurafa síns, séra Páls Pálssonar í Hörgsdal og
seinni konu hans Guðríðar Jónsdóttur, og Jón, á fyrsta ári,
varð eftir hjá hjónunum í Hlíð í Skaftártungu. Báðir ólust
þeir upp þar eystra. Páll varð kunnur gullsmiður og orða-
bókahöfundur, en Jón doktor í íslenskum fræðum, síðar
þjóðskjalavörður og kemur dálítið við sögu í þessari ritgerð.
Börnin, sem komu með séra Þorkatli og Ragnheiði að
Borg, voru: Matthildur 11 ára, síðar kunn ljósmóðir á Hjalla-
sandi. Eyjólfur 10 ára og verður hans getið nánar hér síðar.
Jón eldri sjö ára, varð bóndi í Arnartungu í Staðarsveit og
um skeið vestanpóstur á ísafirði. Guðbrandur fimm ára, en
af honum segir mest hér síðar. Guðrún tveggja ára, síðar
kona Holgers kaupmanns Clausen. Af þeim, sem vestur
fóru, var Bjami yngstur eða eins árs og verður hér síðar vikið
nánar að honum. - Má af þessari upptalningu marka, að
flutningur prestshjónanna hefur verið vandmeðfarinrt á
langri leið yfir öll fljót óbrúuð. Eftir að þau settust að á Borg
eignuðust þau tvö börn, sem upp komust. Kjartan, er varð
bóndi í Hagaseli og víðar þar vestra. Yngstur var Einar, er
um skeið var skrifstofustjóri alþingis.